Οδηγούμε τη νέα BMW M2 -και όχι μόνο- στην πίστα των Σερρών και δεν κρύβουμε τον ενθουσιασμό μας.

Ο πιλότος που άναβε τσιγάρο στο πιλοτήριο και τι ξεχωρίζει τη Red Bull σήμερα από τα μεγαθήρια που ακούν στα ονόματα Mercedes και Ferrari | Δείτε εδώ το νέο Speedzone Podcast EP40

Στο πλαίσιο μιας τριήμερης εκδήλωσης είχαμε την ευκαιρία να λάβουμε μέρος στο δημοσιογραφικό σκέλος, που περιλάμβανε μία σειρά από ξεχωριστά events, μεταξύ των οποίων οδήγηση μοναδικών μοντέλων «Μ» στην πίστα, σε όμορφες επαρχιακές διαδρομές, αλλά και σε ειδικές οδηγικές ασκήσεις.

Από μια τέτοια εκδήλωση δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι δίτροχες κατασκευές της εταιρείας, τις οποίες επίσης οι προσκεκλημένοι δημοσιογράφοι μοτοσυκλέτας είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν εντός πίστας (για τους φίλους της μοτοσυκλέτας, το «πρόγραμμα» είχε την παρουσία των δύο «M» μοντέλων της μάρκας, της «M» 1000 RR και της M 1000 R, αλλά και την πρώτη πανελλαδική παρουσίαση, της M 1000 XR 2024.).

Ένα τέτοιο show δε θα μπορούσε να μην έχει το ανάλογο «κερασάκι», το οποίο δεν ήταν άλλο από τους Red Bull Driftbrothers. Έστω και αν τελικά μόνο το ένα από τα δύο αδέλφια κατάφερε να δώσει το «παρών» λίγες μόνο ημέρες μετά τη μεγάλη εκδήλωση της Red Bull στη Θεσσαλονίκη, το θέαμα της τερατώδους και εκκωφαντικής αγωνιστικής Μ4 των 1.040 ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και… καπνισμένο(!).

Σε ό,τι αφορά τα δικά μας, η συγκεκριμένη εκδήλωση περιλάμβανε την οδήγηση πέντε μοναδικών αυτοκινήτων της BMW M, όπως την ΧΜ, την Μ3 xDrive Sedan και Touring, την Μ4 Coupe, όπου όμως αναμφισβήτητα η πρωταγωνίστρια της όλης εκδήλωσης δεν ήταν άλλη από τη νέα Μ2, την τελευταία μη εξηλεκτρισμένη δημιουργία του M Division, το οποίο γιόρτασε τα 50ά του γενέθλια τη χρονιά που μας πέρασε.

Πολλοί ίσως μάλιστα πιστεύουν ότι αποκλειστικό αντικείμενο του τμήματος «Μ» είναι η δημιουργία σκληροπυρηνικών αυτοκινήτων, κάτι που όμως απέχει από την πολύ ευρύτερη πραγματικότητα. Μπορεί λοιπόν να ήταν αυτή ακριβώς η εκκίνηση για το τμήμα «Μ» το 1972, αλλά από εκεί και πέρα προστέθηκαν: το 1977 το BMW Group Driving Experience, το 1985 το M Options and Packages, τo 1992 το BMW Individual και το 2011 το BMW Security and Special Task Vehicles.

Εντός πίστας με την BMW Μ2

Αυτή λοιπόν είναι και η πρώτη μας επαφή με τη νέα Μ2 επί ελληνικού εδάφους, μιας και είχε προηγηθεί η γνωριμία στο εξωτερικό, επί αμερικανικού εδάφους.

Έχουμε αναφερθεί εκτενώς στο παρελθόν στα τεχνικά χαρακτηριστικά της νέας Μ2. Να θυμίσουμε επιγραμματικά ότι στην ουσία έχουμε να κάνουμε με μια Μ4, όπου έχουν «τριμαριστεί» ελαφρώς η ουρά και το μεταξόνιο.

