Η επιστροφή του Ράλλυ Safari στο WRC θύμισε σε όλους τον ξεχωριστό χαρακτήρα του συγκεκριμένου αγώνα, με την εξέλιξη να είναι θυμίζει εκείνες σε Πορτογαλία και Σαρδηνία.

Το Ράλλυ Safari, από τους πιο χαρακτηριστικούς αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, που έχει γράψει ξεχωριστή ιστορία στο θεσμό επανήλθε στο πρόγραμμα μετά από αποχή 19 ετών, αφού είχε διεξαχθεί για τελευταία φορά το 2002.

Ράλλυ Safari: Απαιτητικό μεν, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εποχής δε

Η επιστροφή που είχε αρχικά προγραμματιστεί για το 2020, όμως αναβλήθηκε για έναν χρόνο λόγω της πανδημίας, προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον από την πλευρά όλων των εμπλεκομένων.

Άλλωστε, οι πρωταγωνιστές του σύγχρονου WRC δεν είχαν συμμετάσχει ξανά στο Ράλλυ Safari και σε συνδυασμό με την απαγόρευση δοκιμών εκτός Ευρώπης φέτος, για μείωση του κόστους, κανείς δε γνώριζε εξαρχής τι να περιμένει.

Το φετινό Ράλλυ Safari ακολουθούσε τη δομή των σύγχρονων ράλλυ, με τις ειδικές διαδρομές του να είναι κλειστές στην κυκλοφορία, ενώ το συνολικό του μήκος δεν έφτανε στα επίπεδα του παρελθόντος. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο φετινός αγώνας περιλάμβανε 18 ειδικές διαδρομές μήκους 320,19 αγωνιστικών χιλιομέτρων, ενώ μόνο το πρώτο σκέλος του Safari 2002 -που συνολικά αποτελούνταν από 12 ειδικές διαδρομές μήκους 1010,8 αγωνιστικών χιλιομέτρων- είχε μήκος 336,78 αγωνιστικών χλμ.

Ogier vs Tanak στην υπερειδική του Ράλλυ Safari

Τα αυτοκίνητα δεν είχαν τις μετατροπές στο αμάξωμα που είχαμε συνηθίσει, με τις μεγαλύτερες διαφορές να έγκεινται σε αυξημένη απόσταση από το έδαφος και διαφοροποιήσεις στη δομή στο χώρο εισαγωγής αέρα στο εμπρός μέρος.

Ακόμη και έτσι όμως, τα όμορφα πλάνα από την αφρικανική φύση, συνδυάστηκαν με έναν ιδιαίτερα απαιτητικό αγώνα, που είχε απρόοπτα και ανακατατάξεις σε όλη τη διάρκειά του.

Από πλευράς εξέλιξης, το Ράλλυ Safari θύμισε sequel των Ράλλυ Πορτογαλίας και Σαρδηνίας. Ένα πλήρωμα της Hyundai (εν προκειμένω οι Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe) βρισκόταν στην κορυφή, προτού εγκαταλείψει από σπασμένη ανάρτηση -συγκεκριμένα αμορτισέρ-.

Highlights από την ειδική διαδρομή 1

Αυτό έφερε στην κορυφή τα πληρώματα της Toyota, με τους Sebastien Ogier-Julien Ingrassia και Takamoto Katsuta-Dan Barritt να δημιουργούν το θριαμβευτικό 1-2 της Toyota στην Κένυα.

Συνολικά, το WRC ως θεσμός έμεινε απόλυτα ικανοποιημένο από την επιστροφή στην Κένυα και καθώς το Ράλλυ Safari έχει την υποστήριξη της κυβέρνησης της αφρικανικής χώρας, μόνο έκπληξη δεν προκαλεί η γνωστοποίηση πως ο αγώνας θα έχει εγγυημένη παρουσία στο θεσμό, τα 5 επόμενα χρόνια.

Ράλλυ Safari Debrief: Ο διχασμός του Ogier

Μπορεί το Ράλλυ Safari όντως να προσφέρει μια εξωτική χροιά που έχει ανάγκη το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, ωστόσο ο 7 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Sebastien Ogier φάνηκε σκεπτικός σχετικά με την επιστροφή του WRC στην Κένυα φέτος.

