Η Ευρώπη πρωτοπορεί στην υιοθέτηση φιλικών προς το περιβάλλον μεταφορών, η Βόρειος Αμερική υποστηρίζει ισχυρά, η Λατινική Αμερική βρίσκεται μεταξύ βιοντίζελ και ηλεκτρισμού, χάος στην Ασία.

Με γνώμονα την οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και τον κανονισμό για την υποδομή εναλλακτικών καυσίμων, η Ευρώπη βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει ένα ποσοστό κατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 32% έως το 2030. Πόλεις όπως το Όσλο και το Άμστερνταμ θέτουν τολμηρούς στόχους για την απαλλαγή από τα αυτοκίνητα και την ουδετερότητα του άνθρακα μέχρι το 2030. Παράλληλα, το 62% των Ευρωπαίων συμφωνεί και είναι έτοιμο να χρησιμοποιήσει περισσότερο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ).

Η Βόρεια Αμερική, που αρχικά υστερούσε, τώρα επιταχύνει το ρυθμό της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κατευθύνονται προς ένα μέλλον καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας, με την Καλιφόρνια να μην υποχωρεί και να παραμένει στην κατεύθυνση των μηδενικών εκπομπών ρύπων. Οι φιλόδοξοι στόχοι του Καναδά για πωλήσεις οχημάτων με μηδενικές εκπομπές αντικατοπτρίζουν μια αυξανόμενη περιβαλλοντική συνείδηση, η οποία αντανακλάται από την ισχυρή δημόσια υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).

Η πορεία της Λατινικής Αμερικής προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μια ιστορία με δύο όψεις. Από τη μία πλευρά χώρες όπως η Χιλή και η Κολομβία κάνουν βήματα προόδου με ηλεκτρικά λεωφορεία και σοβαρές επενδύσεις σε βιοκαύσιμα. Από την άλλη πλευρά ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος του biodiesel με βάση το φοινικέλαιο ρίχνει αρνητική σκιά σε αυτές τις «πράσινες» προσπάθειες. Η ακμάζουσα βιομηχανία βιοκαυσίμων της Βραζιλίας και οι στόχοι του Μεξικού για τα ηλεκτρικά οχήματα δείχνουν μια γεωγραφική περιοχή με αντικρουόμενους στόχους.

Η περιοχή Ασίας και Ειρηνικού παρουσιάζει μια αντίθετη αφήγηση. Εδώ η σκιά του άνθρακα δεσπόζει, καθώς τροφοδοτεί πάνω από το ήμισυ της ηλεκτρικής ενέργειας της περιοχής. Όμως οι αλλαγές είναι σε εξέλιξη, με κράτη όπως η Κίνα και η Ινδία να επενδύουν δισεκατομμύρια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Η ασιατική αυτοκινητοβιομηχανία με την τεράστια ετήσια παραγωγή οχημάτων βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, επιχειρώντας να εξισορροπήσει το αποτύπωμα άνθρακα με την εκκολαπτόμενη δέσμευση για ηλεκτρικά οχήματα.

Η Μέση Ανατολή και η Αφρική είναι χώρες με ανεκμετάλλευτες δυνατότητες. Η επιθυμία των κρατών για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι εμφανής, αλλά ο δρόμος είναι σπαρμένος με εμπόδια (εμπόλεμες καταστάσεις, μικρού και μεγάλου μεγέθους εμφύλιοι, Χούθι, τζιχαντιστές, οπλισμένες συμμορίες και άλλα πολύ δυσάρεστα). Επίσης, η εξάρτηση από το πετρέλαιο και τα εμπόδια στις υποδομές αποτελούν σημαντικά εμπόδια. Ωστόσο, οι στρατηγικές όπως η πρωτοβουλία του Μαρόκου για τα ηλεκτρικά οχήματα και το πρόγραμμα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) της Σαουδικής Αραβίας, είναι ενθαρρυντικές.