Η Μ2 είναι χτισμένη στην πλατφόρμα Cluster Architecture της εταιρείας, όπου κάτω από το καπό βρίσκεται ο 3λιτρος 6κύλινδρος των 460 ίππων, με τη ροπή των 550 Nm να περνάει στους πίσω τροχούς μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου 8 σχέσεων (προαιρετικά χρεώνεται το χειροκίνητο των 6 σχέσεων) και του ενεργού μπλοκέ διαφορικού Active M Differential (με ποσοστό εμπλοκής έως και 100% εφόσον κριθεί αναγκαίο).

Από εκεί και πέρα, το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης M Traction Control είναι στάνταρντ, προσφέροντας στον οδηγό τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε δέκα διαφορετικά στάδια υποβοήθησης πρόσφυσης, μια πολύ σημαντική λειτουργία η οποία αποτελεί και αντικείμενο μιας ξεχωριστής άσκησης σε αυτή την εκδήλωση, στην οποία θα αναφερθούμε πιο κάτω.

Αφού λοιπόν χωριστήκαμε σε δύο γκρουπ, ήμασταν αρκετά τυχεροί, καθώς κληρωθήκαμε να οδηγήσουμε πρώτα την Μ2 μέσα στην πίστα. Αυτό σήμαινε ότι ούτε τα αυτοκίνητα ούτε τα λάστιχα θα ήταν καταπονημένα.

Μιλώντας για λάστιχα, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ένας από τους συνεργάτες αυτής της εκδήλωσης ήταν η Continental, που προμήθευσε τα αυτοκίνητα με το  ελαστικό υψηλών επιδόσεων SportContact 7, το οποίο είχαμε γνωρίσει για πρώτη φορά στην πίστα του Portimao.

Όπως συμβαίνει σε ανάλογες παρουσιάσεις, η όλη διαδικασία της κίνησης μέσα στην πίστα γίνεται υπό τις οδηγίες πιστοποιημένων εκπαιδευτών της BMW.

Ενδεικτικό του μεγέθους της συγκεκριμένης εκδήλωσης ήταν το γεγονός ότι σε αντίστοιχα παλιότερα events συνωστίζονταν πέντε και έξι αυτοκίνητα πίσω από το pace car του εκπαιδευτή, ενώ αυτήν τη φορά υπήρχαν μόλις τρία (έξι στο σύνολο και για τα δύο γκρουπ).

Προηγήθηκε ένας γύρος προθέρμανσης, όπου o εκπαιδευτής με την προπορευόμενη Μ3 μας εξήγησε μερικά πράγματα για την πίστα, την ιδανική γραμμή και τα σημεία φρεναρίσματος, την οριοθέτηση των κορυφών με κώνους, αλλά και τον απαράβατο κανόνα του πάντοτε ενεργοποιημένου συστήματος πρόσφυσης.

Μπορεί να έχουμε γκρινιάξει άφθονες φορές στο παρελθόν, αφού είναι άκρως ενοχλητικό σε μια τέτοια περίσταση ένα DSC που αναβοσβήνει σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο και σε κόβει διαρκώς, αυτό όμως που δεν έγινε στην προκειμένη περίπτωση, αφού ακόμα και στις πιο κλειστές στροφές, η παρεμβατικότητα ήταν τόσο διακριτική, που δεν ήταν λίγες οι φορές που αναρωτηθήκαμε εάν πραγματικά δουλεύουν τα ηλεκτρονικά.

Σίγουρα θα έχουμε αργότερα την ευκαιρία να οδηγήσουμε το δημοσιογραφικό αυτοκίνητο σε δημόσιο δρόμο, αυτή η πρώτη επαφή όμως στο κλειστό περιβάλλον της απαιτητικής πίστας των Σερρών δίνει μια άκρως αντιπροσωπευτική εικόνα των δυνατοτήτων της νέας Μ2, που σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνάει το όριο ακόμα και έμπειρων οδηγών.

