Ο Kalle Rovanpera έκλεψε τις εντυπώσεις στο Ράλλυ Κροατίας, που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά κρίθηκε στην Power Stage - Διαβάστε την αποτίμησή μας.

Σχεδόν δύο μήνες μετά από το Ράλλυ Σουηδίας και ενώ οι φίλοι των ράλλυ είχαν αρχίσει να αισθάνονται σύνδρομο στέρησης, το Ράλλυ Κροατίας θύμισε για ακόμη μια φορά σε όλους τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου σπορ.

Ο ασφάλτινος αγώνας που αποτέλεσε τον τρίτο γύρο της χρονιάς τα είχε όλα, από πολύ δύσκολες έως πρωτόγνωρες καιρικές συνθήκες, μέχρι… ανατροπή στην ανατροπή!

Όταν οι Kalle Rovanpera και Jonne Halttunen ολοκλήρωσαν την πρώτη ημέρα με τη μεγαλύτερη διαφορά που έχει υπάρξει σε αυτό το σημείο ενός αγώνα από το 2015, ελάχιστοι θεωρούσαν πως το φινάλε θα είναι αντίστοιχο με το περσινό, όταν οι Sebastien Ogier-Julien Ingrassia (Toyota Yaris WRC), Elfyn Evans-Scott Martin (Toyota Yaris WRC) και δευτερευόντως Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe (Hyundai i20 Coupe WRC), διεκδικούσαν στην Power Stage, τη νίκη που κατέληξε για 0,6” στους Γάλλους.

Τις επόμενες δύο ημέρες όμως συνέβησαν πολλά και φτάνοντας στην ίδια Power Stage με πέρυσι, τα πάντα κρέμονταν από μια κλωστή.

Τελικά, οι Rovanpera-Halttunen (Toyota GR Yaris Rally1) έκαναν την επίδοση της χρονιάς και κατέκτησαν τη νίκη εμπρός από τους Ott Tanak-Martin Jarveoja (Hyundai i20 N Rally1), δείχνοντας πως πλέον αποτελούν όχι απλά το μέλλον, αλλά και το παρόν του WRC.

Ράλλυ Κροατίας Debrief: Κοινά στοιχεία και διαφορές με το 2021

Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι του φετινού Ράλλυ Κροατίας από την αρχή. Η περσινή επιτυχημένη πρεμιέρα, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές σχέσεις μεταξύ της κροατικής Ομοσπονδίας, της FIA και του WRC Promoter, εξασφάλισαν την παρουσία του ασφάλτινου αγώνα που έχει ήδη κερδίσει πολλούς θαυμαστές, στο φετινό πρόγραμμα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ.

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι ειδικές διαδρομές γύρω από την πρωτεύουσα της χώρας, Zagreb, πλημμύρισαν από θεατές, οι οποίοι κατάγονταν και από αρκετές γειτονικές χώρες, χάρη στην κεντρική γεωγραφική θέση της Κροατίας.

Ο πρώτος αμιγώς ασφάλτινος αγώνας της χρονιάς, αφού το Ράλλυ Μόντε Κάρλο χαρακτηρίζεται ως “μικτό”, είχε αυξήσει την αγωνία αναφορικά με τις επιδόσεις των υβριδικών αυτοκινήτων Rally1 σε αυτή την επιφάνεια.

Παρόλο που η εξέλιξη του αγώνα δεν προμήνυε κάτι τέτοιο, εντέλει η νίκη κρίθηκε ξανά στην Power Stage και η Toyota έκανε το “2 στα 2” στον κροατικό αγώνα.

Κάπου εδώ τα κοινά σημεία μεταξύ του περσινού και του φετινού αγώνα, φτάνουν στο τέλος.

Δείτε πλάνα από το shakedown

Σε αντίθεση με τον περσινό ηλιόλουστο καιρό, φέτος η ηλιοφάνεια έκανε ορισμένες… guest εμφανίσεις κατά τη διάρκεια του τριημέρου.

Οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες κατέστησαν την επιλογή ελαστικών σπαζοκεφαλιά, ενώ ο συνδυασμός βροχής και λάσπης στο οδόστρωμα, από τις “μπούκες” των προπορευόμενων αυτοκινήτων, δυσκόλεψε ιδιαίτερα τις προσπάθειες των πληρωμάτων.

