To G60 ήταν πιο «διαφορετικό» GTI παραγωγής του πιο επιτυχημένου μικρομεσαίου μοντέλου όλων των εποχών, του Volkswagen Golf.

H σχέση της Αυτοκίνησης με το γράμμα «G» είναι πολύ παλιά, πιο συγκεκριμένα ξεπερνά τα εκατό χρόνια, αφού κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από έναν ικανότατο Γάλλο μηχανικό (τον Leon Creux) στις αρχές Οκτωβρίου του 1905. Η εφεύρεση που εξαιτίας του σχήματός της έλαβε το διακριτικό «G» ήταν ένας σπειροειδής υπερσυμπιεστής, που είχε σκοπό μέσω της βελτίωσης της καύσης να αυξήσει την ισχύ του κινητήρα. Ωστόσο, η τεχνολογία αυτή παρέμεινε αναξιοποίητη καθώς ήταν πανάκριβη τότε, ενώ και τεχνικά ήταν πολύ δύσκολα εφαρμόσιμη. Χρειάστηκε να περάσουν τρία τέταρτα του αιώνα και να φτάσουμε ως την δεκαετία του ’80, μέχρι κάποιος μεγάλος κατασκευαστής να ενδιαφερθεί ξανά.

Golf MK2 ; G-Lader
Τον Σεπτέμβριο του 1983 παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του Golf, η οποία μεγάλωσε ελαφρά όσον αφορά το μεταξόνιο, τις εξωτερικές και εσωτερικές διαστάσεις, διατηρώντας εν γένει την εξωτερική εμφάνιση του Mk1. Η έκδοση GTI του Mk2 διέθετε έναν 8βάλβιδο κινητήρα χωρητικότητας 1,8 λίτρων με ψεκασμό καυσίμου από την παρουσίασή του, ενώ το 1985 παρουσιάστηκε μια 16βάλβιδη έκδοση ικανή να δώσει στο μοντέλο μια τελική ταχύτητα γύρω στα 220 χλμ./ώρα. Την ίδια χρονιά αποκαλύφθηκαν τα πρώτα Golf με τετρακίνηση (Syncro), η οποία τοποθετήθηκε και στην πρωτοεμφανιζόμενη υπερτροφοδοτούμενη έκδοση G60, που παραγόταν από τον Αύγουστο του 1988 ως τον Ιούλιο του 1993 και κυκλοφόρησε αποκλειστικά στην ηπειρωτική Ευρώπη το 1989 με ισχύ 163 ίππων και σύστημα αντιμπλοκαρίσματος στα φρένα (ABS). Μηχανική του καρδιά ήταν ο τετρακύλινδρος κινητήρας του Ομίλου VW της σειράς «EA827», ο οποίος πήρε το όνομά του από τον υπερσυμπιεστή «G-Lander», που εκινείτο από τον στροφαλοφόρο άξονα και δεν είχε την «υστέρηση» που εμφανιζόταν στο αρχικό στάδιο λειτουργίας των υπερτροφοδοτούμενων κινητήρων. Στη συνέχεια υπέστη τόσες πολλές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ξεχωριστή κατασκευή. Παρήχθη σε δύο εκδόσεις, με βάθος σπειρώματος 40 και 60 χιλιοστά, με την πρώτη να εγκαθίσταται στο Polo (G40) και την δεύτερη στο Golf (G60).

«Δεν αγγίξαμε την τελειότητα»
Παρά τις προσδοκίες, το εγχείρημα είχε μόνο σχετική και όχι καθολική επιτυχία. Ο λόγος ήταν το υψηλό κόστος συντήρησης και οι συχνές περιφερειακές βλάβες, αφού τελικά ο χαρακτηρισμός του «G-Lader» ως σύστημα που δεν απαιτούσε συντήρηση, ήταν επισφαλής. Βέβαια, με συντονισμένη παρακολούθηση όλων των μηχανικών μερών σε τακτική βάση όλα πήγαιναν καλά, όμως όλο αυτό στοίχιζε πολύ.