Μπορεί η ιδέα ενός πολύ δυνατού πισωκίνητου αυτοκινήτου να τρομάζει με τις αντιδράσεις του σε απότομες αλλαγές πορείας, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει εδώ. Το ζύγισμα, η ισορροπία και ο αξιοζήλευτος τρόπος με τον οποίο η νέα Μ2 μπορεί να διατηρεί την ταχύτητά της μέσα στη στροφή χωρίς απότομα γλιστρήματα είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικά.

Πολύ γρήγορα ξεθαρρεύεις φρενάροντας όλο και πιο αργά στην είσοδο (αλλά πάντοτε με το αυτοκίνητο σε ευθεία) και πατάς ολοένα και βαθύτερα το δεξί πεντάλ στις παρατεταμένες (Κ13) και τις συνεχόμενες στροφές (Κ8-9, Κ11-12), προσπαθώντας να δεις με την άκρη του ματιού εάν θα φέρεις σε δύσκολη θέση το DSC, γιατί για την Μ2 κάτι τέτοιο θα γίνει μόνο ύστερα από σοβαρή υπερεκτίμηση της κατάστασης.

Στο ύψος των περιστάσεων και τα εξαιρετικά Continental SportContact 7, τα οποία λες και εξελίχθηκαν μαζί με το αυτοκίνητο. Άντεξαν σε μια τόσο βίαιη καταπόνηση (με σύμμαχο και τον ελαφρώς συννεφιασμένο καιρό), χωρίς να μας προδώσουν ποτέ με ξαφνικές απώλειες πρόσφυσης, διατηρώντας πάντοτε τη σαφήνεια του συστήματος διεύθυνσης.

Αν ήταν να ζητήσουμε κάτι παραπάνω, αυτό θα ήταν ακόμα μία τριπλέτα γύρων, προκειμένου να καταλήξουμε στο δικό μας setup ρυθμίσεων του πλουσιοπάροχου μενού (κρίσιμη η επιλογή μεταξύ Sport και Sport Plus για ανάρτηση, κιβώτιο και κινητήρα).

Ανακαλύπτοντας το M Traction

Μέρος του στάνταρντ M Drive Professional αποτελεί το M Traction Control, όπου οι προδιαγραφές των περιθωρίων ολίσθησης έχουν ενσωματωθεί απευθείας στον κινητήρα, κάτι που παρακάμπτει τις χρονικές απώλειες ανταλλαγής σημάτων μέσω του DSC, και έτσι οι διορθωτικές κινήσεις γίνονται δέκα φορές πιο γρήγορα.

Μάλιστα ο οδηγός μπορεί να επιλέξει ακριβώς τα περιθώρια ολίσθησης που τον βολεύουν, καθώς το M Traction διαθέτει πλέον δέκα(!) επιλογές διαβάθμισης (όπου το πρώτο στάδιο αφορά πλήρη απενεργοποίηση και το δέκατο το πλέον παρεμβατικό στάδιο).

Για να πάρουμε μια αντιπροσωπευτική εικόνα των δυνατοτήτων του συστήματος, οι υπεύθυνοι της εκδήλωσης είχαν προετοιμάσει μία ειδική άσκηση, με μία βρεγμένη φουρκέτα οριοθετημένη με κορύνες. Στο πρώτο στάδιο (πλήρως απενεργοποιημένο), o έλεγχος εναπόκειται εξ ολοκλήρου σε έναν έμπειρο οδηγό και απαιτεί τις έγκαιρες κινήσεις του. Η έκπληξη όμως έρχεται όταν δοκιμάσεις ένα ενδιάμεσο στάδιο (στο 4 ή 5, για παράδειγμα), το οποίο είναι στην ουσία ο ιδανικός οδηγός εκμάθησης πλαγιολίσθησης.