Με δεδομένο πως οι “μπούκες” που προαναφέραμε ήταν αναπόφευκτες, ενώ τα ελαστικά βροχής της Pirelli (Cinturato) ήταν πολύ μαλακά και εύθραυστα, όπως τα χαρακτήρισε ο Kalle Rovanpera, τα κλαταρίσματα κορυφαίων πληρωμάτων, ήταν διαδοχικά.

Έτσι, οι οδηγοί καλούνταν να βρουν ταχύ ρυθμό στις διαρκώς εναλλασσόμενες συνθήκες πρόσφυσης της κροατικής ασφάλτου, που συνδύαζε φρεσκοστρωμένα και “σπασμένα” κομμάτια, μειώνοντας όσο γίνεται το ρίσκο μιας εξόδου ή ενός κλαταρίσματος.

Πρόκειται για έναν δύσκολο συνδυασμό, που ελάχιστοι εκ των πρωταγωνιστών κατάφεραν να πετύχουν.

Kalle Rovanpera: Το αστέρι του Ράλλυ Κροατίας (και του WRC)

Αναμφίβολα, το φετινό Ράλλυ Κροατίας είχε έναν πρωταγωνιστή, τον Kalle Rovanpera, που εντυπωσίασε άπαντες με τα κατορθώματά του.

Ο νεότερος νικητής αγώνα στην ιστορία του WRC, ταξίδεψε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην Κροατία, ως πρωτοπόρος της βαθμολογίας.

Πέρυσι πραγματοποίησε μόλις 5 χιλιόμετρα, αφού είχε έξοδο από το δρόμο οπότε φέτος, ξεκίνησε θέλοντας να κάνει έναν καλύτερο αγώνα, όπως είχε δηλώσει αποκλειστικά στους 4Τ πριν από λίγες εβδομάδες.

Όντες πρώτοι στις ειδικές διαδρομές της Παρασκευής, οι Rovanpera-Halttunen γνώριζαν πως διέθεταν την καλύτερη σειρά εκκίνησης, αφού συναντούσαν ελάχιστα χώματα στο οδόστρωμα.

Highlights από το πρωί της Παρασκευής

Ο νεαρός Φινλανδός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτή τη δυνατότητα και ολοκλήρωσε τη δύσκολη πρώτη ημέρα, μεγάλο μέρος της οποίας διεξήχθη υπό βροχή, με διαφορά που ξεπερνούσε το λεπτό από τους διώκτες του, σημειώνοντας τον ταχύτερο χρόνο σε 6 από τις 8 ειδικές διαδρομές.

Έτσι, διαμόρφωσε μια διαφορά, που αντίστοιχη ή μεγαλύτερή της είχαμε δει ξανά μόλις το 2015, στα Ράλλυ Αργεντινής και Μόντε Κάρλο, με “δράστες” τους Kris Meeke και Sebastien Ogier.

Η συνέχεια μόνο εύκολη δεν ήταν όμως για τον Rovanpera, ο οποίος είχε κλατάρισμα στην 11η ειδική διαδρομή -τρίτη της δεύτερης ημέρας-, όπου η καταρρακτώδης βροχή συνδυάστηκε με πυκνή ομίχλη.

Η θέα από τα onboards ήταν τρομακτική, αφού η ορατότητα των οδηγών περιοριζόταν στο καπό των αγωνιστικών τους, γεγονός που επέφερε και ακύρωση της ίδιας ειδικής διαδρομής το απόγευμα, καθώς η ομίχλη δεν είχε μειωθεί.

Το κλατάρισμα εμπρός αριστερά στο Toyota GR Yaris Rally1 των πρωτοπόρων, έβαλε τους Tanak-Jarveoja στη μάχη της νίκης.

Στο τέλος της δεύτερης ημέρας όμως, ο Rovanpera έκανε έναν εκπληκτικό ταχύτερο χρόνο-δήλωση, αυξάνοντας τη διαφορά στα 19,9”.

Άπαντες ετοιμάστηκαν για την τελευταία ημέρα, για την οποία ορισμένες από τις μετεωρολογικές προβλέψεις δεν έδειχναν βροχή. Έτσι, όλα τα πληρώματα των Toyota και M-Sport Ford εφοδιάστηκαν με ελαστικά σκληρής γόμας, ενώ οι Neuville-Wydaeghe προτίμησαν συνδυασμό σκληρής (3) και μαλακής (3), που αποδίδει καλύτερα σε χαμηλή θερμοκρασία.

