Οι παραγωγοί της σειράς είχαν σίγουρα τόλμη και μόνο που άγγιξαν ένα τόσο υψηλού κινδύνου project με θέμα τη ζωή και το έργο ενός από τους λαμπρότερους και πιο αινιγματικούς θρύλους στα χρονικά της ανθρωπότητας.

«Όταν έχεις δει το πρόσωπο του Χριστού, τη ζωή του στη Γη και τα θαύματα που έχει κάνει, σίγουρα θα δυσκολευτείς να βάλεις στην καρδιά οποιαδήποτε προσπάθεια μίμησης όλων των πιο πάνω.» Αυτή είναι η απάντηση που δίνω σε όσους με ρωτούν αν έχω δει τη σειρά για τον Senna.

Δυσκολεύτηκα πολύ να το κάνω αλλά τελικά έκατσα και την είδα για να έχω άποψη (από χρέος απέναντι στον ίδιο) και χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτα αρνητικός θα πω ότι η σειρά είναι καλή για τη νέα γενιά, με την ελπίδα πάντα ότι θα της δώσει το ερέθισμα να ψάξει κι άλλα για τη ζωή του αληθινού Senna, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη για τους σέρφερς του διαδικτύου και όσους δεν θα προχωρήσουν πέρα από το YouTube γιατί απλώς βαριούνται να διαβάσουν τη βίβλο.

Οι παραγωγοί της σειράς είχαν σίγουρα τόλμη (θράσος!) και μόνο που άγγιξαν ένα τόσο υψηλού κινδύνου project και αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένοι από εμάς αισθανθήκαμε ότι αμάρτησαν, μιας και ο αινιγματικός χαρακτήρας του οποίου τη βιογραφία προσπάθησαν να αποδώσουν αποτελεί το πιο ιερό ίσως σύμβολο στα χρονικά της ιστορίας του σύγχρονου αθλητισμού.  

Καλή εκκίνηση αλλά…  

Η ανθρώπινη πλευρά του Senna -η πίστη του στην οικογένειά του, οι δυσκολίες που αντιμετώπισε στην καριέρα του- προβάλλεται σχετικά καλά και αυτό προσφέρει μια συναισθηματική σύνδεση με το κοινό, ενισχύοντας τον βαθμό επιρροής που είχε ο Senna ως πιλότος και ως άνθρωπος.

Δεν αργούν όμως να έρθουν οι υπερβολές για χάρη της δραματοποίησης και η άποψή μου εδώ είναι πως (Θεέ μου) το πιο συναρπαστικό αγώνισμα στον κόσμο ΔΕΝ χρειάζεται έξτρα δραματοποίηση παρά μόνο περισσότερη μελέτη του αντικειμένου από πλευράς παραγωγών, σκηνοθετών και συντελεστών.

Δραματοποίηση λοιπόν. Στην αρχή τουλάχιστον της καριέρας του ο κόσμος δεν ήταν εναντίον του Senna και ούτε υπήρχε η δόση ρατσισμού που προβάλλεται στη σειρά στα πρώτα του χρόνια στην Ευρώπη, με τους Βρετανούς θεατές στην F3 να προβάλλονται όχι ως ήρεμοι οπαδοί που απολαμβάνουν τα αστέρια του μέλλοντος (όπως κάνουν μέχρι σήμερα σε αυτή την κατηγορία αγώνων) αλλά ως αιμοβόρα τέρατα με στοιχεία χουλιγκανισμού που δεν συναντά κανείς ούτε στο ποδόσφαιρο.

Η σύγκρουση μεταξύ Senna και Martin Brundle το 1983 στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα, όπου ο ίδιος φέρει την ευθύνη για το ατύχημα, δεν προβάλλεται με τον σωστό φακό και οι παραγωγοί αποτυγχάνουν να αποκαλύψουν τον ανυποχώρητο χαρακτήρα του Βραζιλιάνου (έφερνε συχνά τους αντιπάλους του προ τετελεσμένων όπως ακριβώς κάνει ο Verstappen σήμερα) παραλείποντας να δείξουν μέσα στην ασχετοσύνη τους (με στόχο την απόλυτη ωραιοποίηση) ότι έτσι ήταν ο Senna και έτσι τον αγαπήσαμε.  

Η αντιπαλότητα μεταξύ Alain Prost και Ayrton Senna είναι, κατά την άποψή μου, η πιο έντονη που είχαμε ποτέ στα χρονικά της Formula 1, αλλά η σειρά την παρουσιάζει υπερβολικά απλοϊκά, δίνοντας για άλλη μια φορά στον Prost το ρόλο του κακού (κρίμα), χωρίς να εμβαθύνεται ο χαρακτήρας του Γαλλου (τον οποίο ο Βραζιλιάνος ουσιαστικά θαύμαζε) και χωρίς να εξηγούνται -στο βάθος που τους αρμόζει- τα κίνητρα πίσω από τη σφοδρή αντιπαλότητά τους. Η σχέση τους ήταν πολύ πιο περίπλοκη στην πραγματικότητα και η σειρά δεν το αποτύπωσε καθόλου σωστά αυτό (η ρίζα της αντιπαλότητάς τους δεν ξεκινά στην Imola του 1989 και παρακαλώ σταματήστε να βλέπετε τις «Σουζούκες» στο YouTube ως επιμορφωτικό υλικό για την ιστορία των δύο τιτάνων).  

