Πώς είναι να ζεις, έστω και για λίγο, με ένα Tesla που μάλλον θα είναι και το δυνατότερο αυτοκίνητο που πρόκειται να οδηγήσεις ποτέ;

Μπορεί οι νεότεροι να έχουν μάθει σε μια πληθώρα ιπποδυνάμεων, για ρωτήστε όμως και τους παλιότερους πόσο δύσκολο ήταν και τι αλχημείες έπρεπε να φρεσκαριστούν, για να ξεζουμίσουν λιγοστά άλογα από ένα ατμοσφαιρικό μοτέρ.

Σήμερα όμως, καθώς ο εξηλεκτρισμός εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο, θέματα όπως η ισχύς και η ροπή έχουν πάψει να δημιουργούν προβληματισμό σε κατασκευαστές και ιδιοκτήτες.

Πάρτε για παράδειγμα το Tesla Model S. Η στάνταρντ έκδοσή του διαθέτει δύο κινητήρες και 670 ίππους, ενώ στη δυνατότερη έκδοση Plaid, η προσθήκη ακόμα ενός ηλεκτροκινητήρα στους πίσω τροχούς εκτοξεύει τη συνολική ιπποδύναμη πάνω από τους 1.000 ίππους.

Αυτό σημαίνει ότι σαφώς ευκατάστατοι υποψήφιοι αγοραστές θα έχουν τη δυνατότητα, αντί ενός αντιτίμου που δεν ξεπερνάει τα 140.000 ευρώ (όταν η Porsche Taycan ξεκινάει οριακά κάτω από τα 100.000 ευρώ), να αποκτήσουν ένα 5θέσιο όχημα με επιδόσεις που ακόμα και τα πλέον εξωτικά supercar δε θα μπορέσουν να «σιγοντάρουν».

Η όλη κουβέντα είναι κάπως θεωρητική, μιας και τα πατροπαράδοτα σπορ αυτοκίνητα με θερμικούς κινητήρες σταδιακά δίνουν τη θέση τους σε εξηλεκτρισμένες βαλλιστικές κατασκευές με τρομακτικές ιπποδυνάμεις, όπου παλιοί και νέοι κατασκευαστές έχουν επιδοθεί σε μια άτυπη κούρσα αριθμών.

Ενδεικτική είναι η «κοκορομαχία» που εκτυλίσσεται στο Νίρμπουργκρινγκ για τον τίτλο του ταχύτερου γύρου ηλεκτρικών αυτοκινήτων μεταξύ του Tesla Model S Plaid και της Porsche Taycan, με πιο πρόσφατο όμως νικητή την ειδική έκδοση Time Attack του Rimac Nevera.

Η σταχτοπούτα Tesla και το διακριτικό Model S Plaid

Η Tesla θα έλεγε κανείς ότι είναι μια σύγχρονη σταχτοπούτα που κατάφερε να ξεφύγει από τη σκιά της κακιάς μητριάς και των αδελφών, που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλες από τις απανταχού καταξιωμένες κατασκευάστριες εταιρείες.

Φυσικά, τίποτε δε χαρίστηκε στην Tesla, αφού όλα αυτά που κατάφερε σε τόσο σύντομο διάστημα προέκυψαν μέσα από προγραμματισμό και τεχνολογικές υπερβάσεις.

Ο χαρισματικός CEO που βρίσκεται στο τιμόνι της, φρόντισε για τη σωστή στελέχωση και προσπέρασε οτιδήποτε θερμικό, επενδύοντας από πολύ νωρίς στον ηλεκτρισμό, στην τεχνολογία μπαταριών και κινητήρων, όσο και στις υποδομές των megafactory εργοστασίων και στο δίκτυο φορτιστών supercharger σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτό επέτρεψε στην Tesla να οδηγεί τις εξελίξεις, όντας το «ηλεκτρικό» μέτρο σύγκρισης, και οι άλλοι να την ακολουθούν, ενώ ουδείς πλέον μπορεί να αμφισβητήσει τα εμπορικά αποτελέσματα. Αυτό μάλιστα δεν ισχύει μόνο σε ό,τι αφορά την παγκόσμια αγορά, αλλά και στα εγχώρια δεδομένα, κάτι διόλου αυτονόητο.

