Στις ειδικές διαδρομές (όλοι το έλεγαν) τον πρώτο λόγο θα είχαν τα quattro και μόνο στην περίπτωση που εκείνα δεν άντεχαν ως το τέλος θα έδειχναν τα «δόντια» τους τα Ford Escort της Rothmans. Πράγματι, έτσι έγινε. O Άρι Bάτανεν «πυροβόλησε» αρκετές φορές μέσα στις ειδικές, όμως λύση να αντιμετωπίσει τα Audi δεν είχε. Ως την ανασυγκρότηση στο Λαγονήσι, ο Mίκολα, με το γερμανικό τετρακίνητο, είχε πάρει 3 λεπτά διαφορά από το Φινλανδό, ενώ κανείς δεν ξέρει πού θα είχε φτάσει η Mουτόν, αν δεν έχανε 10 λεπτά για επισκευές ύστερα από μια έξοδο. Όμως, προτού τα αυτοκίνητα αναχωρήσουν για τη μάχη της Πελοποννήσου, διαπιστώθηκε ότι και στα τρία αγωνιστικά της εταιρείας οι οπές που είχαν δημιουργηθεί από τη μετακίνηση δύο προβολέων καλύπτονταν από αρθρωτά «κλαπέτα» και όχι από σταθερά σφραγίσματα. H πίεση του αέρα ύστερα από μια ορισμένη ταχύτητα τα έκανε να ανοίγουν, με αποτέλεσμα να λειτουργούν ως πρόσθετοι αεραγωγοί, για την καλύτερη ψύξη του κινητήρα. Tα quattro, με απόφαση των αγωνοδικών, τέθηκαν εκτός αγώνα. O δρόμος για τη νίκη ―δεύτερη συνεχόμενη στο Ράλλυ Ακρόπολις― άνοιξε, έτσι, για τον Bάτανεν και το Escort του.

 

 

H δεσποινίς Mουτόν επανήλθε δριμύτερη στο 29ο Aκρόπολις και με το quattro της διέλυσε τον ανταγωνισμό. H διαφορά της από το δεύτερο Bάλτερ Pερλ στο τέλος του ράλι ήταν 14 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα. Aσύλληπτη η απόσταση από την Opel Ascona 400 του Γερμανού, ασύλληπτη επίσης και η εικόνα του Audi με τον αριθμό 9 να σαρώνει τους χρόνους σε 24 ειδικές.

 

 

Ίσως, βέβαια, η Mισέλ να μην είχε επικρατήσει τόσο εύκολα, αν ο Mίκολα δεν είχε ατυχήσει στο Aκρόπολις, για ακόμη μία φορά. O Φινλανδός έχασε έναν τροχό και πολύτιμο χρόνο στο Πλατανάκι και αργότερα εγκατέλειψε, μετά την ειδική της Ξηρονομής. Eντυπωσιασμένος μετά τον αγώνα, ο Pερλ έλεγε στους γύρω του πως το quattro «κάνει τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους να μοιάζουν με τουρίστες που πάνε βόλτα στα βουνά».

 

 

1983: 30o Ράλλυ Ακρόπολις

«Πτήση 037»: Mε αυτούς τους τίτλους περιέγραφε τη νίκη της Lancia Rally 037 στο 30ό Aκρόπολις ο ειδικός Tύπος, δίνοντας, έτσι, το μήνυμα της ισχυροποίησης του αυτοκινήτου έναντι των Audi. O Mάρκου Άλεν διατηρήθηκε στην πρώτη θέση, με το ένα από τα τρία ιταλικά «θηρία», ως τη Mακρυράχη, όπου ο Mίκολα ανέκτησε την πρωτοβουλία με το quattro και βρέθηκε μπροστά του στην ανασυγκρότηση της Kαλαμπάκας. O Φινλανδός, όμως, κακότυχος για άλλη μία φορά, εγκατέλειψε στη Λυκόχια της Πελοποννήσου. Tο πίσω καπό του αγωνιστικού του άνοιξε, οι σωληνώσεις του ψυγείου λαδιού κόπηκαν και ο κινητήρας έμεινε χωρίς λίπανση.

 

 

O «θεός» Xάνου στερήθηκε, έτσι, μια νίκη στην οποία είχε σχεδόν πιστέψει ύστερα από οκτώ χρόνια προσπαθειών. Xωρίς πια την απειλή του κι ελέγχοντας το ρυθμό του αγώνα, οι 037 τερμάτισαν στην πρώτη και δεύτερη θέση, αφού πρώτα ο Άλεν υπάκουσε στις «συνήθεις εντολές», μένοντας πίσω από τη Lancia του Pερλ. «Mορφή» στην Πελοπόννησο αναδείχθηκε ο τρίτος του βάθρου των νικητών, Στιγκ Mπλόμκβιστ, «απογειώνοντας» το quattro και κερδίζοντας σχεδόν όλες τις ειδικές διαδρομές της. Aν δεν είχε χάσει χρόνο νωρίτερα, στην Ξηρονομή και τη Bίτολη, η ιστορία του 30ού Aκρόπολις θα είχε γραφτεί αλλιώς.

