Το θεαματικό και συναρπαστικό σε εξέλιξη Ράλλυ Φινλανδίας πιστοποίησε γιατί αποτελεί αγαπημένο αγώνα οδηγών και θεατών, με την Toyota να επεκτείνει το σερί νικών της και τον Elfyn Evans να φτάνει σε μια παλικαρίσια νίκη.

Όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά, ή και τηλεοπτικά, την εξέλιξη ειδικών διαδρομών του Ράλλυ Φινλανδίας, έχουν μείνει εντυπωσιασμένοι από τις απίστευτες ταχύτητες, οι οποίες απαιτούν υψηλού επιπέδου επιδεξιότητα και γενναιότητα, από τους πρωταγωνιστές του WRC.

Η καλή γνώση του δρόμου, οι τέλειες σημειώσεις και η διαχείριση των συνεχόμενων αλμάτων, έχουν καταστήσει τον φινλανδικό αγώνα ξεχωριστό, με λίγους μη Σκανδιναβούς νικητές.

Το φετινό Ράλλυ Φινλανδίας, 10ος γύρος του WRC, θα μνημονεύεται για καιρό από τους φίλους του σπορ, για πολλούς λόγους.

Η επιστροφή του ταχύτερου και κατά γενική ομολογία, πιο θεαματικού αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ μετά από απουσία ενός έτους (έστω και σε φθινοπωρινή ημερομηνία) εξαιτίας της πανδημίας, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό.

Όλα τα πληρώματα αλλά ιδιαίτερα οι Elfyn Evans-Scott Martin (Toyota Yaris WRC), Ott Tanak-Martin Jarveoja (Hyundai i20 Coupe WRC) και Craig Breen-Paul Nagle (Hyundai i20 Coupe WRC) μας χάρισαν μια συγκλονιστική παράσταση, με περάσματα στην κόψη του ξυραφιού.

Η περίσταση είχε και εορταστικό χαρακτήρα, αφού το φετινό ήταν το 70ό Ράλλυ Φινλανδίας στην ιστορία οπότε με αυτή την αφορμή, οι διοργανωτές δημιούργησαν παράπλευρες εκδηλώσεις.

Ακόμη ένα σημείο-ορόσημο για τον φετινό αγώνα, ήταν ότι αποτέλεσε το τελευταίο χωμάτινο “ραντεβού” των τωρινών αυτοκινήτων προδιαγραφών WRC, αφού από το 2022 οι κανονισμοί αλλάζουν και για την ολοκλήρωση της φετινής σεζόν, υπολείπονται δύο ασφάλτινοι αγώνες, σε Ισπανία και Ιταλία αντίστοιχα.

Με αυτά τα δεδομένα, το “Φεστιβάλ Ταχύτητας” ξεκίνησε δημιουργώντας μεγάλες προσδοκίες και ολοκληρώθηκε, με το θέαμα να αποζημιώνει και τους πλέον απαιτητικούς.

Toyota Debrief: Η υπέρβαση του Evans

Έχοντας 3 νίκες σε ισάριθμους αγώνες από το 2017, όταν και επέστρεψε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ με το Toyota Yaris WRC, η ιαπωνική ομάδα που έχει ως βάση τη Φινλανδία, ήθελε να συνεχίσει αυτό το σερί.

Αν και ο ενθουσιασμός από την πρόσφατη νίκη των Kalle Rovanpera-Jonne Halttunen στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις αλλά κυρίως, από την προγενέστερή τους επικράτηση στο Ράλλυ Εσθονίας, που θυμίζει αυτό της Φινλανδίας, έκανε τους Φινλανδούς να φαντάζουν ως φαβορί, εντέλει η νίκη ήρθε από βρετανικά χέρια.

Για εξωπραγματικές ταχύτητες στο χώμα, ακόμη και τη νύχτα, αναζητείστε το Ράλλυ Φινλανδίας

Οι Elfyn Evans-Scott Martin προέρχονταν από ένα σερί μέτριων αποτελεσμάτων, το οποίο ήθελαν να σταματήσουν στη Φινλανδία.

Έχοντας ως προηγούμενο τη μέτρια εμφάνιση και στο “αντίστοιχο” Ράλλυ Εσθονίας, ο Evans που είναι γνωστός για τις τεχνικές του ικανότητες, φαίνεται πως έβαλε το “γκολ της νίκης” στις δοκιμές πριν από τον αγώνα.

