Ο Σ.Χ. ξαναβρίσκει το αγαπημένο του DS 3, αυτήν τη φορά σε diesel εκδοχή, θυμάται τον Γάλλο «βάτραχο» και καταγράφει το σήμερα, σε σχέση με το αύριο...

Σε πρώτο πρόσωπο
Το ταξίδι με την DS κρατάει πολλά χρόνια. Από τη δεκαετία του 1970, με την οικογένεια να διαθέτει δύο σιελ DSuper. Τότε τα αντικειμενικά μειονεκτήματά της τα ερμήνευες ως ατού και αξιοποιούσες το πλαίσιο με την προσθιοκίνητη μετάδοση ώστε να κινηθείς πολύ γρήγορα. Ανταγωνιστικά μάλιστα, σε σχέση με το στόλο των σεντάν της εποχής. Αγνοούσες τον τεμπέλη κινητήρα, αξιοποιούσες τα εξαιρετικά φρένα, συνήθιζες το τιμόνι με την έντονη υδραυλική υποβοήθηση, ενώ κατάφερνες να χρησιμοποιείς αποτελεσματικά τον επιλογέα στην κολόνα του τιμονιού.

Ό,τι αντιπαθούσες γενικώς, δε σε ενοχλούσε ειδικώς. Είχαν τρόπο. Άνεση που δεν έμπαινε σε σύγκριση και, αντίστοιχα, χαρακτήρας και στυλ. Δεν της ταίριαζε το τέρμα γκάζι στη δική μας ειδική διαδρομή, από τη Βάρκιζα στο Σούνιο, αλλά ανταποκρινόταν. Όπως εκείνη την Κυριακή, από Ανάβυσσο προς Σαρωνίδα με το ΤΤ του αείμνηστου Παύλου Μοσχούτη, ρόδα-ρόδα. Η Καλλιρρόη ούρλιαζε και ο «Όνυφος» απολάμβανε. Υπήρξαμε κι εμείς παιδιά…

Σήμερα
Η DS είναι πλέον ανεξάρτητο brand, το οποίο υποστηρίζει η PSA με συνέπεια. Θα μοιάζει το DS 9 με το «508» -και γιατί όχι-, αλλά τα DS 3 και DS 7 διαφοροποιούνται σαφώς και προς κάθε κατεύθυνση. Όπως και το DS 4, που δε συνδέεται με το «308», τον πονοκέφαλο για τους Γερμανούς (και όχι μόνο) σε δύο όψεις, ενώ δικός τους και ο αντίλογος, το Astra που αναγεννήθηκε.

Σε συνδυασμό με το Megane-μόνο ρεύμα και το Cupra που αναστατώνει αμφισβητώντας τα τελευταία των GTi, πρόκειται για restart της κατηγορίας, που θα μας απασχολήσει. Με καθαρό προσανατολισμό λοιπόν η DS ως κατασκευαστής, μέσα από σχεδίαση και πολυτέλεια, αλλά και σε ποιότητα. Ποτέ δεν κατάφερα να εξηγήσω γιατί Peugeot Rallye αντί Citroen Saxo· έτσι και σήμερα, δεν μπορώ να υποστηρίξω τεκμηριωμένα γιατί σε κύλιση και σε ποιότητα κατασκευής η DS είναι κλάσης Peugeot, με τη Citroen να υπολείπεται. Η DS συχνά και με σπορτίφ χαρακτηριστικά, με γεγονός πως και η αρχοντιά θέλει το γκάζι της.

Να παραδεχτούμε λοιπόν ότι μικρομεσαίο premium ηλεκτρικό είναι μόνο το DS, μια ιδιαίτερα κλασάτη πρόταση, ενώ έρχεται το μεγαλύτερο Cupra Bora. Λογική και συναίσθημα με το e208, αλλά αν θέλεις το πραγματικό αλλιώς, θα μπεις στη λίστα για το αντίστοιχο DS 3.

Σε σχέση διαρκείας
Πριν από δέκα χρόνια ήταν το DS 3 πρώτης γενιάς με τον κινητήρα των 160 ίππων. Το μόνο μικρομεσαίο χάτσμπακ GTi που κάθισε με αξιώσεις απέναντι στο Mini. Μια κλασάτη πρόταση, που δεν υστερούσε σε συμπεριφορά και επιδόσεις από το σημείο αναφοράς. Μας άρεσε πολύ και απολαμβάναμε την αισθητική του, και όχι μόνο.

