Τα μικρά Renault βρέθηκαν στο δρόμο που χάραξαν άλλοτε τα Mini Cooper και μετέφεραν στη δεκαετία του '80 κάτι από το άρωμα εκείνης της εποχής…

Racing 5…

Ο πρώτος αγώνας του αυτοκινήτου δόθηκε εντός έδρας, στο Mille Pistes της Γαλλίας το 1977, με τις χωμάτινες ειδικές διαδρομές. Ο πρώτος διαπρεπής τερματισμός προέκυψε την ίδια χρονιά, με την έβδομη θέση των Ragnotti-Andrie στο Sanremo Rally. To 1978, με το 5 Alpine να βρίσκεται ήδη σε καλή θέση στις προτιμήσεις ιδιωτών οδηγών αγώνων, η εργοστασιακή ομάδα έβαλε στο ενεργητικό της δύο εξαιρετικές παρουσίες στο βάθρο των νικητών από το ίδιο και πάλι πλήρωμα: Τη δεύτερη θέση στο Monte Carlo και την τρίτη στο Bandama. H επόμενη αγωνιστική περίοδος κατέδειξε αρκετά πράγματα και βοήθησε στην εξαγωγή συμπερασμάτων, με σημαντικότερο το ότι δεν μπορούσε πια ένα αυτοκίνητο του Group 2 να φθάσει στην πρώτη θέση της γενικής κατάταξης, αφού τα δεδομένα και οι συσχετισμοί είχαν αλλάξει. Tο 104 ZS της Peugeot και το Ritmo της Fiat υστερούσαν αισθητά έναντι του 5 Alpine, αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για τη Renault. Έτσι, η τέταρτη θέση στο Ακρόπολις και η δεύτερη στην Κορσική το 1979, αρχειοθετήθηκαν ως οι τελευταίες επιτυχίες του αυτοκινήτου σε παγκόσμιο επίπεδο.

5 ALPINE-ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

1978: Monte Carlo Rally (Ragnotti-Andrie) 2η θέση

1978: Bandama Rally (Ragnotti-Andrie) 3η θέση

1979: Tour de Corse (Ragnotti-Andrie) 2η θέση

5 Turbo

Το Renault 5 του Group 4 πήρε το βάπτισμα του πυρός στον Γύρο της Ιταλίας το 1979, έχοντας υποβληθεί σε δραστικές αλλαγές: Ο κινητήρας του είχε μεταφερθεί στο κέντρο του αμαξώματος από την εμπρόσθια θέση που ήταν πριν, ενώ η κίνηση μεταδιδόταν πλέον στους πίσω τροχούς. Με τη χρήση του υπερτροφοδότη της Garrett η ισχύς του είχε ανέλθει στους 250 ίππους, οι οποίοι λίγο αργότερα έγιναν 265. H πρώτη διεθνής εμφάνιση στην Κορσική το 1980 ήταν λίγο άτυχη, αφού ο Ragnotti εγκατέλειψε από εναλλάκτη, ωστόσο η τέταρτη θέση του Bruno Saby στον τερματισμό διασκέδασε τις εντυπώσεις. Τρεις μήνες αργότερα, στο χιονισμένο Monte Carlo του 1981, το αυτοκίνητο κέρδισε την πιο περιφανή νίκη στην ιστορία του. Ήταν μόλις η δεύτερη φορά που ένα υπερτροφοδοτούμενο αγωνιστικό τερμάτιζε στην πρώτη θέση μετά το σουηδικό rally του 1979. Το υψηλότερο σκαλοπάτι στο βάθρο του Μόντε δεν θα είχε έρθει αν δεν είχε εγκαταλείψει ο Mikkola με το Audi Quattro, στους αγώνες όμως οι ατυχίες είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τους Ragnotti-Andrie και τους συναθλητές τους, αφού τα προβλήματα αξιοπιστίας του αυτοκινήτου στους κινητήρες και τα ηλεκτρικά συστήματα, οδήγησαν στην εγκατάλειψη και τα τέσσερα 5 Turbo που έλαβαν μέρος στο Γύρο της Κορσικής. Το γαλλικό πλήρωμα έζησε τη στιγμή του τον επόμενο χρόνο στον ίδιο αγώνα, κερδίζοντας πανάξια και ξεχνώντας την ατυχία του 1981. Το 5 Turbo του Group 4 νίκησε και στο Γύρο της Γαλλίας το 1984, με τη διαφορά πως τη θέση του Andrie στο δεξί bucket πλάι στον Ragnotti είχε πλέον ο Thimonier. Σε επίπεδο εθνικών πρωταθλημάτων το αυτοκίνητο κατέκτησε δύο τίτλους στη Γαλλία (το 1982 με τον Jean-Luc Therier και το 1984 με τον Jean Ragnotti) και έναν στην Ισπανία (το 1983 με τον Eugenio Ortiz). Επίσης, με αυτό αναδείχθηκε πρωταθλητής rally ο Attila Ferjancz στην Ουγγαρία, ο Branislav Kuzmic στη Γιουγκοσλαβία και ο Λεωνίδας στην Ελλάδα (το περιπετειώδες 1983).