Ακόμα και ένας λιγότερο έμπειρος οδηγός που έχει μια βασική αίσθηση των απαιτούμενων κινήσεων που πρέπει να γίνουν με το τιμόνι και το γκάζι θα μπορέσει να ολοκληρώσει με αρκετή ευκολία μία πλαγιολίσθηση. Μάλιστα, μέσω του Drift Analyser, το σύστημα παρέχει τις απαραίτητες συμπληρωματικές πληροφορίες-αναλύσεις της πλαγιολίσθησης, φτάνοντας μέχρι του σημείου να τις βαθμολογεί(!).

Στο δρόμο με όλες τις BMW «Μ»

Για να πάρουμε μία συνολική εικόνα της γκάμας των αυτοκινήτων «Μ», οι διοργανωτές είχαν επιλέξει μια όμορφη επαρχιακή διαδρομή στα πέριξ της πίστας, στην οποία συμμετείχαν, πέρα από την Μ2, η M3 Touring xDrive αλλά και η πληθωρική ΧΜ.

Υπάρχει ακόμη ελπίδα

Αυτή η πρόταση, αποτελεί την επίγευση μιας τέτοιας εκδήλωσης, η οποία θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για άλλες εταιρείες που θεωρούνται premium και θέλουν να προβάλλουν τις δυνατότητες των αυτοκινήτων τους.

Υπάρχει ωστόσο ελπίδα και για τα αυτοκίνητα της BMW «Μ». Μπορεί το μέλλον να προδιαγράφεται έντονα ηλεκτρικό, σίγουρα όμως μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη στους Βαυαρούς ότι με το πάντρεμα της μακρόχρονης τεχνογνωσίας και της ψηφιακής τεχνολογίας, θα συνεχίσουν να δίνουν εξαιρετικά δείγματα γραφής, τόσο σε θερμικό όσο και σε ηλεκτρικό φόντο._ 4Τ

BMW M2, Τεχνικά χαρακτηριστικά

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: β/κ άμεσου ψεκασμού με M TwinPower Turbo >ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 2.993 κ.εκ. >ΙΣΧΥΣ: 460 ίπποι/6.250 σ.α.λ. >ΡΟΠΗ: 550 Nm/2.650-5.870 σ.α.λ. >KΙΒΩΤΙΟ: Αυτόματο 8 σχέσεων >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ: Γόνατα με διπλούς συνδέσμους >ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ: Πολλαπλών συνδέσμων >ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ.: 4.587×1.887×1.403 χλστ. >ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.747 χλστ. >ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 390 λίτρα >ΒΑΡΟΣ: 1.800 κιλά >0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 4,1 δλ. >ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 250 χλμ./ώρα >ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 9,6 λτ./100 χλμ. >ΕΚΠΟΜΠΗ CO2: 218 γρ./χλμ.

Οι Red Bull Driftbrothers συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Drift Masters από το 2018. Για χρόνια, ο Elias και ο Johannes Hountondjj κατατάσσονται μεταξύ των κορυφαίων οδηγών στη διεθνή σκηνή drifting, έχοντας κερδίσει αρκετές φορές θέσεις στο βάθρο, αλλά και σε πολλά πρωταθλήματα. Το 2020 συνεργάστηκαν με το επίσημο τμήμα «Μ» της BMW για να αναπτύξουν και να κατασκευάσουν δύο ολοκαίνουργια C82 BMW M4 από το μηδέν. Το αποτέλεσμα είναι ένα θηρίο 1.040 ίππων, όπου το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι η εξάτμιση που ξεπροβάλλει μέσα από το πίσω παρμπρίζ.

Ο πιλότος που άναβε τσιγάρο στο πιλοτήριο και τι ξεχωρίζει τη Red Bull σήμερα από τα μεγαθήρια που ακούν στα ονόματα Mercedes και Ferrari | Δείτε εδώ το νέο Speedzone Podcast EP40