Ο λόγος ήταν διττός, αφού αφενός ο Ogier αναφέρθηκε στην ενόχληση που προκάλεσαν τα αυτοκίνητα στα άγρια ζώα της περιοχής και αφετέρου, στη φτώχεια που επικρατεί στην αφρικανική χώρα.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 2-4

“Υπάρχουν θετικά όπως ο ενθουσιασμός από τους τοπικούς και το θερμό καλωσόρισμα που δεχτήκαμε”, δήλωσε στο DirtFish ο Ogier που συνέχισε. “Όμως από την άλλη πλευρά, δεν ξέρω πώς αισθάνομαι στην καρδιά και στο μυαλό μου για το γεγονός ότι βρισκόμαστε ανάμεσα σε ζώα, τα οποία θέλω να προστατεύω και όχι να ενοχλώ”.

Όσον αφορά στη φτώχεια της αφρικανικής χώρας, ο Γάλλος σχολίασε: “Και στο κομμάτι της οικονομίας, αυτή είναι μια χώρα με μεγάλη φτώχεια και μπορούμε να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας αν ο προϋπολογισμός ξοδεύεται καλά ή θα μπορούσε να ξοδευτεί καλύτερα, από ότι σε έναν αγώνα αυτοκινήτου.

“Φυσικά και αγαπώ τη δουλειά μου, όμως είμαι λίγο μπερδεμένος αν αυτό είναι το σωστό”.

Αναμφίβολα, όταν αυτά τα λόγια προέρχονται από μια τόσο σημαντική προσωπικότητα του WRC, όπως ο Ogier, αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα και δε μπορούμε να τα προσπεράσουμε ελαφρά τη καρδία.

Toyota Debrief: Στο ίδιο (νικηφόρο) μοτίβο

H Toyota, μάρκα με τις περισσότερες νίκες στο Ράλλυ Safari μεταξύ 1953-2002 (8), ταξίδεψε στην Κένυα έχοντας ανεβασμένη ψυχολογία, μετά από 3 συνεχόμενες νίκες (Κροατία, Πορτογαλία, Σαρδηνία) και δύο 1-2 (Κροατία, Σαρδηνία).

Ο Jari Matti Latvala γνώριζε πως η νίκη δεν ήταν απαραίτητη, ενώ η ηρεμία που προσδίδει στην ομάδα, φανερώθηκε για ακόμη μια φορά στην Κένυα.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 5-7

Η πρόωρη εγκατάλειψη των Elfyn Evans-Scott Martin, όταν χτύπησαν σε βράχο λίγο πριν τον τερματισμό της τρίτης ειδικής διαδρομής του αγώνα, σπάζοντας την ανάρτηση, δεν προκάλεσε πανικό στις τάξεις της Toyota.

Από την πλευρά τους, οι Sebastien Ogier-Julien Ingrassia έχασαν δύο 2 λεπτά από σπασμένο αμορτισέρ, στο πρώτο loop ειδικών διαδρομών.

Η στωϊκότητα με την οποία αντιμετώπισε τη ζημιά ο Ogier, ο οποίος επισκεύασε με “πατέντες” το πρόβλημα, ήταν ενδεικτική της νοοτροπίας που τον κάνει να ξεχωρίζει.

Στο σέρβις και ενώ βρισκόταν στην 7η θέση, ο Γάλλος τόνισε πως ο χαμένος χρόνος δεν τον προβληματίζει, αφού σε αγώνες όπως το Safari οι διαφορές μετριούνται με λεπτά.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 8-10

Η εξέλιξη τον δικαίωσε, αφού με σειρά ταχύτερων χρόνων άρχισε να μειώνει τη διαφορά κατά τη δεύτερη ημέρα του αγώνα. Όταν τα πληρώματα της Hyundai, στα οποία θα αναφερθούμε παρακάτω, ατύχησαν, οι Ogier-Ingrassia ήταν έτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία, οπότε έφτασαν στην 53η νίκη της καριέρας τους και 4η φετινή.

Σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη των Evans-Martin, το γαλλικό δίδυμο έχει αποκτήσει διαφορά 34 βαθμών στο Πρωτάθλημα, οπότε με 6 αγώνες να απομένουν, φαντάζει ως ακλόνητο φαβορί για ακόμη έναν τίτλο.

Αυτή η νίκη, ήταν η πρώτη της Toyota στο Safari από το 1995, όταν νικητές είχαν αναδειχθεί οι Yoshio Fujimoto-Arne Hertz, με Celica.

