Μια πειραματική πρόταση από το στρατόπεδο της Ford και συνάμα ένα απτό δείγμα γραφής των δυνατοτήτων της ηλεκτροκίνησης. Με άλλα λόγια, ιδού το Ford Pro Electric SuperVan των 2.000 ίππων.

H Ford, μέσω του επαγγελματικού της βραχίονα που ακούει στην ονομασία Ford Pro, παρουσίασε προ ολίγου στο Goodwood Festival of Speed, στη Μ. Βρετανία, το Electric SuperVan, ένα… εξωφρενικό όχημα επίδειξης, όπως η ίδια το χαρακτηρίζει, που στόχο έχει να αναδείξει τις δυνατότητες των ηλεκτρικών οχημάτων. Και με 2.000 ίππους, μάλλον το καταφέρνει.

Επί της ουσίας, οι τέσσερις ηλεκτροκινητήρες με τους οποίους εξοπλίζεται το επαγγελματικό… τέρας της Ford Pro, σε συνδυασμό με μια υγρόψυκτη μπαταρία με χωρητικότητα 50 kWh και ένα ειδικά διαμορφωμένο σύστημα ελέγχου, συνεισφέρουν ώστε το «όχημα επίδειξης» με την ονομασία Electric SuperVan να παράγει 2.000 ίππους, εξασφαλίζοντας επιτάχυνση από στάση έως τα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε χρόνο κάτω των 2 δευτερολέπτων.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η μπλε οβάλ εταιρεία, το Electic SuperVan «εξελίχθηκε εν κρυπτώ από την Ford Performance και τους ειδικούς στους αγώνες και τα εξηλεκτρισμένα ράλι ανθρώπους της STARD στην Αυστρία, ενώ ο εξωτερικός σχεδιασμός του ήταν ευθύνη της ομάδας της Ford Design στην Κολωνία της Γερμανίας».

Το Ford Pro Electric SuperVan είναι ένα one-off όχημα επίδειξης, που έδωσε στην Ford Design την ελευθερία να δημιουργήσει ένα όχημα με «άγρια» εμφάνιση που τραβά την προσοχή και αντανακλά τις ακραίες επιδόσεις του. Οι παράξενοι θόλοι των τροχών, το μυώδες στυλ του αμαξώματος και οι μοναδικοί χρωματισμοί του συμβάλλουν καθοριστικά στη δημιουργία μιας ακραίας «έκφρασης» που έχει ως σημείο αναφοράς το Transit. Από τη μεριά του, το πλήρως ηλεκτρικό σύστημα μετάδοσης κίνησης πρόσφερε στην ομάδα εξέλιξης άφθονη ελευθερία με δεδομένους τους λιγότερους περιορισμούς όσον αφορά την ψύξη σε σχέση με έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Το κατασκευασμένο βάσει αγωνιστικών προδιαγραφών όχημα επίδειξης συνδυάζει το πάτωμα του E-Transit Custom με ένα ατσάλινο πλαίσιο τύπου χωροδικτυώματος και πάνελ αμαξώματος χαμηλού βάρους από συνθετικά υλικά. Μια ειδικά εξελιγμένη υγρόψυκτη μπαταρία είναι τοποθετημένη με γνώμονα τη βέλτιστη κατανομή της μάζας και το χαμηλό κέντρο βάρους, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να επαναφορτιστεί πλήρως σε περίπου 45 λεπτά χρησιμοποιώντας έναν τυπικό ταχυφορτιστή ηλεκτρικού οχήματος. Ο οδηγός μπορεί να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες που σχετίζονται με τη φόρτιση και τη μπαταρία μέσω της οθόνης αφής που βρίσκεται στην καμπίνα.

Όπως κάθε βαν, το Electric SuperVan διαθέτει και χώρο φόρτωσης, πίσω ακριβώς από τον οδηγό. Για την περίσταση, μια πλευρική πόρτα διευκολύνει τη φόρτωση και την εκφόρτωση αντικειμένων, με τη Ford να εξελίσσει μάλιστα ένα ασφαλές ηλεκτρομαγνητικό σύστημα για το άνοιγμα και κλείσιμό της, το οποίο ελέγχεται μέσω της οθόνης SYNC.

Σχεδιαστικά, οι αγωνιστικές επιρροές της Ford Performance και της STARD είναι άμεσα αντιληπτές στο νέο SuperVan, με το εντυπωσιακά σμιλευμένο εμπρός splitter, τις πλαϊνές ποδιές και τον πίσω διαχύτη να παραπέμπουν σε αγωνιστικές κατασκευές. Την ίδια στιγμή, τα χαρακτηριστικά αεροδυναμικά κοψίματα και η επιθετική πτέρυγα «ρέουν» με κατεύθυνση το πίσω φτερό με στόχο να αναπτυχθεί κατά την κίνηση του οχήματος η απαραίτητη κάθετη δύναμη που θα το ωθήσει στην πίστα, παρέχοντάς του συγχρόνως περισσότερη πρόσφυση.