Σε διαδρομή που πρότεινε ο “γκουρού” Lasse Lampi, εστίασε στην εύρεση του ιδανικού συστήματος και της βέλτιστης πρόσφυσης στο πίσω μέρος, ώστε να αισθάνεται αυτοπεποίθηση να πιέσει στο όριο, απαραίτητο προαπαιτούμενο για τη διάκριση σε έναν αγώνα, όπου είχε τερματίσει στη δεύτερη θέση το 2017.

Το νωπό χώμα λόγω της εποχής και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες από ότι είχαμε συνηθίσει  επέφεραν διαφορετικά δεδομένα, ενώ η μορφολογία των πατημένων ειδικών διαδρομών της πρώτης ημέρας μείωσε την επίδραση του “καθαρίσματος” της αγωνιστικής γραμμής.

Στιγμιότυπα-ανασκόπηση του Ράλλυ Φινλανδίας

Ακόμη και έτσι όμως, το συγκεκριμένο μειονέκτημα για τα πρώτα πληρώματα υπήρχε, αν και σε μικρότερο βαθμό από αγώνες όπως τα Ράλλυ Μεξικού, Πορτογαλίας ή Ακρόπολις, με τον Evans να ξεκινά δεύτερος, πίσω από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας Sebastien Ogier και εμπρός από τον Thierry Neuville.

Σε αυτό το πλαίσιο, το γεγονός ότι ολοκλήρωσε την πρώτη ημέρα στην τρίτη θέση, απέχοντας μόλις 6,1” από την κορυφή, προμήνυσε τη συνέχεια, καθώς οι Ogier και Neuville βρίσκονταν σχεδόν μισό λεπτό πιο πίσω.

Μάλιστα, ο ταχύτερος χρόνος στη νυχτερινή ειδική διαδρομή της Παρασκευής ήταν ενδεικτικός της αυτοπεποίθησης του Ουαλού, ο οποίος την επόμενη ημέρα έκανε τη διαφορά.

Έχοντας φέρει το Toyota Yaris WRC στα μέτρα του και με τον Scott Martin να παίρνει “άριστα” από το δεξί μπάκετ, ο Evans έκανε επίδειξη ικανοτήτων, κερδίζοντας όλες τις ειδικές διαδρομές του πρώτου loop το Σάββατο.

Για να το πετύχει αυτό, ο Evans επέδειξε ταχύτητα και γενναιότητα, αφού σε πολλές περιπτώσεις τα περάσματά του έκοβαν την ανάσα.

Ακολουθώντας αντίστοιχο ρυθμό, ολοκλήρωσε τη δεύτερη ημέρα στην κορυφή και την Κυριακή, δεν άφησε τον Ott Tanak να τον απειλήσει.

Ο ταχύτερος χρόνος σε 3 από τις 4 ειδικές διαδρομές της τελευταίας ημέρας, ακόμη και όταν η διαφορά ξεπέρασε τα 10” (που οι έμπειροι χαρακτηρίζουν ως αντίστοιχη των 30” σε πιο αργούς αγώνες), πιστοποιεί την αυτοπεποίθησή του.

Στιγμιότυπα από την Power Stage

Αποτέλεσμα; Μια εμφατική νίκη με μέση ωριαία ταχύτητα 123,7 χλμ./ώρα (!), η 5η της καριέρας του, 4η με τον Scott Martin και την Toyota αλλά κατά τη γνώμη μας, η πιο σημαντική, αφού τον έφερε οριστικά στο γκρουπ των κορυφαίων οδηγών του θεσμού.

Παράλληλα, με τους 30 βαθμούς από την απόλυτη εμφάνιση της Φινλανδίας, ο Evans μείωσε τη βαθμολογική διαφορά από τον Ogier στους 24 βαθμούς, οπότε θα παλέψει για το καλύτερο στα ασφάλτινα Ράλλυ Ισπανίας και Monza, που ακολουθούν.

Όσον αφορά στους Πρωταθλητές, οι Sebastien Ogier-Julien Ingrassia είχαν έναν μέτριο (για τα δεδομένα τους) αγώνα.

Το άνοιγμα του δρόμου κατά την πρώτη ημέρα, η ποινή ενός λεπτού μαζί με πρόστιμο για οδήγηση με λυμένο κράνος τη δεύτερη ημέρα και ένα πρόβλημα στον κινητήρα κατά την Power Stage, κατέστησαν την 5η θέση στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους Γάλλους.