Όσον αφορά στα άλλα δύο εργοστασιακά πληρώματα της Toyota, οι Elfyn Evans-Scott Martin και Kalle Rovanpera-Jonne Halttunen ατύχησαν, για διαφορετικούς λόγους.

Οι Βρετανοί τέθηκαν νωρίς εκτός, στην πρώτη φετινή τους εγκατάλειψη, οπότε επέστρεψαν ώστε να περιορίσουν όσο γίνεται τη βαθμολογική ζημιά.

Σε αυτό τους βοήθησε και η εξέλιξη του αγώνα, αφού παρά τη χρήση SupeRally, τερμάτισαν στη 10η θέση και έχοντας σημειώσει τον τρίτο χρόνο στην Power Stage, φεύγοντας από την Κένυα με 4 βαθμούς, που μπορούν να φανούν χρήσιμοι στη συνέχεια.

Από την άλλη, η απειρία του Kalle Rovanpera έπαιξε ρόλο στην εγκατάλειψή του.

Ο νεαρός Φινλανδός, πάντα με συνοδηγό τον Jonne Halttunen, ξεκίνησε καλά και ήταν στη μάχη της κορυφής, έχοντας βρεθεί και προσωρινά επικεφαλής. Στην τελευταία διαδρομή της πρώτης ημέρας όμως, έπεσε θύμα της αδυσώπητης σκόνης fesh fesh, που υπάρχει στην Αφρική και μεταφέρεται από τον άνεμο, αναγκάζοντας τα αυτοκίνητα να “βουλιάζουν” στο οδόστρωμα.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 11-13

Ένα στιγμιαίο άφημα γκαζιού σε σημείο με πυκνή fesh fesh έκανε το Toyota Yaris WRC να κολλήσει και επέφερε προσωρινή διακοπή της ειδικής διαδρομής, ώστε να μετακινηθεί το αυτοκίνητο.

Ειδικά για το Ράλλυ Safari, η συγκεκριμένη μορφή εξωτερικής βοήθειας δεν απαγορεύεται, όμως επειδή είχαν ήδη χαθεί περισσότερα από 10 λεπτά (όση ήταν η ποινή σε περίπτωση εγκατάλειψης σε εκείνο το σημείο), προτιμήθηκε οι Rovanpera-Halttunen να σταματήσουν.

Εντέλει επέστρεψαν και τερμάτισαν στην 6η θέση, προσφέροντας βαθμούς και στους Κατασκευαστές και ευελπιστώντας, το κακό σερί να σταματήσει στον επόμενο αγώνα, στην Εσθονία.

Ράλλυ Safari Debrief: Η δικαίωση του Katsuta

Το πλήρωμα που έκλεψε τις εντυπώσεις από πλευράς Toyota, ήταν οι Takamoto Katsuta-Dan Barritt. Ο Ιάπωνας πιστοποίησε τη σαφή του βελτίωση και με τη δεύτερη θέση, πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του.

Εξαρχής έκανε “σαφαρίσια” οδήγηση, προσπαθώντας να μείνει μακριά από προβλήματα. Μετά από την εγκατάλειψη του Neuville βρέθηκε έως και να προηγείται, όμως άπαντες γνωρίζαμε πως δε θα μπορούσε να αντισταθεί στον επελαύνοντα Ogier.

Έτσι και έγινε, όμως η επιστροφή ενός Ιάπωνα οδηγού στο βάθρο αγώνα του WRC μετά από 3 δεκαετίες, ιδιαίτερα στο Safari, δίνει μια ενδιαφέρουσα ποικιλομορφία στο θεσμό.

Μακάρι η βελτίωση του πάντα χαμογελαστού Katsuta να συνεχιστεί και στους επόμενους αγώνες.

Hyundai Debrief: Αναζητώντας θεραπεία στην αχίλλειο πτέρνα

Από τα χαμόγελα της Toyota, περνάμε στην κατήφεια της Hyundai. Για τρίτο συνεχόμενο χωμάτινο αγώνα, τα i20 Coupe WRC αποδείχθηκαν ευάλωτα, με τους ανθρώπους της ομάδας να αναζητούν το γιατρικό.

Στον απόηχο της απομάκρυνσης του Alain Penasse από τη θέση του team manager, η Hyundai βρέθηκε στην Αφρική με στόχο να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.