Rally Golf G60
Το 1989, το Rallye Golf εμφανίστηκε ως ειδική έκδοση για τους αγώνες ράλλυ του Group A στο οποίο πιστοποιήθηκε, με τον κινητήρα του να «κατεβαίνει» στα 1.763 κ.εκ. και την ισχύ να παραμένει στους 160 ίππους. Τα 5.000 αυτοκίνητα που απαιτούνταν από τους κανονισμούς κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο της Volkswagen στις Βρυξέλλες, ενώ διατέθηκαν στην αγορά με τιμή περίπου 50.000 μάρκα το καθένα (διπλάσια από τη βασική έκδοση του GTI). Εδώ υπάρχει και μια άτυχη ιστορία, που έπαιξε αρνητικό ρόλο στην είσοδο του Golf Rally στην αγορά των ΗΠΑ. Ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της κίνησης αυτής, ο αντιπρόεδρος της Volkswagen Αμερικής James Fuller σκοτώθηκε τον Δεκέμβριο του 1988, ενώ επέστρεφε από τη Γερμανία με την πτήση 103 της Pan Am, στην οποία τρομοκράτες από τη Λιβύη είχαν τοποθετήσει βόμβα. Το αεροσκάφος διαλύθηκε λόγω της έκρηξης επάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 270 άνθρωποι. Mετά από αυτό, δεν υπήρχε διάθεση να προχωρήσει το θέμα και το μοντέλο δεν έκανε ποτέ την είσοδό του στην αμερικανική αγορά.

Το Golf G60 στους αγώνες
Το 1989 υπό την ευθύνη της Volkswagen Motorsport κυκλοφόρησε σε 71 συνολικά μονάδες το Golf Mk2 G60 Limited, με σκοπό τη συμμετοχή της εταιρείας στο WRC και στο Γερμανικό Πρωτάθλημα Ράλλυ, αλλά και την πώληση πολλών από αυτές σε ιδιώτες και σε αγωνιζόμενους. Η ισχύς του μοντέλου ανερχόταν στους 210 ίππους (ήταν το ισχυρότερο Golf παραγωγής μέχρι την εμφάνιση του Mk4) και η πολυτελής «πολιτική» του έκδοση κόστιζε 68.500 μάρκα. Με τον Ervin Weber στη θέση του οδηγού, το αυτοκίνητο έκανε δύο πολύ καλούς τερματισμούς στην 3η θέση του Ράλλυ Νέας Ζηλανδίας και στην 5η του Γύρου της Κορσικής το 1990, ενώ την ίδια χρονιά ήρθε και στο Ράλλυ Ακρόπολις, στο οποίο εγκατέλειψε μετά την 18η ε.δ. Την επόμενη χρονιά, ο Ervin Weber κατέκτησε με πέντε νίκες το Γερμανικό Πρωτάθλημα Ράλλυ σημειώνοντας τη μεγαλύτερη αγωνιστική επιτυχία του μοντέλου. Το Golf G60 που συμμετείχε στο WRC ήταν τετρακίνητο με ισχύ 280 ίππων, διέθετε κιβώτιο ταχυτήτων και ζύγιζε 1.075 κιλά. Όσο για το μηχανικό σύνολο που έμεινε τελικά γνωστό ως «G60», τοποθετήθηκε επίσης τον Αύγουστο του 1988 στο πιο σπορ και ιδιαίτερο Corrado, ενώ από τον επόμενο μήνα κίνησε και την τετρακίνητη έκδοση (Syncro) του οικογενειακού Passat.

Ιδού η λίστα με τα 82.000 οχήματα που πρέπει να αλλάξουν αερόσακους

Ωρολογιακές βόμβες Takata στην Κύπρο (δείτε εδώ το podcast)

 SOS: Αυτά είναι τα 138 οχήματα που ακινητοποιούνται λόγω Takata

Πώς να μάθετε αν το όχημά σας έχει ελαττωματικό αερόσακο, ποιος κάνει την αντικατάσταση και ποιος πληρώνει;

Δείτε ακόμη: Αυτά που δεν έδειξε η σειρά Senna | SpeedΖone Podcast EP66 

Αυτό είναι το πιο ακριβό μονοθέσιο F1 που έχει πωληθεί ποτέ

Διαβάστε ακόμη: Από τα δάκρυα της απόγνωσης στα δάκρυα της νίκης