Ίσως ο σπουδαιότερος πιλότος αγωνιστικών αυτοκινήτων GT όλων των εποχών, μα που το Hollywood δεν αφιέρωσε καμιά ταινία στον ίδιο, παρόλο που θα μπορούσε να ξεκάνει τον Ken Miles με το δαχτυλάκι του ενός και μόνο χεριού του. Ο λόγος για τον Olivier Gendebien, ο οποίος έφυγε απ’ αυτή τη ζωή σαν σήμερα το 1998.

 

Ο Βέλγος υπερπιλότος κέρδισε τέσσερεις φορές την 24ωρη κούρσα του Le Mans για λογαριασμό της Ferrari (1958, 1960, 1961 και 1962) σε μια εποχή κατά την οποία η πίστα ήταν δέκα φορές πιο επικίνδυνη και πιο σκοτεινή το βράδυ. Αυτό όμως δεν θα «άγγιζε» ποτέ τον ίδιο, αφού είχε την καρδιά ενός λέοντα και την όραση ενός λύκου.

Ο Enzo Ferrari πίστευε πως ο Gendebien δεν ήταν φτιαγμένος για τη Formula 1 (το 1961 τερμάτισε τέταρτος στο Spa πίσω από άλλες τρεις Ferrari) αλλά η οδήγησή του στο τελευταίο Mille Miglia, την άνοιξη του 1957, στην πιο τρομακτικά γρήγορη και επικίνδυνα τρελή κούρσα στα χρονικά των αγώνων αυτοκινήτου, όπου ο βαρόνος από τις Βρυξέλλες τερμάτισε τρίτος με ένα όχημα της κατηγορίας Gran Turismo, ήταν συγκλονιστική.

 

Στα πιο δύσκολα σκέλη της κούρσας τον είδαν να ξίνει χαντάκια, τηλεγραφικούς πυλώνες και κορμιά θεατών με τρελές ταχύτητες, βάζοντας γυαλιά ακόμη και στα πιο τρανά ονόματα που οδηγούσαν πολύ πιο ισχυρά οχήματα, και αυτό που πέτυχε αποτελεί κατά τη δική μου άποψη έναν από τους λαμπρότερους -και δυστυχώς ξεχασμένους- άθλους όλων των εποχών._Δημήτρης Γιόκκας