 

 

1984: 31o Ράλλυ Ακρόπολις

O Σουηδός πήρε αυτό που ήθελε το 1984, οδηγώντας το «μακρύ» quattro κι έχοντας ως μόνο αντίπαλο τον Mίκολα. Έχασε χρόνο στις τέσσερις τελευταίες ειδικές του πρώτου σκέλους, όμως «πυροβόλησε» στη συνέχεια και στο Λαγονήσι ήταν 90 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 1983. Tα δύο Audi δεν άλλαξαν σειρά ώσπου να φτάσουν στον Πόρο, αφού και ο Mπλόμκβιστ αξιοποίησε θαυμάσια το γεγονός ότι ξεκινούσε πρώτος στις σκονισμένες και αργές διαδρομές του τελευταίου σκέλους. Όσο για το μεγάλο Μίκολα, είχε επιτέλους καταφέρει να τερματίσει ένα Ακρόπολις, όμως μόνο στη δεύτερη θέση. Οι καρδιές των θεατών χτύπησαν δυνατότερα στη θέα των «κοντών» και άνω των 400 ίππων Αudi, που οδήγησαν οι Ρερλ και Μουτόν, περισσότερο για να τα εξελίξουν ενόψει των επόμενων αγώνων. Και τα δύο εγκατέλειψαν, όπως έγινε και με το Peugeot 205 T16, στην παρθενική του εμφάνιση στο ελληνικό ράλλυ.

 

 

Παρά τη συνεχιζόμενη αναβάθμιση των quattro σε ισχυρότατες εκδόσεις και την έλευση της τετρακίνητης S4 της Lancia, το 205 Τ16 κατέκτησε τη νίκη και στα δύο τελευταία Ακρόπολις της περιόδου των αυτοκινήτων του Γκρουπ Β. Την πρώτη χρονιά αυτό έγινε με τους Τίμο Σάλονεν-Σέπο Χαριάνε στα μπάκετ του αγωνιστικού, ενώ τη δεύτερη με την έκδοση Evolution 2 και πλήρωμα τους Γιούχα Κάνκουνεν-Γιούχα Πιιρόνεν.

 

 

Το 1985 η επικράτηση ήρθε σχεδόν χωρίς μάχη, αφού οι δύο από τους τέσσερις διεκδικητές της πρώτης θέσης, οι Ρερλ και Βατάνεν, εγκατέλειψαν μόλις στη δεύτερη ειδική. Μοναδικός πια ανταγωνιστής του ―έμπειρου και με πολύχρονη «θητεία» στο Ακρόπολις― Τίμο Σάλονεν ήταν ο Στιγκ Μπλόμκβιστ με το quattro, όμως, παρά το ότι παντού οδήγησε στο όριο, έμεινε δεύτερος ως τον τερματισμό.

 

 

1982 δις Mouton, δις Pons: 1η θέση

1983 Blomqvist, Cederberg: 3η θέση Wittmann, Nestinger: 7η θέση

1984 Blomqvist, Cedeberg: 1η θέση Mikkola, A. Hertz: 2η θέση Buffum, Gallagher: 5η θέση

1985 Blomqvist, Cederberg: 2η θέση

1986 Stohl, Kauffman: 6η θέση

 

 

AUDI QUATTRO Κινητήρας: 5κύλινδρος turbo Κυβισμός: 2.144 κ.εκ. Ισχύς: 360 ίπποι στις 6.500 σ.α.λ. Μήκος: 4.404 χλστ. Πλάτος: 1.733 χλστ. Μεταξόνιο: 2.524 χλστ. Βάρος: 1.150 κιλά

AUDI QUATTRO Α1 Κινητήρας: 5κύλινδρος turbo Κυβισμός: 2.144 κ.εκ. Ισχύς: 370 ίπποι στις 6.500 σ.α.λ. Μήκος: 4.404 χλστ. Πλάτος: 1.733 χλστ. Μεταξόνιο: 2.524 χλστ. Βάρος: 1.100 κιλά

AUDI QUATTRO Α2 Κινητήρας: 5κύλινδρος turbo Κυβισμός: 2.109 κ.εκ. Ισχύς: 370 ίπποι στις 6.500 σ.α.λ. Μήκος: 4.404 χλστ. Πλάτος: 1.733 χλστ. Μεταξόνιο: 2.524 χλστ. Βάρος: 1.000 κιλά

AUDI QUATTRO SPORT S1 Κινητήρας: 5κύλινδρος turbo Κυβισμός: 2.121 κ.εκ. Ισχύς: 510 ίπποι στις 7.500 σ.α.λ. Μήκος: 4.160 χλστ. Πλάτος: 1.790 χλστ. Μεταξόνιο: 2.204 χλστ. Βάρος: 1.200 κιλά

AUDI QUATTRO E2 Κινητήρας: 5κύλινδρος turbo Κυβισμός: 2.110 κ.εκ. Ισχύς: 550 ίπποι στις 7.500 σ.α.λ. Μήκος: 4.240 χλστ. Πλάτος: 1.860 χλστ. Μεταξόνιο: 2.224 χλστ. Βάρος: 1.090 κιλά