To πιο συγκλονιστικό απόγευμα στα χρονικά της Formula 1

Σοκ και δέος (σαν σήμερα) στη Formula 1

Γύρος 20 και ενώ το Βελγικό Grand Prix, που διεξάγεται στη γνήσια αρένα του Spa, βρίσκεται σε εξέλιξη, αρχίζει να ξετυλίγεται ο πιο ζωντανός εφιάλτης της Formula 1…  

H Cooper με το ανοιχτό πράσινο χρώμα, αυτή που φορά τον αριθμό 36, ντριφτάρει σαν τρελή πάνω στην ατέλειωτη, κατηφορική στροφή Burnenville, η οποία κάνει τη σημερινή Eau Rouge να μοιάζει -χωρίς υπερβολή- με μια τσουλήθρα της παιδικής χαράς.  

Καθώς ο τολμηρός πιλότος της βγαίνει από το στόμα της ύπουλης στροφής και ετοιμάζεται να μπει στο… στόμα της επόμενης φοβερής καμπής, που φέρει το όνομα Malmedy, χάνει τον έλεγχο της βολίδας του η οποία, καθώς χτυπά πάνω στην εξωτερική όχθη της πίστας, εκσφενδονίζει το σώμα του ψηλά στον αέρα και στη συνέχεια πάνω σε έναν συρμάτινο φράκτη.

Πρώτος στο σημείο του φοβερού ατυχήματος φτάνει ο νεαρός Jim Clark, πιλότος της σκούρας πράσινης Lotus με τον αριθμό 18 ο οποίος, καθώς εξακολουθεί να κινείται με τρομερή ταχύτητα, βλέπει τους marshals της πίστας να σταυρώνουν το δρόμο μπροστά του μεταφέροντας το ακέφαλο σώμα (!) του άμοιρου συνάδελφού του.

Πέντε γύρους αργότερα, άλλος ένας φιλόδοξος νεαρός, που πιλοτάρει την Lotus με τον αριθμό 16, δέχεται σφοδρό χτύπημα στο πρόσωπο από ένα ξαφνιασμένο πουλί μου μπαίνει στο διάβα του, τη στιγμή που επιταχύνει στην τεράστια ευθεία Masta. Η βολίδα του βγαίνει εκτός ελέγχου και ο άτυχος πιλότος καταλήγει, όπως ο πιο πάνω συνάδελφός του, στον άλλο κόσμο…

Σαν σήμερα, 19 Ιουνίου του 1960, δύο υποσχόμενα αστέρια της Formula 1 από τη Βρετανία έχασαν τη ζωή τους στη γνήσια, ανατριχιαστική αρένα του Spa (τα πιο συγκλονιστικά 14 χλμ. που διένυσε ποτέ κανείς) και στόχος αυτού του μικρού αφιερώματος είναι να τιμήσει τη μνήμη τους.

Οι περισσότεροι οπαδοί του αγωνίσματος ίσως να μην έχουν ακούσει ποτέ το όνομα Chris Bristow, ενώ ακόμη λιγότεροι είναι εκείνοι στων οποίων την αντίληψη ήρθε ποτέ ο Alan Stacey.

Chris Bristow 

Όσοι γνώριζαν καλά τον 22χρονο Bristow (που ξεψύχησε στο τέταρτο μόλις Grand Prix της καριέρας του) υποστήριζαν πάντοτε πως μια μέρα θα στεφόταν παγκόσμιος πρωταθλητής, ενώ τα λίγα που είδε ο κόσμος από τον 26χρονο Stacey, ο οποίος διαγωνιζόταν με τη σειρά του στο έβδομο Grand Prix της δικής του καριέρας, λαμβάνοντας μάλιστα παράνομα μέρος στους αγώνες (κρατούσε μυστικό το γεγονός πως είχε ένα ξύλινο δεξί πόδι!) ήταν αρκετά για να προκαλέσουν θαυμασμό.  

Alan Stacey

Ο σπουδαιότερος πιλότος της δεκαετίας του ’60, Jim Clark, ο οποίος έκανε εκείνο το αιματηρό απόγευμα το ντεμπούτο του στην τρομακτική πίστα, υπέστη σοκ μετά τον αγώνα, όχι μόνο γιατί πληροφορήθηκε τον θάνατο του ομόσταβλού του (Stacey), αλλά γιατί εντόπισε πάνω στο ρύγχος της βολίδας του κηλίδες από αίμα, οι οποίες προήρθαν από το ακέφαλο σώμα του Bristow.

Δεν αποτελεί έκπληξη που ο Σκωτσέζος υπερπιλότος απεχθανόταν το Spa και ο ταχύτερος τρόπος για να ξεμπερδεύει μαζί του κάθε χρόνο ήταν να κερδίζει τον αγώνα. Οι τέσσερεις συνεχόμενες νίκες που πέτυχε εκεί μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το Spa και περπατώ την παλιά πίστα, αισθάνομαι έντονα την παρουσία του μεγάλου αυτού ήρωα του αγωνίσματός μας, όπως και την παρουσία των πνευμάτων του Bristow και του Stacey, που χάθηκαν τόσο νωρίς, ενώ πιλόταραν στα άκρα._Δημήτρης Γιόκκας

Περισσότερα στο βιβλίο μου «Ύμνος στην Ταχύτητα»

Jim Clark: ο άρχοντας της γνήσιας πίστας του Spa