Η πρόωρη εγκατάλειψη των Dani Sordo-Borja Rozada, όταν επαφή με πέτρα στην ευθεία κατέστησε το Hyundai i20 Coupe WRC ακυβέρνητο, λόγω προβλήματος στο σύστημα διεύθυνσης με αποτέλεσμα μια έξοδο, ευτυχώς χωρίς περαιτέρω συνέπειες, αποδείχθηκε πως ήταν μόνο η αρχή.

Οι Ott Tanak-Martin Jarveoja, που είχαν εγκαταλείψει από σπασμένη ανάρτηση σε Πορτογαλία και Σαρδηνία ενώ προηγούνταν, ακολούθησαν εξαρχής ιδιαίτερα μετρημένο ρυθμό, ώστε να μειώσουν τις πιθανότητες προβλήματος.

Καθώς βρίσκονταν στην τρίτη θέση Γενικής, έχοντας πλησιάσει τους Katsuta-Barritt που ήταν δεύτεροι και ενώ το αποτέλεσμα σε εκείνο το σημείο έδινε τους βαθμούς του 1-2 σε επίπεδο Κατασκευαστών στη Hyundai, αφού ο Ιάπωνας δεν έδινε βαθμούς Κατασκευαστών στην Toyota, ήρθε η καταστροφή.

Για την ακρίβεια, μια καταιγίδα έκανε το οδόστρωμα ιδιαίτερα ολισθηρό, αλλάζοντας τα δεδομένα. Όμως, το πρόβλημα των Tanak-Jarveoja ήταν πιο σημαντικό, αφού το τζάμι του Hyundai i20 Coupe WRC δεν ξεθόλωνε στην πλευρά του οδηγού. Αυτό ανάγκασε τους Εσθονούς να σταματήσουν μέσα στην ειδική διαδρομή, χάνοντας 2 λεπτά και μαζί, κάθε ελπίδα για τη δεύτερη θέση.

Onboard με τους Neuville-Wydaeghe

Ακόμη και τότε όμως, η Hyundai βρισκόταν στην κορυφή χάρη στους Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe. Οι Βέλγοι ήταν εξαιρετικοί και παρά ορισμένες δυσκολίες από κλαταρίσματα, αλλά και από “συναντήσεις” με ζέβρες στις ειδικές διαδρομές, διατηρούνταν με άνεση στην κορυφή.

Στην πρώτη ειδική διαδρομή της τελευταίας ημέρας, μια φαινομενικά αθώα επαφή με πέτρα, ήταν η αφορμή, όπως αποδείχθηκε, για σπάσιμο του πίσω δεξιού αμορτισέρ.

Το πλήρωμα ολοκλήρωσε τη διαδρομή παραμένοντας στην κορυφή της κατάταξης, αλλά έχοντας χάσει χρόνο. Ωστόσο, στην απλή διαδρομή αποδείχθηκε πως δε μπορούσαν να συνεχίσουν, χάνοντας μέσα από τα χέρια τους την πρώτη φετινή νίκη, με τον Neuville να διαπιστώνει πως υπήρχαν πολλαπλά σπασίσματα, γεγονός που πιθανώς να δείχνει ότι το αμορτισέρ δεν έσπασε μόνο από την επαφή με την πέτρα.

Δείτε την άτυχη στιγμή των Neuville-Wydaeghe

“Δε μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι. Είναι ο τρίτος αγώνας στη σειρά που είχαμε προβλήματα, οπότε δε μπορεί να θεωρηθεί ως κακοτυχία”, δήλωσε ο απογοητευμένος Andrea Adamo.

“Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, απλά δεν έπρεπε να συμβεί. Πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Έχουμε τα ίδια εξαρτήματα που χρησιμοποιούσαμε πέρυσι, σε αγώνες όπως τα Ράλλυ Τουρκίας και Σαρδηνίας.

“Η απόδοση έχει βελτιωθεί όμως χάνουμε σε αξιοπιστία και πρέπει να καταλάβουμε γιατί. Είναι απλά απαράδεκτο”.

Ακόμη, κατώτερη των προσδοκιών ήταν η πρώτη εμφάνιση στην Αφρική για τους Oliver Solberg-Aaron Johnston με Hyundai i20 Coupe WRC. Ο νεαρός οδηγός δεν κατάφερε να προσαρμόσει το ρυθμό του, σπάζοντας την ανάρτηση του αυτοκινήτου και δημιουργώντας ζημιά στον κλωβό ασφαλείας προσπαθώντας να συνεχίσει.

