Με βαθιά θλίψη πληροφορήθηκα τα νέα για τον θάνατο του μεγάλου Carlos Reutemann (στα 79 του χρόνια) μετά και τις μεγάλες περιπέτειες που πέρασε με την υγεία του.

Πιλότος με τη μορφή ενός παλικαρά (Αργεντινός πατέρας και Ιταλίδα μητέρα), με ζεστή καρδιά και το χάρισμα να πιλοτάρει μονοθέσια της Formula 1. Πόσο χαρισματικός ήταν; Προκρίθηκε στο pole position για το πρώτο του Grand Prix (το 1972 στην πατρίδα του Αργεντινή) και αυτό είναι κάτι που έχουν πετύχει μόνο δύο άλλοι πιλότοι στην ιστορία (Mario Andretti και Jacques Villeneuve). Πέτυχε 12 νίκες για λογαριασμό των ομάδων της Brabham, Ferrari και Williams (σε μια εποχή που μια νίκη ισοδυναμούσε με 10 σημερινές), θριαμβεύοντας σε πίστες όπως το Osterreichring, το Μονακό, το παλιό Interlagos και το τρομακτικό Nurburgring.  

Υπήρξε ένας αινιγματικός πιλότος, με τη διάθεσή του να επηρεάζεται συχνά από αγώνα σε αγώνα, αλλά ταυτόχρονα ήταν ένας από τους πιο μεθοδικούς χειριστές που κάθισαν ποτέ πίσω από ένα τιμόνι, λιγομίλητος και βαθυστόχαστος, οδηγώντας με καλλιτεχνική φινέτσα και χρησιμοποιώντας  πάντοτε τα ελαστικά του με τρόπο που ζήλευαν οι αντίπαλοι του

Ο Gordon Murray, o θρυλικός σχεδιαστής της Brabham, είχε πει πως στην καλή του μέρα, ο Reutemann ήταν γρήγορος σαν… Senna, πιλοτάροντας με φανταστική ακρίβεια, ειδικά πάνω στις γρήγορες στροφές (η νίκη του στο Osterreichring το 1974 ήταν κλασσικό παράδειγμα).

Η μεθοδικότητα που έβαζε πίσω από το τιμόνι ξεπερνούσε κάθε φαντασία, ακόμη και αυτήν των μηχανολόγων του. Μια από τις αγαπημένες μου ιστορίες είναι αυτή που διηγήθηκε κάποτε για αυτόν ο μεγάλος Patrick Head, αρχισχεδιαστής της Williams.

«Είμασταν στο Grand Prix του Μονακό και ο Reutemann δεν έδειχνε να είναι καθόλου γρήγορος. Στα δοκιμαστικά της Παρασκευής ήταν τελευταίος, ενώ το ίδιο βιολί συνεχίστηκε και στα απογευματινά προκριματικά. Η εικόνα δεν είχε αλλάξει καθόλου στα πρωινά Σαββατιάτικα δοκιμαστικά (ο Carlos περνούσε με απελπιστικά αργή ταχύτητα από την ευθεία των pits) μέχρι που τον ρώτησα… τι στην ευχή συμβαίνει!»

Ο Carlos απάντησε στον Head με την βαριά, αργεντίνικη προφορά του  «Don’t worry Patrick, everything is OK». Σαν έφτασαν, λοιπόν, τα απογευματινά προκριματικά, ο Carlos συμπλήρωσε έναν ιπτάμενο γύρο και… μπανγκ, προσγίωσε τη Williams στο pole position! Τι στην ευχή έκανε στα δοκιμαστικά; Έσπαζε την πίστα σε τρία μέρη, οδηγώντας γρήγορα μόνο σε ένα από εκείνα τα μέρη την κάθε φορά, τελειοποιώντας το μονοθέσιο, μέχρι που τα έβαλε όλα μαζί και έγινε άπιαστος.  

Ο Reutemann έχασε το παγκόσμιο πρωτάθλημα από έναν μόλις πικρό βαθμό το 1981, στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, όπου το μόνο που είχε να κάνει (είπαν κάποιοι) ήταν να βάλει τον Βραζιλιάνο αντίπαλό του, Nelson Piquet, με ένα αθώο σπρωξιματάκι πάνω στον τοίχο της street πίστας του Las Vegas. Με αυτό τον τρόπο θα ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής και κανείς δεν θα γνώριζε τίποτα για αυτό το μικρό στραβοτιμόνιασμα! «Θα γνώριζα εγώ», είπε ο Carlos και έκλεισε το θέμα.

Ο Carlos Reutemann εγκατέλειψε απότομα τη Formula 1 -και τη Βρετανική ομάδα της Williams- στη μέση του 1982, αμέσως μετά που η Αγγλία ξεκίνησε τον πόλεμο στα νησιά της πατρίδας του (Φόκλαντς), ενώ στη συνέχεια την υπηρέτησε ως δήμαρχος του Santa Fe.  

Αυτό που προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι πως, το 1995, όταν η Formula 1 επέστρεψε στην Αργεντινή, η παλιά του ομάδα, Ferrari, έδωσε στον ίδιο την ευκαιρία να οδηγήσει για λίγο την 412 της προηγούμενης χρονιάς και μαντέψετε τι έγινε; Στα 52 του χρόνια, 14 χρόνια αφότου κρέμασε το κράνος του, έγραψε έναν χρόνο που θα τον έβαζε στη 12η θέση του grid. Όπως πάντα, μαγικός!_Δ.Γ.