Μαζί της ο Dan Gurney, ένας από τους πιο χαρισματικούς πιλότους της δεκαετίας του ’60, πρώην μηχανικός πυροβολικού, κέρδισε για λογαριασμό της Anglo American Racers (σαν σήμερα το 1967) το Βελγικό Grand Prix στη θεσπέσια πίστα του Spa, πιλοτάροντας στη νίκη την θεσπέσια Eagle-Weslake που σχεδίασε γι’ αυτόν ο πιο πάνω ονειροπόλος.

 

 

Ήταν η πρώτη -και μοναδική μέχρι στιγμής- φορά που μια αμερικανική ομάδα με ένα αμερικάνικο μονοθέσιο, και μάλιστα με έναν Αμερικανό πιλότο πίσω από το τιμόνι του (τον ιδιοκτήτη της ομάδας) κέρδισε έναν αγώνα της Formula 1.

 

O Ron Dennis, ο άνθρωπος που θα μεταμόρφωνε τη McLaren σε μια από τις πιο θρυλικές ομάδες Formula 1 όλων των εποχών, μηχανικός τότε της Cooper του Jochen Rindt (ο Βρετανός είχε εμμονή με την καθαριότητα αφού δούλευε στο μονοθέσιο χωρίς να λερώνει ποτέ χέρια, εργαλεία ή ρούχα) ονόμασε την Eagle T1G που σχεδίασε ο Terry ως «το πιο όμορφο μονοθέσιο όλων των εποχών».

 

 

Η γνήσια πίστα του Spa, μήκους 14.1 χλμ., υπήρξε η πιο γρήγορη και συνάμα η πιο τρομακτική αρένα ταχύτητας στον πλανήτη και το τρομακτικό ατύχημα που είχε στον πρώτο γύρο του αγώνα ο Βρετανός Michael Parkes, πιλοτάροντας μια Ferrari 312 με τις εξατμίσεις τύπου spaghetti που εξείχαν σαν γλυπτό από την ουρά (το δικό μου «ομορφότερο μονοθέσιο όλων των εποχών») υπογραμμίζει γιατί οι πιλότοι έτρεμαν -κυριολεκτικά- το παλιό Spa, βλέποντας εφιάλτες το βράδυ πριν από την κούρσα.

 

 

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο Gurney κατάφερε να αναπτύξει, με τη βοήθεια των 400 «μόλις» ίππων που απέδιδε ο αγγλικός V12 κινητήρας της Weslake, 315 χλμ./ώρα στις τρομερά στενές ευθείες της πίστας (χωρίς να ελαττώνει και τόσο πάνω στις στροφές) κερδίζοντας τον αγώνα με μέση ταχύτητα 235 χλμ./ώρα, θα έλεγε πως η δίχρονη θητεία του στον πόλεμο της Κορέας ήταν πιο… εύκολη υπόθεση σε σχέση με όσα έζησε εκείνα τα 100 λεπτά που του πήρε για να κερδίσει το Grand Prix._Δημήτρης Γιόκκας