Την εξαιρετική ανάμνηση μετά την τετραετή συμβίωση, και όλο αυτό δε μετριάζεται από τα σημάδια κόπωσης στο αμάξωμα, που έφυγε από τα χέρια μας με 65 χλμ. στο οδόμετρο. Κόσμημα χωρίς αντοχή στο χρόνο, που το κρίνεις διατηρητέο για τη φινέτσα του. Ατού του χαρακτήρα του.

Ευχάριστη έκπληξη…
Το «δικό μας», το ασημί νέας γενιάς DS 3 d auto, που μόλις επέστρεψε από περιοδεία στις Κυκλάδες. Στα χέρια μας με τον 1.5 ντίζελ και τους 130 ίππους, με το αυτόματο 8άρι για Όσκαρ. Σε διαδικασία παντός εδάφους φωτογράφιση διαρκείας, λοιπόν, και η αγωνία για το πώς θα έχει εξελιχθεί χτυπάει κόκκινο. 

Είπαμε, είναι ένα πλούσιο Peugeot αυτό. Με το δικό του στυλ DS, που χαρακτηρίζεται από σχεδιαστική υπέρβαση, αντί το GT line. Διαχρονική η αξία του. Στην ουσία είναι για τη θεωρία οι πίσω πόρτες, αλλά στην ανάγκη θα βρεις χώρο και πίσω, χωρίς να χάνεται ο χαρακτήρας του. Θέλεις χώρους; 2008! Θέλεις σύγχρονο Coupe SUV σε διαστάσεις Β; Αυτό το DS 3 είναι το σωστό, που στοιχίζει αλλά υποστηρίζει την τιμή του με εξοπλισμό και την premium αύρα που το διακρίνει. Με το αντίστοιχο Α1 μπορείς να το συγκρίνεις στα χαρτιά. Στη θεωρία, όπως άλλωστε και με το Q2 και το Countryman, χωρίς να υποτιμήσεις το Puma.

Συγγνώμη, αλλά με δεδομένη την εκτίμηση στους παραπάνω ανταγωνιστές του, επιλέγω να μιλάω γαλλικά. Θέλεις κάτι όμορφο και κομψό εδώ. Τα ψηλωμένα ταιριάζουν στα all road, ενώ Mini είναι ένα, το γνήσιο. Από την άλλη, το Q2 έχει μπελάδες από το C-HR και το «2008». Ένας γλυκός πονοκέφαλος όλο αυτό, που μας δίνει λόγους ύπαρξης.

Υποκειμενικά, θα πείτε, τα σχόλια όταν αφορούν σχεδίαση και ύφος. Όμως, τυχεροί, έχουμε οδηγήσει γρήγορα το DS 3 με τον 155άρη βενζίνης, με τον Γιάννη Καραβά μαζί μας στις ειδικές του Μόντε, και σε ρυθμό τέρμα γκάζι στο κατηφόρι δεν το συγκρίνεις με το Puma. Το οδηγήσαμε επίσης εκεί, έπειτα από λίγες εβδομάδες. Πατάει αλλιώς ο Γάλλος. Η εξέλιξη της βάσης, όπως το συνηθίζουν τα Ford. Από λευκό χαρτί το DS. Εξαιρετικό, λάμπει δικαιολογημένα στην αγορά το Ford Puma.

Εξαιρετικός απολογισμός
Με τη γλώσσα των αριθμών, το DS 3 «μας» είναι ένα αυτοκίνητο δύο ετών με 32 χλμ. σε χέρια δημοσιογράφων και, αφού το δοκιμάσεις, θα το αγόραζες χθες, χωρίς δισταγμό. Το τέλειο δείγμα γραφής σε σχέση με τη σύγχρονη γαλλική ποιότητα κατασκευής, πλέον με σημείο αναφοράς στη χειρότερη περίπτωση τους Γερμανούς.

Δεν προκύπτουν σημάδια κόπωσης, σε οποιαδήποτε μέτρηση, και ειδικά σε συνολική αίσθηση. Το θέλεις αυτό το DS, που αποδεικνύεται ανθεκτικό στο χρόνο, οικονομικό στη χρήση, ενώ κάθεσαι όμορφα στοχεύοντας με πολλά ατού στο ζητούμενο, που είναι η ευχαρίστηση σε κάθε μετακίνηση.

Ακριβό στην αρχική τιμή αγοράς, δεν προσφέρεται για οικογενειακές υποχρεώσεις, αλλά επιμένει με στυλ, ό,τι σήμερα λείπει, ό,τι υποστηρίζει με συνέπεια η DS, και μείνετε συντονισμένοι._ Σ. Χ.