Στην Καμπανία της Ιταλίας με το Citroen C5 Aircross 1.5 BlueHDi: La vita è bella
Στην πρωτεύουσα του ιταλικού Nότου, στην κοσμοπολίτικη ακτογραμμή της Καμπανίας και στα πανέμορφα περίχωρά της, με συνοδοιπόρο το νέο Citroen C5 Aircross στην πετρελαιοκίνητη για την περίσταση έκδοση του 1,5 λίτρου, η ζωή δεν μπορεί παρά να είναι ωραία.
Τα στενά πλακόστρωτα μεσαιωνικά δρομάκια, οι πολύβουες και ασφυκτικά πλημμυρισμένες με κάθε λογής τετράτροχα κεντρικές λεωφόροι, τα σχεδόν ανύπαρκτα πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης, που κατακλύζονται από τουρίστες όλες τις εποχές του χρόνου, αλλά και τα αναρίθμητα μοτοποδήλατα που σε περιτριγυρίζουν διαρκώς κάνουν την οδήγηση ενός SUV σεβαστών διαστάσεων, όπως είναι το νέο Citroen C5 Aircross, ένα ιδιαίτερα επίπονο και τολμηρό παιχνίδι που μόνο οι Ναπολιτάνοι μπορούν να παίξουν με επιτυχία.
Η αλήθεια είναι ότι το στυλ οδήγησης των «τοπικών ηρώων» της πολύχρωμης αυτής ιταλικής πόλης των 2+ εκατ. κατοίκων κάθε άλλο παρά επιθετικό είναι. Ωστόσο, έχει τον δικό του τέμπο και τρόπο, που σίγουρα απαιτεί εγρήγορση, περίσσια σύνεση και καλό υπολογισμό του περιβάλλοντος χώρου. Ίσως και ένα πακέτο προηγμένων συστημάτων υποβοήθησης που θα σε προφυλάξουν από κάθε αστοχία ή κακοτοπιά που θα «τραυματίσει» τις εξωτερικές επιφάνειες του αυτοκινήτου σου. Μα, πάνω απ’ όλα, ένα άνετο… καθιστικό, στο οποίο θα αναγκαστείς να ξοδέψεις αρκετές ώρες παλεύοντας με το απίστευτο και σχεδόν αέναο κυκλοφοριακό κομφούζιο που επικρατεί μέρα νύχτα στη μαγική, σχεδόν μεθυστική αυτή πόλη του ιταλικού Νότου. Καλωσορίσατε στη Νάπολη.
Ταξιδεύοντας με το Citroen C5 Aircross
Σε αντίθεση με το συνεπακόλουθο στρες που σίγουρα σου δημιουργούν όλα τα παραπάνω, το Citroen C5 Aircross ήταν και παραμένει και στη νεότερη εκδοχή του ένα καθ’ όλα αγχολυτικό SUV. Ένα ψηλωμένο, με άλλα λόγια, οικογενειακό νέας κοπής που λατρεύει εξίσου τις καθημερινές μετακινήσεις (και τις μεγάλες παρέες στο εσωτερικό του, χάρη στους άπλετους χώρους στην καμπίνα του) και το ταξίδι στον ανοιχτό δρόμο, «καταπίνοντας» τα χιλιόμετρα με χαρακτηριστική ευκολία.
Φτάνοντας ατσαλάκωτοι από την Αθήνα στην Πάτρα και εν συνεχεία στο Μπάρι με τα πλοία της πάντοτε φιλόξενης Superfast Ferries, αποβιβαζόμαστε γλιστρώντας με μαεστρία ανάμεσα στα αναρίθμητα φορτηγά, τα οποία όλες τις εποχές του χρόνου πλημμυρίζουν το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας που «βλέπει» Αδριατική. Με υπομονή και δίχως δεύτερη σκέψη ενεργοποιούμε το σύστημα πλοήγησης του Γάλλου μας στη 10άρα οθόνη αφής που δεσπόζει στην κορυφή της κεντρικής κονσόλας, θέτοντας ως αρχικό προορισμό της ολιγοήμερης αυτής περιήγησής μας στην Ιταλία ένα άλλο λιμάνι, που δεν είναι άλλο από την πρωτεύουσα της Καμπανίας.