Ο Ogier σε όλον τον αγώνα τόνιζε πως δεν ένιωθε αυτοπεποίθηση στο όριο και μόνο μετά από τα μισά του αγώνα εμφανίστηκε λίγο πιο ευχαριστημένος, όταν υιοθέτησε μέρος από το στήσιμο του Toyota Yaris WRC που είχε επιλέξει ο Evans.

Ταυτόχρονα, με το προβάδισμα στη βαθμολογία Οδηγών να είναι τόσο ισχυρό, ο 7 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής ίσως και υποσυνείδητα, αφού όπως δήλωσε, βρισκόταν υπερβολικά πολύ μέσα στη ζώνη άνεσής του, δεν πίεσε στα όρια που έφτασαν οι αντίπαλοί του

Τι συνέβη με τους Kalle Rovanpera-Jonne Halttunen; Ο νεαρός Φινλανδός, που την Παρασκευή γιόρτασε τα 21α γενέθλια στην πόλη που γεννήθηκε, δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό κορυφής.

Highlights από το πρωί της δεύτερης ημέρας

Αιτία για αυτό ήταν επίσης οι δοκιμές πριν από τον αγώνα, αφού όπως υποστήριξε ο Rovanpera, υιοθέτησε το στήσιμο της Εσθονίας, που όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, αφού δεν ένιωθε το αυτοκίνητο όσο ακριβές, επιθυμούσε.

Η απογοήτευσή του είχε διαφανεί από την Παρασκευή, όταν υπολειπόταν λίγο του ρυθμού των πρώτων, κάτι που συνεχίστηκε το Σάββατο μέχρι την εγκατάλειψη από έξοδο, ενώ βρίσκονταν στην 4η θέση γενικής.

Οι Φινλανδοί επέστρεψαν την Κυριακή για λόγους τακτικής, ώστε να εξασφαλίσουν τους βαθμούς Κατασκευαστών αν κάποιος από τους teammates τους αντιμετώπιζε πρόβλημα και για να τσεκάρουν τις σημειώσεις του.

Όμως, ο Rovanpera αισθανόταν πόνο στην πλάτη και δε μπορούσε να κινηθεί γρήγορα στα άλματα, ενώ και το αυτοκίνητο δεν ήταν σε τέλεια κατάσταση, οπότε αποχώρησε πριν την Power Stage.

Ένας οδηγός που χρίζει ειδικής μνείας, είναι ο Esapekka Lappi.

Ο τελευταίος Φινλανδός νικητής του αγώνα το 2017, επέστρεψε στο Yaris WRC μετά από το 2018 και σε αυτοκίνητο τέτοιων προδιαγραφών από το περσινό Ράλλυ Monza, με ιδιωτική μεν συμμετοχή, αλλά τη στήριξη της Toyota Gazoo Racing.

Πάντα με συνοδηγό τον Janne Ferm, εντυπωσίασε, μένοντας κοντά στην κορυφή την πρώτη ημέρα.

Την επόμενη, όταν η τριάδα της κορυφής ακολουθούσε εξωφρενικούς ρυθμούς, ο Lappi υποχώρησε τόσο, ώστε να μη ρισκάρει πιθανή έξοδο, που στη Φινλανδία προκαλεί μεγάλες ζημιές.

Ακόμη και έτσι, η 4η θέση άφησε άπαντες ικανοποιημένους και πιθανότατα, του εξασφαλίζει τη θέση στο τρίτο Toyota Yaris Rally1 ενόψει 2022, το οποίο θα μοιράζεται -επίσης πιθανότατα- με τον Sebastien Ogier.

Highlights από το πρωί της πρώτης ημέρας

Ενδεικτική ήταν η σχετική δήλωση του Jari Matti Latvala στο DirtFish: “Είπαμε πως αν βρεθεί στο Top-5 θα είναι αρκετό. Ήταν τέταρτος και έκανε εξαιρετική Power Stage.

“Αυτή ήταν η απόδοση που θέλαμε και στα μάτια μου, είναι αρκετή ώστε να προτείνω να είναι μέλος της σύνθεσή μας για την επόμενη χρονιά.