Μοναδικός που πήρε το μεγάλο ρίσκο ήταν ο Tanak, ο οποίος προτίμησε ελαστικά μαλακής γόμας και χρησιμοποιημένα βρόχινα, αφού δεν είχε τίποτα να χάσει καθώς η διαφορά από τον πρωτοπόρο Rovanpera δεν καλυπτόταν στα ίσια.

Βλέποντας τα βρόχινα ως ρεζέρβες στο Hyundai i20 N Rally1, οι μηχανικοί της Toyota εφοδίασαν και το GR Yaris Rally1 του Φινλανδού με δύο ελαστικά βροχής.

Αν και μέχρι εκείνο το σημείο ο Rovanpera είχε αυξήσει τη διαφορά στα 28,4” από τον Tanak, τα πάντα άλλαξαν στην προτελευταία ειδική διαδρομή, όταν η καταρρακτώδης βροχή πρακτικά “αχρήστευσε” τα σκληρά ελαστικά.

Οι Rovanpera-Halttunen έκαναν υπερπροσπάθεια, χάνοντας “μόλις” 29,8” από τους Tanak-Jarveoja που είχαν την ιδανική επιλογή ελαστικών.

Πλάνα από το απόγευμα της πρώτης ημέρας

Αποτέλεσμα; Οι  Εσθονοί μπήκαν στην Power Stage, όπου ο ήλιος είχε κάνει ξανά την εμφάνισή του όμως διατηρούσε υγρασία σε πολλά σημεία, έχοντας διαφορά 1,4” από τους Φινλανδούς και καλύτερη, φαινομενικά, επιλογή ελαστικών, τα οποία τοποθέτησαν σε σχηματισμό Χ.

Ωστόσο, εκεί ο Rovanpera επέδειξε για ακόμη μια φορά τις ικανότητές του, πιστοποιώντας πως διαθέτει μέταλλο Πρωταθλητή.

Όχι μόνο δεν έχασε την ψυχραιμία του από ότι του είχε συμβεί, αλλά εστίασε στο δύσκολο έργο να φέρει σε βέλτιστη θερμοκρασία απόδοσης τα σκληρά ελαστικά του, τα οποία είχε τοποθετήσει σε διάταξη Χ μαζί με τα βρόχινα, ώστε να μηδενίσει το πλεονέκτημα του αντιπάλου του.

Με εκπληκτική, επιθετική οδήγηση που δοκίμαζε διαρκώς τα όρια του δρόμου και της πρόσφυσης, η σκληρή γόμα ελαστικών θερμάνθηκε και επέτρεψε στον νεαρό να πετύχει τον ταχύτερο χρόνο με διαφορά 5,7” από τον μεγάλο του αντίπαλο, και περισσότερα από 20” σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλον, φτάνοντας με παλικαρίσιο τρόπο στην 4η νίκη της καριέρας του.

Η ικανότητα του Kalle Rovanpera να παίρνει το μέγιστο από τη σκληρή γόμα ελαστικών της Pirelli είχε επισημανθεί και στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, όταν ο Φινλανδός έκανε τη διαφορά με αντίστοιχο τρόπο κατά τη δεύτερη ημέρα.

Επίσης ένα “κόλπο γκρόσο” με σκληρή γόμα ελαστικών απέναντι στον ανταγωνισμό, είχε κάνει ο Sebastien Loeb στο Ράλλυ Ισπανίας 2018, όταν έφτασε στην τελευταία του νίκη με την Citroen.

Προφανώς, ακόμη δεν τολμάμε να φέρουμε τον Kalle Rovanpera στο ίδιο επίπεδο με τον τεράστιο Loeb, όμως επισημαίνουμε ορισμένες ομοιότητες που απαιτούν οδηγικό ταλέντο και ικανότητα να εξάγεις το μέγιστο από κάθε “πακέτο”, την οποία διαθέτουν οι κορυφαίοι.

Thierry Neuville: O κύριος “Never Give Up”

Ακόμη ένας οδηγός που χρίζει ιδιαίτερης μνείας μετά από το Ράλλυ Κροατίας, είναι o Thierry Neuville, που έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι δεν τα παρατάει ποτέ.

