Ουρλιάζοντας προς τον θάνατο (ή προς τη νίκη)
Δημήτρης Γιόκκας21 Ιουλ 2022
Μια συγκλονιστική ιστορία από το Γαλλικό Grand Prix της ρομαντικής και θανάσιμα επικίνδυνης δεκαετίας του ’60.
Ο πιλότος βγαίνει από την τελευταία δεξιά στροφή της πίστας και σανιδώνει το γκάζι. Η ουρά της βολίδας του γλιστρά ανοικτά και αρχίζει να φτύνει χαλίκια, προτού τα χέρια του καταφέρουν την τελευταία δυνατή στιγμή να τη μαζέψουν.
Το μονοθέσιο με τον ατμοσφαιρικό V8 των 3.0 λίτρων, ο οποίος βρίσκεται μερικά μόλις εκατοστά από το μεθυσμένο κεφάλι του πιλότου, καταπίνει με λαιμαργία την ευθεία. Πριν προλάβει να πάρει ανάσα, ωστόσο, ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει απότομα (κάνοντας κυριολεκτικά βουτιά κάτω από το σώμα του) εκτοξεύοντας τον ίδιο στον πάτο του ανατριχιαστικού λόφου.
Καθώς ο πιλότος σφίγγει τα δάχτυλα γύρω από το τιμόνι κρατά την αναπνοή του, βλέποντας την υψηλή όχθη στα αριστερά και το «αφρούρητο» από μπαριέρες βαθύ χαντάκι στα δεξιά να τον προσπερνούν σαν πολύχρωμη θολούρα.
Ο ίδιος μετρά τη σωστή στιγμή για να σηκώσει το δεξί του πόδι από το γκάζι προτού το περάσει πάνω από το φρένο, την ώρα που το αριστερό πόδι πιέζει τον συμπλέκτη για να κατεβάσει τις ταχύτητες, με τις εκρήξεις που «αμολιούνται» από τις μακριές εξατμίσεις του κινητήρα να αντηχούν τώρα σαν πολυβόλα στην καταπράσινη κοιλάδα.
Το δεξιό πόδι του τολμηρού στρατιώτη, που υπηρέτησε στη Μάχη του Άντεν, επιστρέφει αμέσως στο γκάζι και καθώς το σανιδώνει σφίγγει τα δόντια για να συνεχίσει την «ελεύθερη πτώση» (που ξυπνά τον αλεξιπτωτιστή μέσα του!) βλέποντας την πίστα να στρίβει πρώτα στα αριστερά και μετά στα δεξιά, την ώρα που η βολίδα του εξακολουθεί να ξύνει το χείλος του γκρεμού και να κατηφορίζει βιαστική (ουρλιάζοντας) προς τον πάτο του λεγόμενου «Νέου Κόσμου».
Καθώς η βολίδα αναπτύσσει όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα, ο τολμηρός στρατιώτης αρχίζει τώρα να ουρλιάζει επίσης (με τη φωνή του να συνοδεύει το κλάμα του κινητήρα) εφαρμόζοντας την τακτική που έμαθε κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στον πόλεμο, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτό να αποβάλει τον φόβο από το μυαλό του.
Ο αείμνηστος David Purley υπήρξε ένας παράτολμος ήρωας της Formula 1 και η πιο πάνω εμπειρία του, από το Γαλλικό Grand Prix στην τρομακτική πίστα της Rouen, κατά την αιματηρή δεκαετία του ’60, υπογραμμίζει όσο καμιά άλλη τη δύναμη της ψυχής των πιλότων του χθες, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη δύναμη της ψυχής με την οποία θα παλέψουν αυτή την Κυριακή οι σημερινοί αστέρες της F1 στο Γαλλικό Grand Prix του Paul Ricard._Δημήτρης Γιόκκας
