Με αφορμή το δεύτερο στην ιστορία Grand Prix της Emilia Romagna, την ερχόμενη Κυριακή στην ξακουστή πίστα της Imola, γυρνάμε πίσω το ρολόι στις μέρες εκείνες που σημάδεψαν τις καρδίες μας.

Καμιά αμφιβολία δεν χωράει. Το «αγωνιστικό» αίμα ρέει βαθιά στις φλέβες των Ιταλών. Προτού κατασκευαστεί η ένδοξη πίστα της Imola, το 1952, παρουσία ενός Enzo Ferrari (το γνωστό πια Autodromo Enzo e Dino Ferrari), οι αρχαίοι Ρωμαίοι έστηναν αγώνες αρματοδρομίας στην περιοχή, ξεκινώντας την παράδοση από το 80 Π.Χ.

Ο Απρίλιος φέρνει πάντοτε στο μυαλό μου δύο πολύ σημαντικούς αγώνες της Ιταλίας. Τη θρυλική κούρσα του Mille Miglia (χίλια μίλια σε ανοικτούς για την κυκλοφορία δρόμους ήταν ό, τι πιο τρελό έζησε η χώρα μεταξύ 1927-1957) και το μεταγενέστερο Grand Prix του San Marino, από την υπέροχη πίστα της Imola, που είχε «μόνιμη» θέση στο καλεντάρι της Formula 1 από το 1980 μέχρι το 2006.  

Ο πρώτος επίσημος αγώνας Formula 1 στην Imola έγινε με αφορμή τα έργα για τον εκμοντερνισμό της θρυλικής πίστας της Monza, τα οποία και την άφησαν έξω από το καλεντάρι του 1980. Οι Ιταλοί δεν ήθελαν δεύτερη πρόσκληση για να αδράξουν την ευκαιρία, και από την επόμενη κιόλας χρόνια βρήκαν τη δικαιολογία να διοργανώσουν δύο αγώνες στη χώρα τους: το Grand Prix του San Marino στην Imola και το Grand Prix της Ιταλίας στη Monza.

Στενή και περικυκλωμένη από γρασίδια, με τον δρόμο της να ανηφορίζει και να κατηφορίζει μέσα από ένα πανέμορφο, αμφιθεατρικό τοπίο, η πίστα της Imola υπήρξε ένα αληθινό κόσμημα στο καλεντάρι, προτού ξεφυτρώσουν οι άψυχες αρένες του Μπαχρέιν, της Σαουδικής Αραβίας και του Άμπου Ντάμπι, που πληρώνουν με πετροδόλαρα (με γκαζοδόλαρα στην περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν) για να κρατούν πίστες όπως η Imola μακριά από εμάς. Αν μη τι άλλο, ο Covid-19 ανάγκασε τους ιδιοκτήτες της Formula 1 (ιδιοκτήτες!) να επιστρέψουν για λίγο και σε πιο παραδοσιακούς προορισμούς.    

Οι αναμνήσεις από τους αγώνες στην Imola είναι πολλές, και ποικίλουν από συναρπαστικές μέχρι πικρές και ψυχικά αβάσταχτες.

Στο πρώτο Grand Prix του San Marino, το 1981, ο ανεπανάληπτος Gilles Villeneuve χάρισε ένα ουρανοκατέβατο pole position στους tifosi, πιλοτάροντας ένα από τα πιο άθλια τροχοφόρα που κατασκεύασε ποτέ η Ferrari, αφήνοντας την εξαιρετική Williams του Carlos Reutemman 0.700 δέκατα πίσω, ύστερα από μια από τις πιο λαμπρές ταχυδακτυλουργικές επιδείξεις που έχουμε δει ποτέ στη Formula 1.

Την επόμενη χρονιά ο Gilles ήταν έτοιμος να κερδίσει την κούρσα της Imola, προτού προδοθεί από τον ομόσταβλό του Didier Pironi (που αγνόησε τις εντολές της Ferrari και έκλεψε την τελευταία στιγμή τη νίκη από τον ανυποψίαστο Γαλλοκαναδό) με τον Villeneuve να παίρνει -δύο βδομάδες αργότερα στο Zolder- στον τάφο τον θυμό του, κλείνοντας μέσα και όλες τις αναμνήσεις μας.

Ένα χρόνο αργότερα, στον αγώνα του 1983, ο Patrick Tambay εκδικήθηκε τον χαμό του φίλου του, κερδίζοντας με τη Ferrari No27 του Gilles, πίσω από το τιμόνι της οποίας (σύμφωνα με μαρτυρίες του Γάλλου) δεν υπήρχε μονάχα το δικό του σώμα...

Η σκέψη και μόνο πως η κούρσα της 1ης Μαΐου του 1994 είναι αυτή που μας στέρησε τον Ayrton Senna, πλημυρίζει με δάκρυα τη ψυχή, με το δικό του πνεύμα να αποτελεί πια οδηγό μας σε κάθε στροφή και ανηφοριά της ζωής.

Προσωπικά μιλώντας, προτιμώ να θυμάμαι τα επτά συνεχόμενα pole positions που κέρδισε στην Imola (1985-1991), που αποτελούν όχι απλώς αξεπέραστο ρεκόρ, αλλά επτά από τις πιο ηλεκτρισμένες ακροβασίες σε σχοινί που έχουμε δει ποτέ.

Η πρώτη νίκη στην καριέρα του Ralf Schumacher το 2001 (πίσω από το τιμόνι της εκρηκτικής Williams-BMW), το pole position του Jenson Button το 2004, με την ακόμη πιο εκρηκτική BAR-Honda που χόρευε ένα άρτια μετρημένο μα ριψοκίνδυνο βαλς πάνω στις στροφές (ήμασταν σε έκσταση πίσω από το μικρόφωνο σαν έστριβε στην Piratella, στην Acqua Minerale και στη variante Alta), άφησαν πραγματικά το σημάδι τους στη ψυχή μας, ενώ οι επικές μάχες του Alonso με τον Schumacher (Renault Vs Ferrari) στους αγώνες του 2005 και 2006, έκλεισαν την αυλαία του Grand Prix του San Marino με τον πιο νοσταλγικό τρόπο.

Ευχή όλων μας είναι ο Lewis Hamilton, που κέρδισε το περσινό Grand Prix της Emilia Romagna στην Imola, να μας δώσει την ερχόμενη Κυριακή άλλη μια υπέροχη μάχη με τον Max Verstappen και, γιατί όχι, να δούμε τη Scuderia Ferrari να πετυχαίνει, μπροστά στα μάτια των tifosi, το πρώτο της βάθρο στην Ιταλία μετά το 2019, ξυπνώντας το πνεύμα του «Felix», που συνήθιζε να κερδίζει αρματοδρομίες στην Imola για λογαριασμό της «Κόκκινης», πριν από 3000 χρόνια._Δημήτρης Γιόκκας