Η τρίτη θέση στο Ράλλυ Κροατίας, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο δυσκολότερος από τους 52 τερματισμούς του στο βάθρο -έχει και 15 νίκες- στο WRC.

Στο πρώτο loop του αγώνα, οι Neuville-Wydaeghe (Hyundai i20 N Rally1) ήταν το μοναδικό πλήρωμα που ακολουθούσε το ρυθμό των Rovanpera-Halttunen, εν μέρει και επειδή ξεκινούσαν δεύτεροι στο δρόμο.

Έτσι, μετά από 4 ειδικές διαδρομές απείχαν 12,5” από την κορυφή και έδειχναν ικανοί να παλέψουν για τη νίκη. Όμως, στην απλή διαδρομή προς το σέρβις, το δυναμό του αυτοκινήτου παρουσίασε πρόβλημα.

Η πρώτη στάση έγινε για αλλαγή ιμάντα, όμως ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να περνάει και ο Neuville κινήθηκε εκτός ορίων ταχύτητας στην απλή διαδρομή.

Σαν να μην έφτανε αυτό, 800 μέτρα πριν από το σέρβις ο κινητήρας έσβησε και οι Βέλγοι έφτασαν, εξουθενωμένοι αφού αναγκάστηκαν να σπρώξουν το αυτοκίνητο, με καθυστέρηση 4 λεπτών που συνεπάγεται 40 δλ. ποινής.

Έτσι ξεκίνησαν το δεύτερο loop έχοντας πέσει στην 4η θέση, όμως ως το τέλος της ημέρας ανέβηκαν δεύτεροι, αν και με διαφορά άνω του ενός λεπτού από την κορυφή.

Video από το δεύτερο πρωινό στο Ράλλυ Κροατίας

Πριν από την εκκίνηση της δεύτερης ημέρας, ο Neuville είχε λάβει πρόστιμο 1.900 ευρώ, ποινή δύο ημερών κοινωνικών έργων μαζί με τον συνοδηγό του από τη FIA και επιπλέον ποινή ενός λεπτού, επειδή κινήθηκε με σχεδόν διπλάσια ταχύτητα από το όριο, για αρκετά χιλιόμετρα της απλής διαδρομής.

Σαν να μην έφτανε αυτό, το υβριδικό κιτ του i20 N Rally1 παρουσίασε πρόβλημα, η οποία επέφερε καθυστέρηση ακόμη ενός λεπτού και ποινή επιπλέον 10 δευτερολέπτων, με το σύνολο να έχει φτάσει πια στο 1:50”.

Παρά την απογοήτευση, ο Neuville συνέχισε να πιέζει και βρισκόταν στο δρόμο για έναν καταπληκτικό χρόνο στην πρώτη ειδική διαδρομή του loop, όμως ένα πρόβλημα στον κινητήρα εσωτερικής καύσης, ο οποίος έκοβε την ισχύ, στοίχισε ορισμένα δευτερόλεπτα, προκαλώντας τον εκνευρισμό του.

Το πρόβλημα φτιάχτηκε στη συνέχεια, με τους Βέλγους να έχουν μειώσει τη διαφορά από την τρίτη θέση, όπου βρίσκονταν οι Breen-Nagle, στα 4,9” πριν από την τρίτη ημέρα.

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, το πρόβλημα στο υβριδικό κιτ τους είχε αναγκάσει να μη κινηθούν μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα, όπως προβλέπεται, στο σέρβις, οπότε ακόμη 10 δευτερόλεπτα διαμόρφωσαν άθροισμα 2 λεπτών ποινής.

Η σωστή επιλογή ελαστικών στη βροχή της προτελευταίας ειδικής διαδρομής, είχε φέρει με άνεση τους Neuville-Wydaeghe στην τρίτη θέση, ενόψει της Power Stage.

Εκεί όμως, το ένα σκληρό ελαστικό εμπρός δεξιά, αφού διέθεταν 3 μαλακά, δημιούργησε απώλεια πρόσφυσης και επέφερε μια εντυπωσιακή έξοδο κατά την οποία το Hyundai i20 N Rally1 έκανε μισή περιστροφή αλλά δεν τούμπαρε.

Το αποτέλεσμα ήταν απώλεια της ενδοσυνεννόησης και δύο κλαταρίσματα εμπρός, όμως ακόμη και έτσι, ο 33χρονος Βέλγος διατήρησε την ψυχραιμία του και έφτασε στον τερματισμό, κατακτώντας με ανακούφιση την τρίτη θέση.

