Ξεκίνησε δίχως χρήμα, δίχως ταλέντο, δίχως ελπίδα, ως ο παλιάτσος-πρίγκιπας που όλοι έλεγαν πως ήταν, για να πάρει το δρόμο της ζωής η οποία ήταν γι’ αυτόν μια οβάλ αρένα περιτριγυρισμένη από τοίχους.

Στα 45 σχεδόν χρόνια που ασχολούμαι με αυτό το αγώνισμα, έχω αφιερώσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της δικής μου ζωής μελετώντας  τις καριέρες και τις ζωές εκατοντάδων πιλότων που έδρασαν πίσω από το τιμόνι από το 1894 μέχρι τις μέρες μας και ΠΟΤΕ δεν έχω συναντήσει τόση αποφασιστικότητα, τόση καρδιά, τόσο εμμονή (με τη νίκη) και συνάμα τόσο ξεκαρδιστικό χιούμορ, όσο αυτό με το οποίο είχε προικίσει ο Θεός τον ένα και μοναδικό Eddie Sachs.

Το γεγονός ότι ο πιλότος-παλιάτσος που κάποτε χλεύαζαν όλοι (ο άνθρωπος που ξεκίνησε το όνειρό του μαζεύοντας και πουλώντας τα γυάλινα μπουκάλια που πετούσαν στην πίστα οι θεατές) κατάφερε να κερδίσει δύο φορές το pole position στο αγαπημένο του Indy 500 και να βρεθεί, το 1961, κυριολεκτικά μια ανάσα από τη νίκη, ντροπιάζοντας ήρωες μεγατόνων όπως ο Foyt, ο Ward, o Jones και ο Branson, αποτελεί -κατά τη δική μου άποψη- έναν από τους συγκλονιστικότερους άθλους που έχει πετύχει ποτέ κανείς σε αυτό το αγώνισμα.

Δεν θα σταματούσε ποτέ τις προσπάθειες να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, κερδίζοντας δηλαδή την κούρσα που αγαπούσε περισσότερο από την ίδια του τη ζωή, και όταν ο χάρος μπήκε στο διάβα του για να τον εμποδίσει, σαν σήμερα πριν από ακριβώς 60 χρόνια, ο Sachs πάτησε γκάζι και τον ισοπέδωσε, και παρόλο που κάηκε ζωντανός μέσα στις φλόγες που τύλιξαν τη βολίδα του, όλοι όσοι βάλαμε στην καρδιά τον ίδιο, ξέρουμε ότι κατάφερε να ξεγελάσει τον χάροντα και να ξεπροβάλει (με εκείνο το μεταδοτικό γέλιο του) στον άλλο κόσμο θριαμβευτής._Δημήτρης Γιόκκας

Και τα μάτια του βουρκώναν και όλο κλαίγανε | Speedzone Podcast EP53