Για τους επτά μήνες, λοιπόν, της χρονιάς που διανύουμε, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΑΑ, η Tesla κυριαρχεί στις αντίστοιχες κατηγορίες των επαναφορτιζόμενων αυτοκινήτων, καθώς τα Tesla Model 3, Y, X και S έχουν ταξινομήσεις 296, 556, 26 και 31 μονάδων, αντίστοιχα, πολύ μπροστά από τους ανταγωνιστές.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Model S πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από έντεκα χρόνια, ενώ το 2021, στο πλαίσιο μιας σημαντικής αναβάθμισης, απέκτησε την έκδοση Plaid.

Ο Elon Musk έχει δείξει ότι δε φοβάται το ρίσκο (ακόμα και αν οι εξαγγελίες του δεν πραγματοποιούνται πάντα) αλλά και τον αυτοσαρκασμό, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα εδώ. Δε φοβήθηκε να παρουσιάσει ένα τόσο δυνατό αυτοκίνητο με ένα χιουμοριστικό όνομα, εμπνευσμένο από μια κινηματογραφική σάτιρα (την ταινία των ’80s «Space Balls», μια παρωδία του «Star Wars», όπου το διαστημόπλοιο που πρωταγωνιστούσε μπορούσε να ταξιδέψει με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, που είχαν τις ονομασίες «Ludicrous» και «Plaid»).

Παλιότερα λοιπόν, το 2016, «Ludicrous» ονομαζόταν η γρήγορη έκδοση εκείνης της περιόδου, που απέδιδε 532 ίππους. Στο διάστημα που μεσολάβησε, το Model S δέχθηκε αρκετές αναβαθμίσεις, και έτσι πλέον η κορυφαία έκδοση των 1.020 ίππων φέρει την ονομασία «Plaid» (όπου μάλιστα, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το 2021, ο Musk είχε δηλώσει ότι θα υπήρχε και έκδοση Plaid+, η οποία όμως τελικά ακυρώθηκε).

Μην περιμένετε πάντως το όνομα αυτής της έκδοσης να το δείτε γραμμένο κάπου πάνω στο αμάξωμα. Η μοναδική παραπομπή είναι το χαρακτηριστικό καρό (που είναι άλλωστε η ετυμολογία της λέξης plaid) σήμα. Αυτό, μαζί με ένα μικρό σπόιλερ πίσω και τις κόκκινες δαγκάνες φρένων, είναι όλες και όλες οι εξωτερικές διαφορές σε σχέση με το απλό(!) δικινητήριο Model S.

Η λέξη «διακριτικότητα» είναι άλλωστε συνυφασμένη με την Tesla, η οποία έχει αποδείξει ότι δεν ασπάζεται την πρακτική της φανταχτερής σχεδίασης.

Σχεδιαστικά, διατηρείται η σιλουέτα του Model S, που εστιάζει σε μια σφηνοειδή και αθλητική μορφή, χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς. Το σημαντικότερο επίτευγμα αυτής της νέας, λιτής περιβολής του αυτοκινήτου είναι η κορυφαία αεροδυναμική του απόδοση.

Ο συντελεστής οπισθέλκουσας ορίζεται στην καθ’ όλα εντυπωσιακή τιμή 0,208, την καλύτερη στη Γη, όπως εμφατικά δήλωνε τότε η Tesla, αν και έκτοτε έχουν παρουσιαστεί ακόμα πιο αεροδυναμικές κατασκευές, όπως το Lucid Air και η Mercedes EQS.

Σε κάθε περίπτωση, οι προδιαγραφές του Model S Plaid είναι αν μη τι άλλο άκρως εντυπωσιακές. Η αρχιτεκτονική με τους τρεις ηλεκτροκινητήρες πάντως δεν είναι πια αποκλειστικό προνόμιο της Tesla, μιας και η Audi παρουσίασε πρόσφατα το SQ8 e–tron.

Στο Plaid η συνολική δύναμη είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς οι τρεις ηλεκτροκινητήρες διαθέτουν χιτώνια από ανθρακονήματα, που τους επιτρέπουν να φτάνουν σε ταχύτητες περιστροφής της τάξεως των 20.000 σ.α.λ.