Οι αγωνιστικές επιρροές δεν περιορίζονται στην εμφάνιση αλλά επεκτείνονται και «πίσω» από αυτή. Η ανάρτηση με τα ανισομεγέθη σε κάθε γωνία του αμαξώματος διπλά ψαλίδια, τα εμπρός και πίσω υποπλαίσια και τα φρένα προσφέρουν αγωνιστικών προδιαγραφών πέδηση και κατευθυντικότητα που συνάδουν με τις ικανότητες του αυτοκινήτου στην ευθεία.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

Το εσωτερικό του Ford Pro Electric SuperVan περιλαμβάνει ένα πλήρες roll cage και αγωνιστικά καθίσματα σύμφωνα με τα πρότυπα ασφάλειας της FIA, καθώς και μια μεγάλη οθόνη αφής SYNC που προέρχεται από τα οχήματα παραγωγής της Ford – όπως η Ford Mustang Mach-E- που ελέγχει τα προηγμένα συστήματα συνδεσιμότητας και πληροφοριών. Εάν απαιτείται, οι οδηγοί του Electric SuperVan μπορούν να κάνουν ένα διάλειμμα μένοντας για λίγο μακριά από αναβάσεις και πίστες, προκειμένου να σχεδιάσουν μια διαδρομή, να βρουν φορτιστή, να συνδεθούν στο WiFi και να πραγματοποιήσουν τηλεφωνικές κλήσεις – όλα αυτά μέσω της οθόνης SYNC.

Η οθόνη αφής επιτρέπει επίσης τον έλεγχο των επιλέξιμων drive modes που προσαρμόζουν τον τρόπο που αποδίδεται η ροπή, την αναγεννητική πέδηση και την απόκριση ελέγχου για να ταιριάζουν σε διαφορετικά σενάρια οδήγησης:

• Road – για τις σπάνιες περιπτώσεις «νορμάλ» οδήγησης
• Track – για ισορροπημένη απόδοση στην πίστα με κλικ ελαστικά
• Drag – για μέγιστη επιτάχυνση στην ευθεία με χρήση radial ελαστικών
• Drift – για θεαματικά drifts, ασκήσεις ευελιξίας και κίνηση στο χιόνι
• Rally – για βέλτιστη απόδοση σε ασφάλτινες και χωμάτινες ειδικές διαδρομές σε αγώνες ράλι με ειδικά ελαστικά

Περαιτέρω βελτιστοποίηση στην απόδοση εξασφαλίζεται μέσα από ένα πακέτο ηλεκτρονικών που περιλαμβάνει σύστημα ελέγχου πρόσφυσης, launch control, περιοριστή ταχύτητας για την κίνηση του οχήματος στα pit και σύστημα αναγεννητικής πέδησης τριών σταδίων για ανάκτηση και «επιστροφή» ενέργειας στην μπαταρία – παρόμοια με τη λειτουργία L Mode στο E-Transit. Σε χαμηλές ταχύτητες κίνησης, η λειτουργία Eco διατηρεί τους κινητήρες στο βέλτιστο εύρος αποδοτικότητας, αυξάνοντας στο μέγιστο την πέδηση μέσω του συστήματος ανάκτησης ενέργειας. Την ίδια στιγμή, το συγκεκριμένο πρόγραμμα διακόπτει τη μετάδοση κίνησης στον πίσω άξονα. Για μέγιστη ταχύτητα, ένα κουμπί E Boost δίνει μια προσωρινή ώθηση ισχύος και ροπής.

Το πρόγραμμα Tyre Cleaning προσφέρει άφθονο θέαμα, φρενάροντας πλήρως τον έναν άξονα ενόσω προσφέρει ολίσθηση για τους εναπομείναντες δύο τροχούς. Το αποτέλεσμα είναι τα εντυπωσιακά burnout του εμπρός ή του πίσω άξονα που βοηθούν στον καθαρισμό και τη θέρμανση των ελαστικών πριν από την εκκίνηση σε μια ανάβαση ή σε πίστα.

Λίγα λόγια την ιστορία των SuperVan δημιουργιών της Ford

Το SuperVan Ι της Ford αποκαλύφθηκε το 1971, διαθέτοντας έναν κινητήρα εγκατεστημένο στο κέντρο του αμαξώματος που προέρχονταν από το αγωνιστικό Ford GT40 το οποίο κέρδισε στο Le Mans.

Αυτή η συνταγή συνεχίστηκε και με το SuperVan ΙΙ, στο οποίο μια μοναδική έκδοση από υαλοβάμβακα του αμαξώματος του Transit Mk. 2 «έντυσε» το μονοκόκ πλαίσιό του, καθώς και τον V8 κινητήρα των 590 ίππων της Cosworth που χρησιμοποιούσε το αγωνιστικό C100 της Ford.

Αυτό το όχημα αναγεννήθηκε αργότερα ως SuperVan ΙΙΙ, ακολουθώντας τα πρότυπα του ανανεωμένου Transit Mk. 3. Την κίνηση προσέφερε ο κινητήρας Cosworth HB των 650 ίππων τον οποίο χρησιμοποιούσαν τα μονοθέσια της Formula 1 της εποχής εκείνης.