Το πνεύμα των ράλλυ σε όλο του το μεγαλείο!

Toyota Debrief: Στον αστερισμό του Kalle

Το Ράλλυ Κροατίας αποτέλεσε έναν θετικό αγώνα για την Toyota, τα αυτοκίνητα της οποίας πέτυχαν 14 (Rovanpera 8, Lappi 4, Evans 2) ταχύτερους χρόνους σε 19 ειδικές διαδρομές.

O Kalle Rovanpera τράβηξε πάνω του τα βλέμματα, φέρνοντας χαμόγελα στους ανθρώπους της ομάδας.

Από εκεί και έπειτα, η παρουσία των δύο έτερων πληρωμάτων της ομάδας, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέτρια.

Πλάνα από τις απογευματινές ειδικές διαδρομές του Σαββάτου

Οι Elfyn Evans-Scott Martin κινήθηκαν στα ρηχά, αφού η μειονεκτική σειρά εκκίνησης κατά την πρώτη ημέρα, απότοκο των δύο εγκαταλείψεων σε Μόντε και Σουηδία, συνδυάστηκε με δύο κλαταρίσματα που τους έριξαν εκτός μάχης βάθρου.

Με την ψυχολογία του να μη βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, ο Ουαλός εστίασε στην ολοκλήρωση του αγώνα και τη συγκομιδή βαθμών, πετυχαίνοντας και δύο ταχύτερους χρόνους, χωρίς πάντως να εντυπωσιάσει, για να ολοκληρώσει στην 5η θέση.

Η διαφορά 59 βαθμών από τον Rovanpera δεν είναι ακόμη απαγορευτική, όμως η επιστροφή του Evans θα πρέπει να ξεκινήσει από το Ράλλυ Πορτογαλίας, όπου μάλιστα θα έχει καλή σειρά εκκίνησης την πρώτη ημέρα, εφόσον δε βρέξει.

Onboard με τους Esapekka Lappi-Janne Ferm

Από την άλλη, οι Esapekka Lappi-Janne Ferm εγκατέλειψαν μόλις στην πρώτη ειδική διαδρομή, έπειτα από επαφή με βράχο που έσπασε την ανάρτηση.

Η επιστροφή του Lappi σε άσφαλτο από το 2019 δεν ήταν καλή σε βαθμολογικό επίπεδο, όμως πραγματοποιώντας SupeRally ο Φινλανδός βρήκε ρυθμό και πέτυχε 4 ταχύτερους χρόνους, εκμεταλλευόμενος και το γεγονός ότι ξεκινούσε πρώτος στο δρόμο τις επόμενες ημέρες.

Όσον αφορά στους Takamoto Katsuta-Aaron Johnston, το πλήρωμα της Toyota Gazoo Racing Next Generation περιορίστηκε σε συλλογή εμπειριών από τις δύσκολες συνθήκες, αποφεύγοντας τα λάθη για να τερματίσει στην 6η θέση.

Hyundai Debrief: Σαφής βελτίωση

Μετά από την απογοητευτική πρεμιέρα στο Μόντε Κάρλο, η Hyundai βρίσκεται διαρκώς σε τροχιά ανόδου, η οποία πιστοποιήθηκε στην Κροατία.

Αν και όπως ανέφερε ο Tanak, πρακτικά δε διεκδίκησαν τη νίκη χάρη στην ταχύτητά τους, αλλά χάρη σε έξυπνες επιλογές, η παρουσία δύο i20 N Rally1 στο βάθρο και 5 ταχύτεροι χρόνοι, στην πρώτη παρουσία του νέου Προέδρου της Hyundai Motorsport, Sean Kim, αναδεικνύουν τη βελτίωση της ομάδας.

Οι Tanak-Jarveoja πιστοποίησαν την κλάση τους, αφού έμειναν στη μάχη και εντυπωσίασαν με την ταχύτητά τους στη βροχή, φτάνοντας πολύ κοντά στην πρώτη τους νίκη μετά από το Ράλλυ Arctic 2021.