Με δεδομένη τη συνδυαστική ισχύ των 1.020 ίππων (μπορεί να μην ανακοινώνεται επίσημα η ροπή, οι εκτιμήσεις όμως θέλουν τη συνολική τιμή να ξεπερνάει τα 1.400 Nm), το βάρος των 2,1 τόνων δεν επηρεάζει τις επιδόσεις, όπου τελική ταχύτητα μπορεί να φτάσει έως και τα 322 χλμ./ώρα, ενώ για την επιτάχυνση από στάση μέχρι τα 100 χλμ./ώρα χρειάζονται μόλις 2,1δλ. (με την επίσημη υποσημείωση να αναφέρει ότι αφαιρείται ο χρόνος της αρχικής κύλισης, ό,τι και αν σημαίνει αυτό).

Η λιτότητα και το «χάος» στο εσωτερικό του Model S Plaid

Ίσως η λέξη «χάος» να είναι η τελευταία που περιμένει κανείς να χρησιμοποιηθεί για το χαρακτηρισμό του εσωτερικού ενός Tesla, που κατά βάση διακρίνεται από έναν σκανδιναβικού επιπέδου μινιμαλισμό. Σημείο αναφοράς του εσωτερικού, που είναι φτιαγμένο από καλής ποιότητας υλικά, είναι φυσικά η κεντρική οθόνη των 17 ιντσών.

Είναι τόσο εντυπωσιακή (η κλίση της μάλιστα ρυθμίζεται ηλεκτρικά και μπορεί να είναι προσανατολισμένη είτε προς τον οδηγό είτε προς τον συνοδηγό) που επισκιάζει, τον έτσι κι αλλιώς μουντό πίνακα οργάνων των 12,3 ιντσών.

Η κεντρική οθόνη αφής είναι το αποκλειστικό κέντρο ελέγχου, αφού, πέρα από τους φυσικούς διακόπτες των παραθύρων και μερικές επιφάνειες αφής επάνω στο τιμόνι, δεν υπάρχει τίποτε άλλο, όπως επιλογέας για το κιβώτιο, λεβιέδες στην κολόνα του τιμονιού και χειρόφρενο. Κάπου εδώ λοιπόν είναι που ξεκινάει το χάος του χειρισμού, και δεν αναφερόμαστε στο interface των μενού της οθόνης.

Οι επιφάνειες αφής στο τιμόνι χρησιμοποιούνται για τα φλας, την κόρνα και τα φώτα, αλλά ακόμα και αυτά μπορείς να τα συνηθίσεις. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν προσπαθείς, στους γκρεμούς στα Δερβενοχώρια, να κάνεις αναστροφές για τις ανάγκες της φωτογράφισης, με αυτόν το συνδυασμό χειριστηρίων κιβωτίου και τιμονιού.

Δεν υπάρχει κάποιος επιλογέας για το κιβώτιο, οπότε πρέπει στην αριστερή άκρη της οθόνης, να σαρώνεις το δάχτυλο προς τα πάνω για κίνηση εμπρός, ή σέρνεις προς τα κάτω για όπισθεν, ενώ το πάρκινγκ είναι στριμωγμένο επάνω αριστερά.

Σαν να μην έφτανε η όλη προσπάθεια εξοικείωσης με αυτό το ψηφιακό περιβάλλον, έχεις να αντιμετωπίσεις και το yoke τιμόνι (ευτυχώς είναι έξτρα), το οποίο όμως σχεδόν πάντα μπερδεύει τα χέρια στους επιτόπιους ελιγμούς, καθώς η διαδρομή της κρεμαγιέρας ξεπερνάει τις δύο στροφές από άκρη σε άκρη (καμία σχέση με το αντίστοιχο steer–by–wire τιμόνι της Lexus που γνωρίσαμε στην παρουσίαση του RZ και συνοδεύεται από μία επαναστατική κρεμαγιέρα).

Όσο ο οδηγός αγωνίζεται να εγκλιματιστεί σε αυτό το ψηφιακό περιβάλλον, τόσο εύκολα θα «βυθιστούν» οι επιβάτες στην κάψουλα που ονομάζεται «Model S». Το ταξίδι είναι μια χαλαρωτική απόλαυση, κάτι για το οποίο πέρα από τα χαμηλά επίπεδα θορύβου (αν και ορισμένοι αεροδυναμικοί θόρυβοι θα γίνουν αντιληπτοί), φροντίζουν οι πολύ καλοί χώροι με το απόλυτα επίπεδο πάτωμα, η γυάλινη οροφή και η επιπλέον οθόνη που βρίσκεται χαμηλά ανάμεσα στα καθίσματα.