Όλοι υποτιμούν τον Prost και ξεχνούν ή δεν γνωρίζουν (και δυστυχώς δεν θα μάθουν ποτέ από τη στιγμή που ο Γάλλος προβάλλεται πάντα ως κακός) πως αν δεν υπήρχε αυτός ο γίγαντας αντίπαλος τότε ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΛΑΜΠΡΟ το μεγαλείο που αράδιασε ο Senna στις πίστες. 

Αναφορικά με τον άθλο του Βραζιλιάνου στο Interlagos το 1991, οι παραγωγοί κατάφεραν να πιάσουν τον παλμό, αλλά μια ηλιόλουστη μέρα δεν φέρνει την άνοιξη. Υπάρχουν εκατοντάδες αλλά λαμπρά παραδείγματα υπερπροσπάθειας και αποθέωσης που έκαναν τον Senna το ίνδαλμα που λατρέψαμε εκείνη την πολύ πιο συγκλονιστική εποχή της Formula 1, με όλους τους κινδύνους, τις θυσίες και την διαφορετικότητα στην τεχνολογία που είχαμε τότε να επιτρέπουν σε έναν άρτιο πιλότο όπως ο ίδιος -ο οποίος δεν πιλόταρε πάντα το καλύτερο μονοθέσιο- να ξεχωρίσει σχεδόν σε κάθε αγώνα (όχι απλώς μια φορά όπως ο Verstappen στο φετινό Interlagos) ακόμη και όταν είχε 150 λιγότερους ίππους κάτω από το δεξί του πόδι ή ένα μονοθέσιο χωρίς paddles στο τιμόνι, όπως δηλαδή απολάμβαναν οι αντίπαλοι που πιλόταραν τις υπερβολίδες της Williams.

Η πραγματική συγκίνηση και ουσία απουσιάζουν

Πού είναι η ιστορία με τον τοίχο που «μπήκε στο διάβα του» και τον χτύπησε το 1984 (κλασσικό σημάδι μαγείας του Senna που ο παραγωγός προσπέρασε εφόσον δεν γνώριζε ή εφόσον δεν σκέφτηκε πως μια σύγκρουση μπορεί να μετατρέψει κάποιον από άνθρωπο σε θρύλο), πού είναι ο διαλογισμός που έκανε κατά τη διάρκεια των προκριματικών του Μονακό το 1988, όταν ο ίδιος είχε εκείνη την τρομερή εξωσωματική εμπειρία που τον βοήθησε να πιλοτάρει το όχημά του από τον ουρανό (ναι στη ζωή άμα ψάξεις συμβαίνουν πιο μεγάλα θαύματα από όσα προβάλλονται στις σειρές του Netflix) και που είναι το Donington GP του 1993, όταν ο Senna μεγαλούργησε στην πλημμυρισμένη πίστα και μας έκανε όλους να πλημυρίσουμε και το σαλόνι μας εκείνο το απόγευμα, από τα δάκρυα θαυμασμού μας για τον ίδιο.  

Η ετυμηγορία

Ως σειρά του Netflix στόχος της είναι να πουλήσει και αυτός είναι και ο λόγος που η… κρεβατοκάμαρα και οι συναισθηματικές σχέσεις του Senna ήταν πιο σημαντικές για τους παραγωγούς από την πνευματική του ικανότητα και πεποίθηση για θεϊκή καθοδήγηση (γνωρίζοντας πόσο τελειομανής και αφοσιωμένος ήταν στο λειτούργημά του, ο ήρωας με το βαθυστόχαστο βλέμμα θα ένιωθε μεγάλη προσβολή με αυτό) με τους δημιουργούς να αποτυγχάνουν παταγωδώς να προβάλουν ότι ο άνθρωπος τον οποίο δεν θα σταματήσω ποτέ να αποκαλώ «Φιλόσοφο της Ταχύτητας», ήταν -για όσους τον ζήσαμε- κάτι πολύ περισσότερο από απλώς «ο σπουδαιότερος πιλότος όλων των εποχών»._Δημήτρης Γιόκκας 

Υ.Γ. Νομίζω πως το πιο καυστικό σχόλιο θα το κάνει ο ίδιος ο Senna, όταν μια μέρα συναντήσει τον σκηνοθέτη στους ουρανούς. Σίγουρα (!) δεν θα του χαριστεί.

Παρακολουθήστε εδώ τον δικό μας φόρο τιμής στον Ayrton Senna