WRC: Οι νεότεροι πρωταθλητές στην ιστορία

O Kalle Rovanpera στέφθηκε πρωταθλητής του WRC για το 2022, όντας 22 ετών και μιας ημέρας, σπάζοντας έτσι το ρεκόρ του νεότερου πρωταθλητή. Ας δούμε λοιπόν ποια άλλα μεγάλα ονόματα κατέκτησαν τον τίτλο σε μικρή ηλικία.

11 – Ott Tanak: 32 ετών και 12 ημερών

WRC - Ott Tanak, Martin Jarveoja

Ο Εσθονός συμμετείχε για πρώτη φορά στο WRC το 2011, έχοντας εντυπωσιάσει στο τότε SWRC, τον προπομπό του σημερινού WRC 2. Το ξεκίνημά του έγινε με την M-Sport για κάποια μόνο rally, ενώ το 2013 τον βρήκε χωρίς θέση. Έτσι, αναγκάστηκε να συμμετάσχει με δική του ομάδα στο πρωτάθλημα της χώρας του. Ακολούθησαν συνεχείς μεταβιβάσεις από την M-Sport στην DMACK και τούμπαλιν, για να υπογράψει ένα τελευταίο μονοετές με την ομάδα του Malcolm Wilson το 2017 και να συνυπάρξει με τον Sebastien Ogier. Παρά το ότι έτυχε να είναι δίπλα σε έναν από τους κορυφαίους οδηγούς της ιστορίας του WRC, έδειξε και εκεί τι μπορούσε να κάνει και έτσι, πριν το 2018, υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την Toyota.

Ο Tanak βρήκε γρήγορα τα πατήματά του με το Yaris, όμως δεν είχε την τύχη με το μέρος του. Η συνεισφορά του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος κατασκευαστών το 2018 από την Toyota ήταν πάντως σημαντική, τερματίζοντας τρίτος. Το 2019 ήταν η χρονιά του, πραγματοποιώντας μια πολύ καλή σεζόν, η οποία τον είδε να κερδίζει έξι αγώνες και να στέφεται πρωταθλητής, μετά από αρκετά χρόνια προσπάθειας και απογοητεύσεων. Έγινε έτσι ο πρώτος μη Γάλλος που κατακτούσε το πρωτάθλημα μετά τον Petter Solberg το 2003 και ο πρώτος πρωταθλητής της Toyota μετά τον Didier Auriol, το 1994.

10 – Richard Burns: 30 ετών και 312 ημερών

WRC - Ράλλυ Μ. Βρετανίας 2001 - Richard Burns, Subaru

Ένας από τους πιο αγαπητούς οδηγούς του πρωταθλήματος, ο Richard Burns βρέθηκε κοντά στον τίτλο δύο φορές πριν καταφέρει να τον κατακτήσει. Τερμάτισε την σεζόν δεύτερος το 1999 και το 2000, έχοντας μεταβεί από την Mitsubishi στην Subaru. Το 2001 κατάφερε να φτάσει στην κορυφή του κόσμου με το «μπλε οβάλ», υπερνικώντας στο νήμα τους Gronholm, Makkinen και Sainz, ώστε να κατακτήσει τον τίτλο και μάλιστα στον αγώνα της πατρίδας του. Ο Burns ήταν 30 ετών και 312 ημερών και είχε και άλλα «καλά» χρόνια μπροστά του, όμως η μετάβαση στην Peugeot το 2002 δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή του, παρά τα αρκετά βάθρα που σημείωσε το 2003.

Ο Βρετανός διαγνώστηκε με αστροκύτωμα τον Νοέμβριο εκείνης της σεζόν, έναν τύπο όγκου του εγκεφάλου, «σβήνοντας» δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Νοεμβρίου του 2005, τέσσερα χρόνια ακριβώς μετά την κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος.