Αυτή έχει διαγώνιο 8 ίντσες και παρέχει δυνατότητα ελέγχου των συστημάτων επικοινωνίας του οχήματος, των παιχνιδιών, του video streaming με πρόσβαση σε Netflix, Hulu, Youtube, Twitch και φυσικά δυνατότητα περιήγησης στο Διαδίκτυο.

Οι χώροι για τους επιβάτες είναι καλοί, αλλά ακόμα καλύτεροι είναι αυτοί για τις αποσκευές, με τη συνολική χωρητικότητα να φτάνει τα 793 λίτρα. Μάλιστα, μέσω των ειδικών διακοπτών, τα πίσω καθίσματα μπορούν να ανακλιθούν εύκολα, δημιουργώντας έτσι αρκετό χώρο για τη μεταφορά ακόμα και ενός ποδηλάτου.

Πώς είναι να οδηγείς 1.020 ίππους στον… κόφτη!

Ο «κόφτης» συνήθως αναφέρεται σε κάποιο υψηλό όριο στροφών ή ταχύτητας. Στην δική μας περίπτωση, όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, μιας και στα test drive οχήματα είναι πολιτική της Tesla να υπάρχει κόφτης τελικής στα 140 χλμ./ώρα, που ενεργοποιείται μέσα από το σχετικό application, κάτι που θεωρούμε πως είναι απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό, ειδικά όταν πρόκειται για δημοσιογραφικούς σκοπούς.

Ακόμα και έτσι, πάντως το Plaid μπορεί να προλάβει να δώσει μια γερή δόση των ικανοτήτων του. Στο πρόγραμμα οδήγησης Plaid, η επιτάχυνση είναι τόσο έντονη, που μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στον αυχένα, εάν δεν είσαι προετοιμασμένος (ο καλύτερος τρόπος είναι να πιέσεις σφιχτά το προσκέφαλο).

Για να προσπαθήσεις να ζήσεις την εμπειρία μιας επιτάχυνσης από στάση, θα πρέπει να ενεργοποιήσεις τη λειτουργία Drag Strip. Η όλη διαδικασία πάντως θα χρειαστεί λίγα λεπτά μέχρι να ολοκληρωθεί, αφού θα πρέπει η μπαταρία να έρθει στην ενδεδειγμένη θερμοκρασία λειτουργίας και η αερανάρτηση να επέμβει προκειμένου να χαμηλώσει το αμάξωμα.

Στην καθημερινή οδήγηση, όμως, η δύναμη και η βιαιότητα της εκτίναξης είναι τόσο απότομη, που θα ήθελες μεγαλύτερη διαδρομή του δεξιού πεντάλ, οπότε τις περισσότερες φορές αρκείσαι στα «ηπιότερα» προγράμματα Sport και Chill.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει για το υπόλοιπο σύνολο. Σε νορμάλ χρήση το Plaid αποδεικνύεται εξαιρετικά εύχρηστο και πολιτισμένο, με την αερανάρτηση (την λειτουργία της οποίας ο οδηγός μπορεί να βλέπει σε πραγματικό χρόνο, μέσω της κεντρικής οθόνης)  και τους 19άραηδες τροχούς να διατηρούν ένα αρκετά καλό επίπεδο άνεσης, ακόμα και στη μέτρια ελληνική άσφαλτο.

Όσο όμως ανεβάζεις ρυθμό και προσπαθείς να αξιοποιήσεις όλη αυτήν τη δύναμη, αντιλαμβάνεσαι ότι το Plaid δεν έχει τη χειρουργική ακρίβεια μιας Porsche Taycan. Η ανάρτηση του Plaid δείχνει κάπως μαλακή, το τιμόνι, αν και έχει αρκετό βάρος, μοιάζει κάπως αποκομμένο σε αίσθηση, ενώ σε πιο σφιχτές διαδρομές (ειδικά στις φουρκέτες) παραμένει η δυσκολία σωστής τοποθέτησης των χεριών, και σε κάθε περίπτωση θα ήθελες περισσότερη στήριξη από το κάθισμα.