“Όμως η απόφαση θα ληφθεί στην Ιαπωνία, οπότε εγώ μπορώ να προτείνω, αλλά αυτοί θα αποφασίσουν. Μπορώ να σας πω ότι θα έχουμε νέα αυτόν τον μήνα”.

Hyundai Debrief: Mε κεφάλι ψηλά

Από το 2014 έως και το 2019, η Hyundai δεν είχε ανέβει καν στο βάθρο του Ράλλυ Φινλανδίας, οι ειδικές διαδρομές του οποίου δεν εξυπηρετούσαν το i20 Coupe WRC.

Στο κύκνειο άσμα του συγκεκριμένου αυτοκινήτου (το i20 N Rally1 έχει διαφορετική πλατφόρμα και μεταξόνιο), η ομάδα του Andrea Adamo στάθηκε ανταγωνιστικά, διεκδικώντας τη νίκη σχεδόν ως το τέλος και κερδίζοντας 9 από τις 19 ειδικές διαδρομές.

Οι Ott Tanak-Martin Jarveoja, νικητές το 2018 και 2019 με την Toyota, κινήθηκαν οριακά και εξάντλησαν τις πιθανότητές τους.

Θεαματικά πλάνα από το απόγευμα της πρώτης ημέρας

Αν και ο Εσθονός ανέφερε επίσης πως δεν είχε ιδανικό Pre Event Test, κατά την πρώτη ημέρα έκανε ρυθμίσεις στο στήσιμο και εξήγαγε το μέγιστο που μπορούσε από το αυτοκίνητο.

Την επόμενη ημέρα όμως, δεν κατάφερε να ακολουθήσει στο απόλυτο όριο το ρυθμό του Evans, γνωρίζοντας ουσιαστικά από το βράδυ του Σαββάτου, ότι το μόνο που μπορούσε να κάνει, ήταν να συνεχίσει την πίεση μήπως ο αντίπαλός του κάνει κάποιο λάθος.

Ο δικός του ρυθμός, αλλά και εκείνος των Craig Breen-Paul Nagle, πιστοποίησε τη βελτίωση του αυτοκινήτου, γεγονός που χαροποίησε και τον Andrea Adamo.

Αυτό φάνηκε και στις δηλώσεις του Ιταλού manager, ο οποίος μίλησε με κολακευτικά λόγια για την εκπληκτική μάχη των τριών πρώτων, αποδέχθηκε την ήττα αλλά ευχαρίστησε τους ανθρώπους της ομάδας τους, για την σαφή πρόοδο του αυτοκινήτου.

Video με τα αποτελέσματα του αγώνα

Μια και η αναφορά στους Craig Breen-Paul Nagle, η τρίτη θέση στη Φινλανδία αποτέλεσε το τρίτο συνεχόμενο βάθρο (μετά από τις δεύτερες θέσεις σε Εσθονία, Βέλγιο) για το ιρλανδικό πλήρωμα.

Στους γρήγορους χωμάτινους αγώνες ο Breen τα πηγαίνει πάντοτε καλά και στα φινλανδικά δάση βρέθηκε έως και επικεφαλής, στο τέλος της πρώτης ημέρας.

Ο φρενήρης ρυθμός των Evans και Tanak την επόμενη ημέρα, έκανε τον Ιρλανδό να οπισθοχωρήσει βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, που ήταν οι βαθμοί Κατασκευαστών για τη Hyundai αλλά και το δικό του μέλλον.

Το οποίο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, περιλαμβάνει μεταγραφή στην M-Sport με διετές συμβόλαιο με πλήρες πρόγραμμα, ως πρώτος οδηγός του νέου Ford Puma Rally1.

Από και έπειτα, οι Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe στάθηκαν για ακόμη μια φορά άτυχοι.

Σε ένα πολύ σπάνιο περιστατικό, το Hyundai i20 Coupe WRC πέρασε από αναπήδηση και προσγειώθηκε με το εμπρός μέρος, με αποτέλεσμα ζημιά στο ψυγείο, διαρροή νερού και εντέλει, υπερθέρμανση του κινητήρα, που επέφερε οριστική εγκατάλειψη από την 5η θέση γενικής.

Αν και δεν είχαν την ταχύτητα των teammates τους, οι Βέλγοι ακολουθούσαν σταθερό ρυθμό μέχρι τη στιγμή της εγκατάλειψης, ελπίζοντας έως και για την 4η θέση.

Μετά από αυτό, η υπόθεση-τίτλος χάθηκε, αφού ακόμη και αν στους εναπομείναντες αγώνες o Neuville κατακτήσει το μέγιστο των βαθμών (60), αυτοί δεν επαρκούν για τον τίτλο, καθώς ο Ogier υπερτερεί σε ισοβαθμία λόγω περισσότερων νικών.

M-Sport Debrief: Σε δικό της ρυθμό

Με  νίκες και βάθρο να είναι πάντοτε υπόθεση των Toyota και Hyundai φέτος, το Ράλλυ Φινλανδίας δε μπορούσε να είναι διαφορετικό για την M-Sport.

Είναι γνωστό από την αρχή της χρονιάς, πως η εξέλιξη του Ford Fiesta WRC έχει σταματήσει, με την έμφαση να δίνεται στο Puma Rally1 που έρχεται, από το 2022.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι άπειροι σε σύγκριση με τους αντιπάλους τους στη Φινλανδία, Gus Greensmith και Adrien Fourmaux, προσπάθησαν να μείνουν μακριά από προβλήματα και να αποκομίσουν το μέγιστο των εμπειριών.

Gus Greensmith vs Adrien Fourmaux

Ο Greensmith τα κατάφερε καλύτερα, χάρη και στη βοήθεια του έμπειρου Chris Patterson.

Το πλήρωμα ολοκλήρωσε στην 6η θέση, που είναι ένα αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα στη Φινλανδία, χωρίς να αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα, αλλά και χωρίς να διεκδικήσει κάτι περισσότερο.

Από την άλλη, ο Fourmaux στο ντεμπούτο με αυτοκίνητο WRC στη Φινλανδία, είχε μια επιπρόσθετη δυσκολία. Πέραν της δικής του απειρίας στους ταχύτατους δρόμους, συμμετείχε στον αγώνα με νέο συνοδηγό, τον Alexandre Coria.

Η συνεργασία κύλησε ομαλά, όμως για να συμβεί αυτό, ο Γάλλος έπρεπε να κινηθεί συντηρητικά για τα δεδομένα του αγώνα, ώστε να αποφύγει τα λάθη, κάτι που εντέλει επιτεύχθηκε.

Έτσι, η 7η θέση μπορεί να μην εντυπωσιάζει, όμως ήταν ένα σημαντικό, για τη νέα αυτή αρχή του πληρώματος, αποτέλεσμα.

Τι περιμένουμε ως το τέλος της σεζόν

Με το κύκνειο άσμα των αυτοκινήτων WRC στο χώμα να έχει ήδη γραφτεί, για την ολοκλήρωση του φετινού Πρωταθλήματος απομένουν τα ασφάλτινα Ράλλυ Ισπανίας και Monza, όπου θα κριθούν οι τίτλοι Οδηγών και Κατασκευαστών.

Στους οδηγούς, τον τίτλο διεκδικούν πια μόνο οι Ogier και Evans, με το Γάλλο να έχει 24 βαθμούς παραπάνω από τον Ουαλό (190 έναντι 166).

Θρύλοι του Ράλλυ Φινλανδίας, βρέθηκαν με αυτοκίνητα παλαιότερων ετών στην υπερειδική Harju, υπό μορφή επίδειξης

Με το μέγιστο των βαθμών σε κάθε αγώνα να είναι 30, για να στεφθεί πρωταθλητής στην Ισπανία, ο Ogier χρειάζεται να λάβει 6 παραπάνω από τον teammate του.

Στους Κατασκευαστές, η Toyota έχει διαφορά 61 βαθμών από την Hyundai, με το μέγιστο των βαθμών που απομένουν να είναι 104.

Πάντως, το προβάδισμα της ομάδας του Jari Matti Latvala είναι σημαντικό, αφού βάσει κανονισμών θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένους τουλάχιστον 20 επιπλέον βαθμούς για εκείνη, από τα Ράλλυ Ισπανίας και Monza.

Κατά συνέπεια, είναι πολύ πιθανό στον επόμενο αγώνα να έχουμε μία, ή και διπλή, στέψη. Οπότε, αναμονή μέχρι το Ράλλυ Ισπανίας, στις 14-17 Οκτωβρίου.

Στιγμιότυπα-ανασκόπηση του Ράλλυ Φινλανδίας για το WRC 2

Photos: Toyota Gazoo Racing, Hyundai Motorsport, M-Sport Ford, Red Bull Content Pool