Θυμηθείτε τι συνέβη στο πρώτο loop της τελευταίας ημέρας

Έχοντας αναφερθεί εκτενώς στους Neuville-Wydaeghe, περνάμε στους Oliver Solberg-Elliott Edmondson, οι οποίοι εγκατέλειψαν στην αρχή της δεύτερης ημέρας, από έξοδο που επέφερε πυρκαγιά στο πίσω μέρος του i20 N Rally1 και ακύρωση της ειδικής διαδρομής.

Ο νεαρός είχε υπερστροφή ισχύος σε γρήγορη αριστερή, με αποτέλεσμα να καταλήξει εκτός δρόμου, με την ζεστή εξάτμιση να προκαλεί πυρκαγιά, η οποία κατασβήστηκε άμεσα.

Αν και αρχικά υπήρξε φημολογία πως η πυρκαγιά προήλθε από το υβριδικό κιτ, αυτό διαψεύστηκε από τον επικεφαλής της ομάδας, Julien Moncet.

Σίγουρα, οι άνθρωποι της Hyundai μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, αφού όπως μας είχε πει σε συνέντευξη που παραχώρησε στους 4Τ ο Thierry Neuville, θεωρούν ότι μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στο χώμα.

M-Sport Ford Debrief: Περιμένοντας τον Seb…

Δυστυχώς για την Μ-Sport Ford, το Ράλλυ Κροατίας είχε περισσότερο άρωμα Σουηδίας, παρά Μόντε.

Οι Gus Greensmith-Jonas Andersson και Pierre Louis Loubet-Vincent Landais εγκατέλειψαν την πρώτη ημέρα, έχοντας 3 κλαταρισμένα ελαστικά.

Παράλληλα, οι Adrien Fourmaux-Alexandre Coria τέθηκαν ξανά εκτός από έξοδο, με το Ford Puma Rally1 να μην έχει ζημιά επιπέδου Μόντε, αλλά να μην είναι άμεσα επισκευάσιμο.

Η πίεση στον Fourmaux έχει αρχίσει να αυξάνεται και ο νεαρός Γάλλος καλείται να δείξει σύντομα, ταχύτητα και αξιοπιστία, ευελπιστώντας πως το χώμα, επιφάνεια που επιτρέπει περισσότερο τα μικρά λάθη, θα τον βοηθήσει σε αυτό.

Για το τέλος αφήσαμε τους Craig Breen-Paul Nagle, οι οποίοι τερμάτισαν μεν στην 4η θέση, όμως δεν κινήθηκαν στο επίπεδο των πληρωμάτων του βάθρου.

Ακόμη και όταν βρισκόταν στην 3η θέση, ο Ιρλανδός φαινόταν εύκολη λεία για τον επελαύνοντα Neuville, γεγονός που επιβεβαιώθηκε στην πράξη.

Μπορεί βαθμολογικά η τρίτη θέση στο πρωτάθλημα αυτή τη στιγμή να είναι καλή, όμως ο Breen δεν έχει δείξει ως τώρα να διαθέτει την ταχύτητα των διεκδικητών του τίτλου.

Οnboard με τους Craig Breen-Paul Nagle

Αυτή είναι και η βασική δυσκολία για τον Malcolm Wilson, που ελλείψει μεγάλου προϋπολογισμού δεν κατάφερε να προσελκύσει κάποιο μεγαλύτερο όνομα, με αποτέλεσμα να βασίζεται στους επιλεκτικούς αγώνες του Sebastien Loeb, ο οποίος επιστρέφει στην Πορτογαλία, ώστε να αναδείξει τις αρετές του Ford Puma Rally1.

Για τους επόμενους μήνες, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ περνάει στο χώμα, αρχής γενομένης από το Ράλλυ Πορτογαλίας, στις 19-22 Μαΐου, το οποίο αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

Ο λόγος; Ότι πέραν του Loeb (M-Sport Ford), αναμένεται εκεί και η επιστροφή του Ogier (Toyota), η οποία αναμένεται να επιβεβαιωθεί ίσως και αύριο, οπότε άπαντες ευελπιστούν σε “Τιτανομαχία Νο.2”, ενώ και ο έμπειρος Sordo (Hyundai) είναι ικανός για καλό αποτέλεσμα σε μια επιφάνεια που αγαπά ιδιαίτερα, πλαισιώνοντας τους υπάρχοντες πρωταγωνιστές.

Photos: Toyota Gazoo Racing, Hyundai Motorsport, M-Sport Ford

Ο συναρπαστικός τερματισμός με την Power Stage