9 – Miki Biasion: 30 ετών και 280 ημερών

Ο Miki Biasion κλήθηκε στην εργοστασιακή ομάδα της Lancia το 1986, καθώς είχε κερδίσει τίτλους σε ευρωπαϊκό και ιταλικό επίπεδο. Ο Ιταλός συμμετείχε στο Σαφάρι εκείνη την σεζόν με την Lancia 037 και όχι με το Group B κτήνος, την Delta S4, καθώς η Lancia θεωρούσε ότι το δεύτερο ήταν πολύ καινούργιο αυτοκίνητο και ότι δεν είχε αναπτυχθεί αρκετά από την ομάδα για να το χρησιμοποιήσει στο σκληρότερο rally της σεζόν και της τότε εποχής γενικότερα. Παρ’ όλα αυτά οδήγησε την Delta σε Μονακό, Πορτογαλία, Κορσική, όπου εγκατέλειψε, ενώ πήρε την δεύτερη θέση στο Ακρόπολις, την τρίτη στην Ν. Ζηλανδία και κερδίζοντας στην Αργεντινή.

Μετά τον τραγικό θάνατο του Henri Toivonen στο Rally Κορσικής, ο Biasion κλήθηκε και πάλι από την Lancia το 1987, για πλήρη σεζόν εκείνη την φορά και δεν απογοήτευσε. Μετρώντας τρεις νίκες και άλλα τέσσερα βάθρα, κατάφερε να τερματίσει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πίσω από τον ομόσταυλό του, Juha Kankkunen. Το 1988 τα πράγματα άλλαξαν, με την Lancia να φέρνει την Delta Integrale στην Πορτογαλία, έχοντας χρησιμοποιήσει την Delta HF 4WD στους πρώτους δύο γύρους. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις νίκες στο Σαφάρι, στο Ακρόπολις, στις ΗΠΑ και στο Σαν Ρεμό, καθώς και μια δεύτερη θέση στην Αργεντινή.

Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αρκετά ώστε να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην ηλικία των 30 ετών και 280 ημερών, μπροστά από τον ομόσταυλό του, Markku Alén. Ακολούθησε ακόμα ένα πρωτάθλημα το 1989, με τον Biasion να παραμένει στην Lancia μέχρι και το 1991 και μεταβαίνοντας στην Ford το 1992, μέχρι που αποσύρθηκε από το WRC στο τέλος του 1994.

8 – Sébastien Loeb: 30 ετών και 220 ημερών

WRC - Ράλλυ Κορσικής 2004 - Sebastien Loeb

Ο οδηγός με το ρεκόρ πρωταθλημάτων δεν χρειάζεται καμία εισαγωγή. Πραγματοποιώντας την πρώτη συμμετοχή του στα μεγάλα σαλόνια του WRC το 2002 με την Citroen, το Γαλλικό… combo μονοπώλησε το πρωτάθλημα για μια σειρά ετών, με τρόπο που δύσκολα θα επαναληφθεί. Ο πρώτος τίτλος του Loeb ήρθε αρκετά νωρίς, το 2004, καθώς ο Γάλλος διέλυσε τον ανταγωνισμό, κερδίζοντας έξι rally και ανεβαίνοντας στο δεύτερο σκαλί του βάθρου σε άλλα τόσα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο κατέκτησε τον τίτλο 36 βαθμούς μπροστά από τον Petter Solberg και έγινε ο τότε νεαρότερος πρωταθλητής, έχοντας 30 έτη και 220 ημέρες στην πλάτη του.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Πρωταθλητής για όλες τις επόμενες σεζόν μέχρι και το 2012, η οποία ήταν η τελευταία σεζόν του με πλήρη συμμετοχή, ο Γάλλος κατέχει το ρεκόρ πρωταθλημάτων οδηγών με εννέα τίτλους, ένα κατόρθωμα που προκαλεί τόσο θαυμασμό, όσο και ναυτία. Ακόμη, η επιστροφή του για ακόμα μια μερική σεζόν φέτος και η νίκη του στο Μόντε Κάρλο, με την οποία έσπασε το ρεκόρ του γηραιότερου νικητή στο WRC (47 ετών και 331 ημερών), έδειξαν ότι παρά το περασμένο της ηλικίας του, έχει ακόμα τις δυνατότητες για να συγκριθεί με την αφρόκρεμα του παγκόσμιου rallying.