5 TURBO-OI NIKEΣ

1981: Monte Carlo Rally (Ragnotti-Andrie)

1982: Tour de Corse (Ragnotti-Andrie)

1984: Tour de France (Ragnotti-Thimonier)

5 Maxi Turbo

Η αναγωγή του 5 σε αγωνιστικό του Group B ήρθε μέσω της αύξησης του κυβισμού του από τα 1.397 στα 1.527 κ.εκ., η οποία το έκανε και κατά τι μεγαλύτερο (εξ ου και το υποκοριστικό Maxi). Με την ισχύ στους 350 ίππους και ροπή μεγαλύτερη από εκείνη της Lancia 037 πριν η τελευταία αποκτήσει την έκδοση Evo, έκανε την πρώτη του νίκη στο Γύρο της Κορσικής το 1985. Όμως, επρόκειτο για έναν θλιβερό αγώνα στον οποίο είχε χάσει τη ζωή του ο Attilio Bettega και το γεγονός αυτό επισκίασε τα πάντα. Άλλη νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ δεν προέκυψε, αφού ο ανταγωνισμός ήταν πλέον τετρακίνητος και είχε το πλεονέκτημα, ενώ το 5 Maxi Turbo όχι. Η πρώτη θέση στο Γύρο της Γαλλίας το 1986 με πλήρωμα τους Chatriot-Perin ήταν το κύκνειο άσμα του, όπως και όλων των αυτοκινήτων του Group B εκείνο το χρόνο, καθώς η FIA άλλαξε τους κανονισμούς διεξαγωγής των rally και τα έβγαλε οριστικά στη σύνταξη.

5 MAXI TURBO-ΟΙ ΝΙΚΕΣ

1985: Tour de Corse (Ragnotti-Thimonier)

1985: Tour de France (Ragnotti-Thimonier)

1985: Hypres 24 Heures (Ragnotti-Thimonier)

1986: Tour de France (Chatriot-Perin)

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

RENAULT 5 ALPINE

FIA Group: 2

Πρώτος αγώνας: Mille Pistes 1977

Kινητήρας: 4κύλινδρος

Κυβισμός: 1.397 κ.εκ.

Διάμετρος x διαδρομή: 76 mm x 77 mm

Σχέση συμπίεσης: 11.3:1

Καρμπιρατέρ: 2 twin Weber 45

Ισχύς: 140 ίπποι στις 8.200 σ.α.λ.

Ροπή: 16,1 χλγμ. Στις 4.500 σ.α.λ.

Μετάδοση κίνησης: στους εμπρός τροχούς

Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων

Μήκος: 3.550 χλστ.

Πλάτος: 1.620 χλστ.

Ύψος: 1.340 χλστ.

Μεταξόνιο: 2.410 χλστ.

Βάρος: 795 κιλά

RENAULT 5 TURBO

FIA Group: 4

Πρώτος αγώνας: Tour de Corse 1980

Kινητήρας: 4κύλινδρος turbo τοποθετημένος στο κέντρο

Κυβισμός: 1.397 κ.εκ.

Διάμετρος x διαδρομή: 76 mm x 77 mm

Σχέση συμπίεσης: 7.0:1

Ισχύς: 265 ίπποι στις 7.000 σ.α.λ.

Ροπή: 30,6 χλγμ. Στις 6.000 σ.α.λ.

Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς

Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων

Μήκος: 3.664 χλστ.

Πλάτος: 1.752 χλστ.

Ύψος: 1.323 χλστ.

Μεταξόνιο: 2.430 χλστ.

Βάρος: 900 κιλά

RENAULT 5 MAXI TURBO

FIA Group: B

Πρώτος αγώνας: Tour de Corse 1985

Kινητήρας: 4κύλινδρος turbo τοποθετημένος στο κέντρο

Κυβισμός: 1.527 κ.εκ.

Διάμετρος x διαδρομή: 77 mm x 82 mm

Σχέση συμπίεσης: 6.7:1

Ισχύς: 350 ίπποι στις 6.500 σ.α.λ.

Ροπή: 31,7 χλγμ. στις 5.000 σ.α.λ.

Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς

Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων

Μήκος: 3.664 χλστ.

Πλάτος: 1.752 χλστ.

Ύψος: 1.323 χλστ.

Μεταξόνιο: 2.430 χλστ.

Βάρος: 905 κιλά

Δείτε εδώ: USA GP preview - Όλα ξεκίνησαν με ντουφεκιές και καταναγκαστικά έργα | Speedzone Podcast EP17

Δείτε ακόμη: Όταν οι Σαμουράι διοικούσαν τη Suzuka | Speedzone Podcast EP16