Έτσι, η εμπειρία του από το Ράλλυ Safari ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη, με τον ίδιο να είναι επικριτικός προς τον εαυτό του, χαρακτηρίζοντας “χαζή” την ενέργειά του.

M-Sport Debrief: Ο πρώτος φετινός ταχύτερος χρόνος

Μπορεί η φετινή σεζόν να είναι μεταβατική για την M-Sport του Malcolm Wilson, ο οποίος έχει εστιάσει στην εξέλιξη του νέου αυτοκινήτου ενόψει 2022, όμως αυτό δε σημαίνει πως όποτε είναι εφικτό, δεν γίνεται προσπάθεια για θετικά αποτελέσματα.

Στο Ράλλυ Safari, όπου η απόδοση καθαυτή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, οι Βρετανοί ήξεραν πως μπορούν να πετύχουν ένα καλό αποτέλεσμα.

Αυτό πράγματι συνέβη, με τoυς Gus Greensmith-Chris Patterson και Adrien Fourmaux-Renaud Jamoul να δίνουν “εμφύλια” μάχη για την 4η θέση, με τα Ford Fiesta WRC.

Έχοντας αποφύγει τα μεγάλα προβλήματα, οι δύο νεαροί οδηγοί προσπάθησαν για το καλύτερο κατά την τελευταία ημέρα.

Τα Ford Fiesta WRC στο Ράλλυ Safari

Τότε, ο Fourmaux πέτυχε τον πρώτο ταχύτερο χρόνο της καριέρας του στο WRC, που ήταν και ο παρθενικός για την M-Sport φέτος. Ο νεαρός Γάλλος τερμάτισε αρχικά στην 4η θέση, όμως μετά την ολοκλήρωση του αγώνα έλαβε ποινή 10” για παρέκκλιση από την προκαθορισμένη διαδρομή στην εναρκτήρια ε.δ. της τρίτης ημέρας.

Έτσι, 4ος τερμάτισε τελικά ο Greensmith, με διαφορά μόλις 0,1 δλ., αφού η αρχική διαφορά ήταν 9,9”. Η 4η θέση του Greensmith, που διατήρησε με επιτυχία την ισορροπία ανάμεσα σε ταχύτητα και αποφυγή ρίσκων, είναι το καλύτερο αποτέλεσμά του στο WRC.

Την ίδια ώρα, ο Fourmaux ισοφάρισε την καλύτερη προσωπική του επίδοση, που είχε γίνει στην Κροατία και αισιοδοξεί για τη συνέχεια.

Ράλλυ Safari Debrief: Ένας διαφορετικός παππούς

Εκτός από τις εργοστασιακές συμμετοχές, ένας οδηγός που έκλεψε τις εντυπώσεις στο Ράλλυ Safari, ήταν ο Sobieslaw Zasada. Ο 91χρονος Πολωνός, επέστρεψε στον αγώνα μετά από το 1997 και με συνοδηγό σε ένα Ford Fiesta Rally3 τον Tomadz Boryslawski, έγινε ο γηραιότερος οδηγός στην ιστορία του WRC.

Αν και ο “παππούς με καρδιά εφήβου” δεν τερμάτισε, εγκαταλείποντας στην Power Stage με σπασμένη ανάρτηση, η προσπάθειά του θα μείνει στην ιστορία.

Highlights από τις ειδικές διαδρομές 16-18

Και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους τους φίλους των ράλλυ, οι ευχές των οποίων τον συνόδευαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Άλλωστε ο Zasada (3 φορές Πρωταθλητής Ευρώπης με συμμετοχές και στο Ράλλυ Ακρόπολις κατά τη δεκαετία του ‘60), έκανε πράξη το “φτάσε εκεί που δε μπορείς”, πιστοποιώντας πως ο άνθρωπος μπορεί πάντοτε να ξεπερνά τα όριά του, αλλά και θυμίζοντας σε όλους πως το πάθος, στην προκειμένη περίπτωση για τους αγώνες, δε γνωρίζει σύνορα, ούτε ηλικία.

Photos: Toyota Gazoo Racing, Hyundai Motorsport, M-Sport Ford

Highlights από την Power Stage του Ράλλυ Safari