Στον αυτοκινητόδρομο με τον κωδικό «Ε55» -που παρεμπιπτόντως δε θυμίζει σε τίποτα εκείνους του ιταλικού Βορρά- το C5 Aircross βρίσκεται στο στοιχείο του. Το πρώτο σημείο στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς είναι η ανάρτηση, η οποία λειτουργεί κυριολεκτικά σαν μαγικό χαλί σε επίπεδο άνεσης, επιβεβαιώνοντας απόλυτα τις προσδοκίες των δημιουργών της, αλλά και τις δικές μας. Δεύτερος σταθμός ο αειθαλής κινητήρας ντίζελ BlueHDi των 130 ίππων, που, σε συνδυασμό με τα 300 Nm ροπής και την έξυπνη κλιμάκωση του χειροκίνητου και σημαντικά αναβαθμισμένου σε σχέση με το παρελθόν κιβωτίου μας, κρατά το θόρυβο έξω από την καμπίνα. Αλλά και το ίδιο το αυτοκίνητο ακόμα πιο… μακριά από τα πρατήρια καυσίμου, καθ’ ότι η κατανάλωση περιορίζεται δίχως κόπο, ακόμα και με γοργούς ρυθμούς κίνησης, πέριξ του ψυχολογικού φράγματος των 6 λίτρων για κάθε 100 χλμ./ώρα. Διόλου άσχημα, σε κάθε περίπτωση.
Με σημείο αναφοράς την ιστορία
Ανασυντάσσοντας δυνάμεις για το υπόλοιπο της πρώτης ημέρας στο φιλόξενο «Mesogheo» στο γραφικό χωριό Μελιτσάνο και, αφήνοντας για την τελευταία στιγμή του ταξιδιού μας τη σύντομη περιήγησή μας στα ενδότερα της πόλης που λάτρεψε και δόξασε όσο καμία άλλη στον κόσμο τον Ντιέγκο Μαραντόνα και τη Σοφία Λόρεν, το επόμενο πρωί βάζουμε από νωρίς ρότα μέσω του αυτοκινητοδρόμου Ε3, που οδηγεί στο Σαλέρνο, για το σημαντικότερο ιστορικό μνημείο της ευρύτερης περιοχής: την Πομπηία. Η ιστορία της είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όλους, με την πολυσύχναστη ρωμαϊκή αυτή πόλη να σφύζει από ζωή πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 79 μ.Χ. ο Βεζούβιος είχε… διαφορετική άποψη, με το παρακείμενο ηφαίστειο να εκρήγνυται εξαπολύοντας τοξικά αέρια και χιλιάδες τόνους στάχτης σε μια απόσταση άνω των 40 χλμ. που σύντομα εξαπλώθηκαν στην πόλη. Σχεδόν μέσα σε μία νύχτα, η Πομπηία -και πολλοί από τους 10.000 κατοίκους της την εποχή εκείνη- χάθηκαν κάτω από ένα τεράστιο πέπλο στάχτης και ηφαιστιογενών υλικών. Αναμφίβολα η επίσκεψη στα ερείπια της Πομπηίας, η οποία ήρθε ξανά στο φως το 1748 χάρη στις εκτενείς ανασκαφές των αρχαιολόγων, που συνεχίζονται ακόμα και σήμερα, είναι ένα ταξίδι στο χρόνο.
Το γειτονικό Ερκολάνο αποτελεί σίγουρα έναν ακόμα «must» σταθμό και συνάμα ένα από τα σημαντικότερα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομίας της Unesco. Εδώ, μετά την έκρηξη του Βεζούβιου, οι κάτοικοι του Ηρακλείου ή της Ηρακλείας (Herculaneum), σε αντίθεση με την Πομπηία, που καλύφθηκε από ελαφρόπετρα και τέφρα, έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του έντονου θερμικού σοκ, λόγω των διαδοχικών υπέρθερμων πυροκλαστικών εκρήξεων και των ροών λάβας, που κάλυψαν την πόλη με ένα καταστροφικό στρώμα πάχους άνω των 20 μέτρων μέσα σε μόλις λίγες ώρες. Παρ’ ότι τα ερείπια της Πομπηίας είναι γνωστότερα και σαφώς πιο δημοφιλή ανά τον κόσμο, εκείνα του Ερκολάνο είναι καλύτερα διατηρημένα, αποτυπώνοντας ακόμα πιο γλαφυρά τη φρίκη και το καταστροφικό μένος της φύσης, που πάντοτε απαιτεί το σεβασμό μας.
Πάμε θάλασσα
Μια νέα μέρα ξημερώνει, και τώρα είναι η ώρα για λιγότερη τουριστική περιήγηση και περισσότερη οδήγηση. Και εν προκειμένω, τι καλύτερο από την Costiera Amalfitana, μια περιοχή απείρου φυσικού κάλλους, η οποία εκτείνεται κατά μήκος της νότιας πλευράς της χερσονήσου του Σορέντο, που οδηγεί με κατεύθυνση το Βορρά στην ομώνυμη πόλη μέσα από μια φιδίσια και εξόχως απαιτητική διαδρομή μήκους σχεδόν 50 χιλιομέτρων. Αναμφίβολα, η ιδανική εποχή του χρόνου για να βρεθεί κανείς ως επισκέπτης στην αποκαλούμενη Ιταλική Ριβιέρα ώστε να απολαύσει την κοσμοπολίτικη αύρα του Αμάλφι, την ομορφιά του γραφικού Πραϊάνο ή τη γοητεία του πολύχρωμου Ποζιτάνο, είναι στις αρχές του φθινοπώρου. Ή, ακόμα καλύτερα, την άνοιξη, καθώς οι καλοκαιρινοί μήνες στερούν, ελέω τουρισμού, κάμποση από την jet set μαγεία της περιοχής. Άσε που κινδυνεύεις να «διασταυρωθείς» με τα άπειρα τουριστικά λεωφορεία που κυριολεκτικά οργώνουν την περιοχή τους πιο θερμούς μήνες του έτους…
Σε αυτό το περιβάλλον, όπου ο κύριος λόγος ανήκει τόσο στους οδηγικά προκλητικούς «κρεμαστούς» δρόμους όσο και στη μαγευτική θέα του απέραντου μεσογειακού γαλάζιου, το C5 Aircross ξεδιπλώνει για μία ακόμα φορά τους ταξιδιωτικούς -και όχι μόνο- άσους που επιμελώς κρύβει στο μανίκι του. Εκτός από τον «ροπάτο» ντίζελ κινητήρα, που αποδεικνύεται μάννα εξ ουρανού στα ανηφορικά κομμάτια της παράκτιας αυτής διαδρομής, το γαλλικό πλαίσιο με τον κωδικό «EMP2» στέκεται και αυτό στο ύψος των περιστάσεων. Χωρίς να εξιτάρει τα οδηγικά πάθη, αποδεικνύεται εξαιρετικό στην απόσβεση των… ιταλικών κραδασμών και συνολικά σε οτιδήποτε αφορά την ποιότητα κύλισης, ενώ την ίδια ώρα ελέγχει αποτελεσματικά τα δυναμικά χαρακτηριστικά του αμαξώματος. Εδώ, χάρη στο σύστημα Progressive Hydraulic Cushions, όπου τα κλασικά bump stop της ανάρτησης έχουν δώσει τη θέση τους σε δευτερεύοντα αμορτισέρ, η εκλεπτυσμένη συμπεριφορά και οι «μετρημένες» κλίσεις στις αλλεπάλληλες αλλαγές κατεύθυνσης είναι κάτι παραπάνω από εξασφαλισμένες. Όπως και το «ευ ζην» στη συνολικά αναβαθμισμένη καμπίνα, όπου η σωστά μελετημένη εργονομία, η παροιμιώδης κάλυψη που προσφέρουν τα ενισχυμένα με αφρώδες υλικό εμπρός καθίσματα στο σώμα των επιβατών και συνολικά η σχεδόν «γερμανική» απτή ποιότητα δημιουργούν ένα ευχάριστο περιβάλλον εργασίας και διαμονής.
Ταξιδιάρα ψυχή
Αυτοκίνητα όπως το Citroen C5 Aircross αποδεικνύουν περίτρανα τον βασικό λόγο για τον οποίο κατασκευάστηκαν τα οχήματα του συγκεκριμένου είδους. Ποιος είναι αυτός; Μα, φυσικά, το να σε ταξιδεύουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, προσφέροντας απλόχερα και χωρίς συμβιβασμούς υψηλά ποιοτικά στάνταρντ, ευρυχωρία για επιβάτες και αποσκευές και ξεχωριστή ασφάλεια σε όλα τα οδηγικά σενάρια, όσο απαιτητικά κι αν είναι. Και, πάνω απ’ όλα, απαράμιλλη άνεση σε ένα ευχάριστο και λειτουργικό περιβάλλον. Αυτά είναι και τα στοιχεία που έκαναν το μεσαίο Sport Utility Vehicle της Citroen να ξεχωρίσει στο συγκεκριμένο οδοιπορικό μας στη Καμπανία της Ιταλίας, που εξ ορισμού συνιστά μια ευρύτερη περιοχή εξίσου ξεχωριστή με τον τετράτροχο σύντροφό μας.
Η γαστρονομία στα καλύτερα της
Αν κάπου σε αυτό τον κόσμο μπορεί κανείς να συναντήσει τον γαστρονομικό παράδεισο, τότε σίγουρα αυτός βρίσκεται στη Νάπολη και στην ευρύτερη περιοχή της Καμπανίας. Η ιταλική πόλη μπορεί να υπερηφανεύεται για τις ντομάτες «Σαν Μαρτσάνο», που θεωρούνται από πολλούς ως οι καλύτερες στον κόσμο, καθώς και για τα αμπέλια της, που ωριμάζουν από τους θαλάσσιους ανέμους, τον ήλιο και το εύφορο έδαφος. Η περιοχή παράγει επίσης μακράν την πιο κρεμώδη μοτσαρέλα βουβαλιού στον κόσμο και καλλιεργεί το δικό της μπρόκολο, που ονομάζεται «friarielli». Φυσικά, την τιμητική της έχει η πίτσα, η αυθεντική μακαρονάδα ναπολιτάνα, αλλά και οι άφθονες συνταγές με ψάρια και κάθε λογής φρέσκα θαλασσινά. Συνολικά, το φαγητό στην περιοχή είναι μια πραγματική γιορτή από μοναδικές μυρωδιές και γεύσεις, με κοινό παρονομαστή τον ιδανικό συνδυασμό των παραδοσιακών πρώτων υλών. Και, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιοχές της Ιταλίας, η Καμπανία προσφέρει και αυτή στους επισκέπτες της ένα μεθυστικό.
10 πράγματα που αξίζει να δείτε και να κάνετε
– Το Κάστρο του Αυγού (Castel dell’Ovo) στη Νάπολη, ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα της πόλης, που χτίστηκε τον 12ο αιώνα.
– Τις περίφημες κατακόμβες της πόλης και το δίκτυο υπόγειων πλατειών και δρόμων που χτίστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
– Το Castel Sant’Elmo που σας εξασφαλίζει -καιρού θέλοντος- μια επιβλητική θέα στην πόλη, στο λιμάνι και στον Βεζούβιο.
– Την Galleria Umberto Ι, η οποία στεγάζει μια πληθώρα από εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και καφέ.
– Τις παραδοσιακές ναπολιτάνικες γειτονιές, που αποτελούν μια αυθεντική όσο και αντιπροσωπευτική πλευρά της πόλης.
– Το σταθμό Toledo του Μετρό (Γραμμή 1), ο οποίος θεωρείται ο πιο όμορφα διακοσμημένος στην Ευρώπη.
– Οπλιστείτε με υπομονή και αθλητικά παπούτσια και περιηγηθείτε στην Πομπηία για ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο.
– Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τον αρχαιολογικό χώρο του Ερκολάνο. Το θέαμα είναι συγκλονιστικό.
– 15 χιλιόμετρα νοτιανατολικά της Νάπολης βρίσκεται ο Βεζούβιος. Κάθε χιλιόμετρο ποδαρόδρομου από το σημείο που θα σας αποβιβάσουν τα τουριστικά λεωφορεία αξίζει τον κόπο. Ακολουθήστε απλώς την ανηφορική διαδρομή-μονοπάτι μέχρι τον κρατήρα του ηφαιστείου.
– Αποδράστε για μία ή περισσότερες μέρες στο Αμάλφι, στις παραλίες του Σορέντο ή στο γειτονικό νησί Κάπρι.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Ντίζελ, 4κύλινδρος εν σειρά > ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 1.499 κ.εκ. > ΙΣΧΥΣ: 130 ίπποι/3.750 σ.α.λ. > ΡΟΠΗ: 300 Nm/1.750 σ.α.λ. > ΚΙΒΩΤΙΟ: Μηχανικό 6 σχέσεων > ΚΙΝΗΣΗ: Στους εμπρός τροχούς > ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ: Γόνατα ΜακΦέρσον > ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ: Ημιάκαμπτος άξονας > ΒΑΡΟΣ: 1.420 κιλά > 0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 10,4 δλ. > ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 189 χλμ./ώρα > ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΔΟΚΙΜΗΣ: 6,8 λτ./100 χλμ.
Φωτογραφίες: Χρήστος Αποστολόπουλος