7 – Sébastien Ogier: 29 ετών και 294 ημερών

WRC - Ράλλυ Αργεντινής 2013 - Sebastien Ogier

Από τον έναν Γάλλο στον συνονόματο, άλλο Γάλλο. Όπως και ο Loeb, ο Ogier, συμμετείχε στο JWRC, το 2008 αυτή την φορά, για λογαριασμό της Citroen, έχοντας εμπειρία από διάφορους αγώνες στην Γαλλία. Το ντεμπούτο του έγινε το στο Rally Μεξικού, όπου κατάφερε να αναριχηθεί μέχρι και την όγδοη θέση της γενικής κατάταξης. Έτσι, έγινε ο πρώτος οδηγός του JWRC που κατάφερε να βαθμολογηθεί στην μεγάλη κατηγορία. Το τέλος της σεζόν τον είδε πρωταθλητή και έτσι το 2009 τον βρήκε στην δορυφορική Citroen Junior Team και το WRC.

Η επόμενη σεζόν είχε ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, καθώς ο Γάλλος είχε έναν νέο teammate, τον Kimi Raikkonen. Ο Ogier εντπωσίασε καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν, παίρνοντας την παρθενική του νίκη στην Πορτογαλία και έτσι συμμετείχε με την εργοστασιακή ομάδα της Citroen στους εναπομείναντες τρεις γύρους του 2010, στην θέση του Dani Sordo. Το 2011 η ομάδα τον διατήρησε στο εργοστασιακό team, δίπλα στον Loeb, με τον οποίο υπήρξε κόντρα. Το 2012 ήταν η χρονιά που άλλαξε την καριέρα του, καθώς το τεταμένο κλίμα στην Citroen δεν τον χωρούσε πλέον και έτσι υπέγραψε ένα τριετές συμβόλαιο με την Volkswagen. Συμμετέχοντας με ένα Skoda Fabia S2000 στην μικρή κατηγορία, πέρασε το 2012 δουλεύοντας επί του Polo WRC. Το 2013, με το Polo πλέον έτοιμο, κατέκτησε 9 νίκες και άλλα 2 βάθρα, παίρνοντας τον τίτλο σε ηλικία 29 ετών και 294 ημερών. Ο Γάλλος συνέχισε κερδίζοντας όλα τα πρωταθλήματα μέχρι και το 2021, εκτός του 2019, έχοντας περάσει και από τις Μ-Sport και Toyota.

6 – Ari Vatanen: 29 ετών και 212 ημερών

WRC - Ari Vatanen 1981

O Ari Vatanen, εκτός από κορυφαίος οδηγός του WRC και από τους νεότερους πρωταθλητές, ανήκει και σε μια τρίτη, ιδιαίτερη λίστα. Έγινε ο πρώτος οδηγός που κατέκτησε το πρωτάθλημα οδηγώντας για λογαριασμό μη εργοστασιακής ομάδας, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος οδηγός. Πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του το 1974 με δική του συμμετοχή, ο Φινλανδός γρήγορα τράβηξε την προσοχή του τότε επικεφαλής της Ford, Stuart Turner. Έτσι, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας συμμετείχε σε μικρότερα πρωταθλήμα και επιμέρους αγώνες, χωρίς όμως να μπορεί να τερματίσει παρα μόνο ελάχιστες φορές σε όποιους γύρους του WRC κατάφερνε να συμμετάσχει.