Τα φρένα διατηρούν την αποτελεσματικότητά τους, αν και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Tesla έχει επιλέξει, η ανάκτηση ενέργειας να γίνεται μόνο όταν απελευθερώνει ο οδηγός το πεντάλ του γκαζιού, οπότε τα φρένα καταπονούνται στη διαδικασία της (έντονης) επιβράδυνσης από το βάρος, που ξεπερνάει τους 2 τόνους.

Σκαλίζοντας πάντως τις δυνατότητες της εφαρμογής, ο ιδιοκτήτης του Plaid διαπιστώνει ότι (θεωρητικά) προσφέρονται ορισμένες αναβαθμίσεις, όπως το track package (που μεταξύ άλλων ξεκλειδώνει και τη μέγιστη τελική ταχύτητα), κεραμικά φρένα και μεγαλύτεροι τροχοί έως και 21 ιντσών.

Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση και με δεδομένο το «ζυγό» του κόφτη, είδαμε μια μέση τιμή γύρω στις 24 kWh/100 χλμ, κάτι που μεταφράζεται σε μια μέση αυτονομία γύρω στα 500 χλμ. (ενώ σε αστικές συνθήκες μπορεί κανείς να πλησιάσει την εργοστασιακή τιμή των 600 χλμ.).

Μπορεί το ότι πρόκειται για ένα test drive όχημα της Tesla να έχει όπως είπαμε τα αρνητικά του (βλέπε περιοριστή τελικής ταχύτητας), έχει όμως και τα καλά του, μιας και η φόρτιση στο ιδιόκτητο δίκτυο supercharging ταχυφορτιστών της εταιρείας είναι ακόμα δωρεάν, όταν για τα υπόλοιπα οχήματα της Tesla έχουν ξεκινήσει πλέον οι χρεώσεις.

Αυτό το στοιχείο αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμο σε μία ημερήσια απόδραση μας μέχρι την Λαμία. Η στάση στην Αταλάντη δεν κράτησε πολύ, αφού προτού καλά καλά φας κάτι στα γρήγορα, η στάθμη της μπαταρίας έχει ανέβει από το 10% στο 70% μέσα σε 20 λεπτά περίπου.

Στο ταμείο

Όταν έρχεται η ώρα να ανακεφαλαιώσεις όλες αυτές τις εικόνες και εμπειρίες που προηγήθηκαν, χρειάζεται αρκετή προσπάθεια για μην καταφύγεις σε υπερβολές.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητες του Tesla Model S Plaid, αφού με ένα ρεαλιστικό αν και διόλου ευκαταφρόνητο, χρηματικό ποσό, μπορεί ένας ευκατάστατος αγοραστής να αποκτήσει ένα hyperfast sedan, που πολύ δύσκολα θα αμφισβητηθεί από οποιαδήποτε τετράτροχη κατασκευή στο δρόμο.

Το Plaid είναι ένα εξαιρετικό GT που μπορεί να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε καθημερινή ή ταξιδιωτική αποστολή, αφήνοντας στην άκρη τα «θέλω» ενός παραδοσιακού Πραγματικού Οδηγού._ 4Τ

TESLA MODEL S PLAID

ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: 3 ηλεκτροκινητήρες >ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ η/κ: 427 ίπποι (εμπρός) + 420 (πίσω) + 420 (πίσω) >ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ: 1.020 ίπποι >ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΗ ΡΟΠΗ: (1.400+ Nm) >ΚΙΝΗΣΗ: Στους τέσσερις τροχούς >KΙΒΩΤΙΟ: Μονής σχέσης >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ: Διπλά ψαλίδια >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ: Πολλαπλών συνδέσμων >ΜΠΑΤΑΡΙΑ: 100 kWh >ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ.: 5.021×1.987×1.433 χλστ. >ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.960 χλστ. >ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 793 λίτρα (εμπρός και πίσω) >ΒΑΡΟΣ: 2.160 κιλά >0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 2,1 δλ. >ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 322 χλμ./ώρα >ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΔΟΚΙΜΗΣ: 24 kWh/100 χλμ. >AYTONOMIA ΔΟΚΙΜΗΣ: 500 χλμ. >ΦΟΡΤΙΣΗ 10%–90% (DC): 35 λεπτά (250 kW) >ΤΙΜΗ: 136.490 ευρώ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΚΟΥΤΗΣ