Μπορούσες να βγεις νικητής μέσα από χίλια κύματα. Να γλυτώσεις από θαύμα καθώς στριμωχνόσουν ασταμάτητα ανάμεσα σε ατσάλι και μπετόν πάνω στην οβάλ αρένα. Να ιδρώνεις, να παλεύεις μέσα σου με χίλιους θεούς και δαίμονες και να βλέπεις επιτέλους τις δάφνες της νίκης να σχηματίζονται στον μπαρουτοκαπνισμένο ανεμοθώρακα του αυτοκινήτου σου. Και τότε, να νιώθεις εκείνον τον βροντερό ήχο να κλέβει τον αέρα από τον πίσω σου προφυλακτήρα, κάνοντάς σε να παλέψεις απεγνωσμένος για κράτημα. Πριν όμως προλάβεις να βάλεις το όχημά σου ξανά σε τροχιά, με αστραπιαίες κινήσεις πάνω στο τιμόνι, να έρχεται εκείνο το δεύτερο, πιο βροντερό χτύπημα στην ουρά.

 

Στα επόμενα κλάσματα δευτερολέπτου έβλεπες τον τοίχο να έρχεται κατάφατσα προς το μέρος σου με 300 χλμ./ώρα, και εκεί που κατάφερνες -ως διά μαγείας- να αποφύγεις τη σύγκρουση, διέκρινες από την άκρη του ματιού σου μια μαύρη βολίδα να σε προσπερνά. Αυτήν που σου είχε κάνει το σημάδι στον πίσω προφυλακτήρα. Αυτήν που οδηγούσε ο «άνθρωπος με τα μαύρα», ο πιο σκληροτράχηλος ιππότης της ασφάλτου, το πνεύμα του οποίου εξακολουθεί να τρομοκρατεί τους οδηγούς NASCAR, οι οποίοι περιμένουν από στιγμή σε στιγμή εκείνον τον βροντερό ήχο στην ουρά._Δημήτρης Γιόκκας