Το 1979 μετέβη στην Rothmans Rally Team, η οποία είχε μερική υποστήριξη από την Ford και μπήκε σε τροχιά για κάτι καλύτερο. Με τρια βάθρα εκείνη την σεζόν και μια νίκη και δύο δεύτερες θέσεις το 1980, ο Vatanen μπήκε στο 1981 με φόρα. Τρεις νίκες και δύο δεύτερες θέσεις ήταν αρκετές για να στεφθεί πρωταθλητής, παρά τις δύο εγκαταλείψεις νωρίς σε Μονακό και Πορτογαλία. Ήταν μόλις 29 ετών και 212 ημερών και δυστυχώς μετέπειτα δεν μπόρεσε να επαναλάβει παρόμοιες εμφανίσεις. Παραδόξως, το 1982 δεν συμμετείχε πλήρως στο WRC, τρέχοντας αντ’ αυτού στο Βρετανικό πρωτάθλημα, ενώ το 1983 τον βρήκε στην Opel, η οποία δεν είχε τα αυτοκίνητα για να μπορέσει να αποτελέσει έστω και θεωρητικό διεκδικητή του τίτλου. Το 1984 υπέγραψε με την Peugeot και πίσω από το τιμόνι του 205 Τ16 κέρδισε πέντε συνεχόμενα rally μπαίνοντας στο 1985, όπου είχε βλέψεις για τον δεύτερο τίτλο του, όμως ένα σοβαρό ατύχημα στην Αργεντινή τον έβαλε στο περιθώριο για ενάμιση χρόνο, επιλέγοντας να τρέξει στο Dakar αργότερα, όπου γνώρισε μεγάλες επιτυχίες, για να γυρίσει για κάποιους αγώνες μόνο στο WRC, μέχρι και το 2003.

5 – Petter Solberg: 28 ετών και 356 ημερών

Ο χαρωπός Νορβηγός σηματοδότησε μια αλλαγή φρουράς το 2003 όταν κατέκτησε τον τίτλο των οδηγών για λογαριασμό της Subaru. Το 1999 τον βρήκε να τερματίζει πέμπτος στο Rally Σαφάρι, σοκάροντας άπαντες, για λογαριασμό της Ford. Το 2000 όμως ο Solberg μεταπήδησε στο άλλο μπλέ οβάλ, την Subaru, δίπλα σε δύο μεγάλες μορφές του πρωταθλήματος, τον Richard Burns και τον Juha Kankkunen. Ολοκληρώνοντας καλές σεζόν που κάποιες φορές το κοινό ξεχνά, έδειξε επαγγελματισμό και ομαδικό πνεύμα, υπακούοντας σε εντολές από την ομάδα για να βοηθήσει τον Burns να διεκδικήσει τον τίτλο το 2001.

Το 2002 είδε τον Burns να αποχωρεί για την Peugeot και έναν ακόμα θρύλο να γίνεται teammate του Solberg, τον Tommi Makinen. Το 2003 είχε μια σταθερή σεζόν και κατάφερε να κάμψει την αντίσταση του Sebastien Loeb στον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος, ενώ ο Burns είχε εγκαταλείψει το Rally Ουαλίας λόγω προβλημάτων υγείας. Έτσι, κατέκτησε το πρωτάθλημα, σπάζοντας το ρεκόρ του νεαρότερου πρωταθλητή, ενώ έγινε και ο πρώτος Νορβηγός που κατάφερε να φτάσει στην κορυφή. Δυστυχώς, το 2004 δεν είχε την τύχη με το μέρος του, ενώ ο Loeb ξεκινούσε το σερί παγκόσμιων τίτλων του, ενώ το Hawkeye Impreza του 2007 δεν είχε τις δυνατότηες του προηγούμενου μοντέλου. Η αποχώρηση της Subaru το 2009 τον ανάγκασε να συμμετάσχει ως ιδιώτης με ένα Citroen Xsara του 2006. Τα καλά αποτελέσματα παρα τις πολύ δύσκολες συνθήκες οδήγησαν σε ένα C4 WRC, όμως ο Νορβηγός δεν κατάφερε να επαναλάβει τον άθλο του 2003. Το 2010 έκανε μια τρομερή σεζόν, τερματίζοντας τρίτος, ενώ το 2012 ήταν η τελευταία πλήρης σεζόν του, στην οποία τα πήγε πολύ καλά για λογαριασμό της Ford και πάλι, όμως αποφάσισε να μην συνεχίσει το 2013.

4 – Carlos Sainz: 28 ετών και 189 ημερών

Ο Carlos Sainz ήταν ο πρώτος οδηγός που έκανε ένα τεράστιο «μπαμ» και πρωταγωνίστησε με την πρώτη ευκαιρία σε εργοστασιακή ομάδα. «Ο Ματαδόρ» ξεκίνησε την καριέρα του στο rallying το 1980, τερματίζοντας δεύτερος στο πρωτάθλημα Ισπανίας το 1986, ενώ κέρδισε το 1987 και το 1988 με ένα Sierra RS Cosworth. Το ’87 έκανε και το ντεμπούτο στο WRC με την Ford και το ίδιο αυτοκίνητο, συμμετέχοντας στην Πορτογαλία και την Κορσική, ενώ το ’88 συμμετείχε σε πέντε γύρους του πρωταθλήματος.

Σε εκείνη την χρονική περίοδο η Ford είχε όλο και μικρότερους προϋπολογισμούς, με το Sierra να ξεπερνιέται πολύ γρήγορα από τα τετρακίνητα Group A των άλλων κατασκευαστών. Έτσι, ο Sainz υπέγραψε με την Toyota Europe το 1990 και αμέσως κατέκτησε τον τίτλο, σε ηλικία 28 ετών και 189 ημερών, μαζεύοντας τέσσερις νίκες και άλλα πέντε βάθρα. Το 1991 ήταν και πάλι πολύ καλός, χάνοντας στο νήμα το repeat από τον Kankkunen, ενώ το 1992 έκανε διπλές τις επιτυχίες του, κατακτώντας και πάλι τον τίτλο, σε πείσμα των Kankkunen και Didier Auriol. Το 1993 τον βρήκε στην δορυφορική ομάδα της Lancia, καθώς η Toyota θα λάμβανε χορηγία από την Castrol, ενώ ο Ισπανός χορηγούνταν από την Repsol. Η Integrale ήταν πλέον ξεπερασμένη όμως και ο Ισπανός δεν κατάφερε να είναι ανταγωνιστικός, ενώ οι Ιταλοί αποσύρθηκαν για πάντα από το WRC.

3 – Juha Kankkunen: 27 ετών και 249 ημερών

Ο Φινλανδός είναι ο μόνος οδηγός σε αυτή την λίστα που κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με οριακό τρόπο, αλλά όχι εντός των ειδικών. Το 1983 έκανε το ντεμπούτο του με την Toyota Europe, έχοντας φέρει καλά αποτελέσματα σε τοπικά πρωταθλήματα. Μέχρι και το 1985 συμμετείχε σε μερικούς γύρους του πρωταθλήματος, μη καταφέρνοντας να τερματίσει τους περισσότερους, όμως δείχνοντας θετικά δείγματα. Ο Ari Vatanen βρισκόταν ακόμα υπό ανάκαμψη μετά το τρομερό ατύχημά του στην Αργεντινή και έτσι η Peugeot πρόσφερε συμβόλαιο στον Kankkunen για το 1986.

Εκείνος δεν άφησε την ευκαιρία να ξεφύγει από τα χέρια του και σημείωσε τρεις νίκες και άλλα τρια βάθρα. Η επεισοδιακή κατάργηση του Group B μετά το Rally Κορσικής της ίδιας σεζόν, αλλά και ο αποκλεισμός της Peugeot από το Σαν Ρεμό για «παράνομα side skirts», κινδύνεψαν να εκτροχιάσουν την χρονιά του Kankkunen. Τερματίζοντας πίσω από τον νικητή του Olympus Rally στις ΗΠΑ, Markku Alen, ο Kankkunen ήταν δεύτερος στο πρωτάθλημα για 11 ημέρες. Η έφεση της Peugeot έγινε δεκτή από την FIA και τελικά τα αποτελέσματα του Rally Σαν Ρεμό δεν μέτρησαν, δίνοντας τον τίτλο στον Kankkunen, ο οποίος ήταν 27 ετών και 249 ημερών.

Το 1987 κατέκτησε και πάλι τον τίτλο με την φοβερή και τρομερή Lancia, ενώ μετακινήσεις από και προς την Lancia και την Toyota, αλλά και τις Ford και Subaru την δεκαετία του ’90 του χάρισαν άλλους δύο τίτλους, σε μια από τις πιο πλήρεις καριέρες στο WRC.

2 – Colin McRae: 27 ετών και 109 ημερών

Από τις πιο δημοφιλείς μορφές του rallying στον πλανήτη, ο Colin McRae έκανε το ντεμπούτο το 1991 με την Subaru στο Βρετανικό πρωτάθλημα. Ο τότε επικεφαλής της Prodrive, την ομάδα ανθρώπων που έτρεχε την προσπάθεια της Ιαπωνικής κατασκευάστριας στο WRC, David Richards, είχε εντοπίσει τον McRae μέσα από τις εντυπωσιακές εμφανίσεις τους σε επιμέρους αγώνες ανα τον κόσμο, αλλά και στην Σκωτία. Δύο πρωταθλήματα ήταν αρκετά ώστε να κάνει το επόμενο βήμα και να βρεθεί στο WRC το 1993.

Η πέμπτη θέση το ’93 και η τέταρτη το ’94 ήταν δείγμα του ότι ο McRae πλησίαζε στον τίτλο και το 1995 το κατάφερε, σε πείσμα της Toyota Europe, η οποία αποκλείστηκε από το πρωτάθλημα λόγω του πλέον διαβόητου κόλπου για την παράκαμψη των περιοριστών του στροβίλου. Ο Σκωτσέζος πήρε την μεγάλη κούπα όντας 27 ετών και 109 ημερών, χωρίς όμως να μπορεί να ξανακάνει το ίδιο αργότερα. Μέχρι και το 1998 έφτασε κοντά, όμως ηττήθηκε από συγκεκριμένες εγκαταλείψεις και λίγη δόση ατυχίας, ενώ η μετάβαση στην Ford δεν απέδωσε καρπούς, με καλύτερη σεζόν του εκείνη του 2001, όπου τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον Richard Burns.

Ο McRae σκοτώθηκε σε ατύχημα με το ελικόπτερό του αφότου αποσύρθηκε από το WRC, στις 15 Σεπτεμβρίου του 2007.

1 – Kalle Rovanpera: 22 ετών και 1 ημέρας

 

 

Γιος του Harri Rovanpera, o Kalle συνέτριψε το ρεκόρ του νεαρότερου πρωταθλητή του WRC, κατακτώντας τον τίτλο σε ηλικία μόλις 22 ετών και μίας ημέρας. Ο νεαρός έγινε επίσης ο πρώτος Φινλανδός πρωταθλητής μετά τον Marcus Gronholm, ο οποίος στέφθηκε πρωταθλητής το 2002.

Έχοντας περάσει δύο σεζόν στην Λετονία και το τοπικό πρωτάθλημα, ο Rovanpera συμμετείχε και σε αγώνες της χώρας του, αλλά και στα ERC και WRC2. To 2018 συμμετείχε μερικώς στο WRC2 με την Skoda, ενώ το 2019 συμμετείχε πλήρως με την Τσέχικη ομάδα. Παρά τα μέτρια αποτελέσματά του, απέκτησε την εμπιστοσύνη του «μεγάλου» Φινλανδού, Tommi Makinen και έτσι το 2020 ο Rovanpera έκανε το μεγάλο άλμα στο WRC και την Toyota.

Δείχνοντας ωριμότητα και ευφυΐα πίσω από το τιμόνι του Yaris, ο Rovanpera δεν απέφυγε κατά τα άλλα τα λάθη, μια τάση όμως η οποία μειωνόταν όσο περνούσαν οι γύροι του πρωταθλήματος. Η νίκη του στο Rally Εσθονίας το 2021 του έδωσε το ρεκόρ του νεαρότερου νικητή rally στην ιστορία του WRC, ενώ η απόσυρση του Sebastien Ogier από τις πλήρεις σεζόν, άφησε ορθάνοικτο τον δρόμο προς το πρωτάθλημα. Φέτος, εκμεταλευόμενος και τις δυσκολίες των Hyundai και M-Sport, κατέκτησε τον τίτλο και έγραψε το όνομά του για πάντα στο πάνθεον του WRC.

Δείτε εδώ το νέο Speedzone podcast: Συζήτηση με τον Κύπριο engineer της Red Bull Racing Χρίστο Χαραλάμπους