Η κατάσταση στους κυπριακούς δρόμους έχει φτάσει πια σε ανησυχητικά επίπεδα.

Η κατάσταση στους κυπριακούς δρόμους τα τελευταία χρόνια δείχνει να επιδεινώνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς, καθώς συνδυάζονται η κακή κατάσταση του οδικού δικτύου, η ελλιπής αστυνόμευση και η αναποτελεσματική διαχείριση του κυκλοφοριακού προβλήματος.

Όμως, το πιο ανησυχητικό είναι η αίσθηση αδικίας που έχει δημιουργηθεί στους οδηγούς λόγω των συχνών «παγίδων» που στήνονται με τις κάμερες ταχύτητας, σε μια περίοδο που οι πραγματικοί παράγοντες που οδηγούν σε θανατηφόρα ατυχήματα παραμένουν αναλλοίωτοι.

Κακή κατάσταση του οδικού δικτύου

Η κατάσταση των δρόμων στην Κύπρο αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πηγές κινδύνου για τους οδηγούς. Σε πολλές περιοχές του νησιού, το οδικό δίκτυο δεν πληροί τα βασικά πρότυπα ασφάλειας. Κακοτεχνίες, σπασμένοι δρόμοι, ελλιπής σήμανση και κακός φωτισμός του δρόμου σε πολλές σκοτεινές περιοχές, όλα αυτά δημιουργούν ένα επικίνδυνο περιβάλλον για τους οδηγούς και τους πεζούς. Συχνά, τα οδοστρώματα είναι γεμάτα λακκούβες και σπασίματα, με αποτέλεσμα οι οδηγοί να αναγκάζονται να κάνουν ριψοκίνδυνους ελιγμούς για να τις αποφύγουν, γεγονός που ενδέχεται να προκαλέσει ατυχήματα.

Λάθος αστυνόμευση που δημιουργεί αίσθηση αδικίας στους οδηγούς

Παρά την αυξανόμενη ανησυχία για την ασφάλεια στους δρόμους, οι προσπάθειες της αστυνομίας για την ενίσχυση της οδικής ασφάλειας συχνά μοιάζουν επιφανειακές. Η έντονη παρουσία της αστυνομίας στις λεωφόρους περιορίζεται συνήθως σε μεμονωμένα σημεία, κυρίως εκεί όπου υπάρχουν ήδη πολλές κάμερες ή όπου οι παραβάτες προκαλούν πολύ πιο ασήμαντα αδικήματα. Η αστυνόμευση πρέπει να είναι συνεχής και πολυδιάστατη, εστιάζοντας στην πρόληψη και στη σωστή καθοδήγηση (μέχρι και εκπαίδευση) των οδηγών, η οποία θα βοηθήσει τους τελευταίους να συμμορφωθούν. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι περισσότεροι οδηγοί καταλήγουν να αισθάνονται ότι η αστυνομία λειτουργεί περισσότερο ως ένας μηχανισμός συλλογής χρημάτων μέσω των προστίμων, παρά σαν έναν μηχανισμό που αποσκοπεί στην ουσιαστική βελτίωση της ασφάλειας στους δρόμους.

Η αδικία των καμερών: «παγίδες» στους οδηγούς

Η χρήση καμερών ταχύτητας από τα διάσπαρτα vans που έχουν γεμίσει τη χώρα μας, για την καταγραφή παραβάσεων σε δρόμους που πολλές φορές δεν έχουν «αρνητικό ιστορικό» είναι κατάντια στην Κύπρο. Η τοποθέτησή τους σε συγκεκριμένα σημεία, πολλές φορές χωρίς προειδοποίηση ή με υπερβολική συχνότητα, έχει προκαλέσει την απογοήτευση των οδηγών. Αντί για έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ελέγχου της ταχύτητας που να στοχεύει στην ασφάλεια των οδηγών, φαίνεται πως πολλές φορές οι κάμερες χρησιμοποιούνται σαν μηχανισμός τιμωρίας για εύκολα κέρδη, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα πραγματικά αίτια των ατυχημάτων. Οι οποίοι βλέπουν ότι οι κάμερες δεν εμποδίζουν τα πραγματικά αίτια των σοβαρών ή των θανατηφόρων ατυχημάτων, όπως είναι η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών και η έλλειψη σεβασμού στους κανόνες οδικής κυκλοφορίας.

Θανατηφόρα ατυχήματα και τα «αόρατα» αίτια τους

Το πιο ανησυχητικό από όλα είναι ότι, παρά την ύπαρξη των καμερών και την επιβολή προστίμων για παραβάσεις, τα θανατηφόρα ατυχήματα στην Κύπρο συνεχίζονται. Οι πραγματικοί λόγοι για αυτά τα ατυχήματα, που σε συνδυασμό βεβαίως με την υπερβολική ταχύτητα σκοτώνουν, όπως ο κακός φωτισμός των δρόμων, τα ανύπαρκτα σε πολλές περιπτώσεις πεζοδρόμια, η κακή σήμανση, η άθλια κατάσταση των δρόμων κ.λπ. παραμένουν ασχολίαστοι και αόρατοι από το σύστημα.

Τα δίκια της αστυνομίας: Ο ρόλος της στην οδική ασφάλεια

Η δουλειά της αστυνομίας στους δρόμους δεν είναι απλή και απαιτεί συνεχή προσπάθεια και αφοσίωση για να διασφαλιστεί η ασφάλεια όλων. Παρά τις επικρίσεις για τη λάθος αντίληψη που μπορεί να έχει ο κόσμος για την αστυνομία, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον ουσιαστικό ρόλο της στην προώθηση της οδικής ασφάλειας. Η αστυνομία από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα προβλήματα. Χρειάζεται κατάλληλο εξοπλισμό, επιμόρφωση και συνεχείς ενισχύσεις για να επιτελεί αποτελεσματικά το έργο της. Παράλληλα, οι οδηγοί έχουν επίσης καθήκον να σεβαστούν τους κανόνες, να οδηγούν υπεύθυνα και να συνεργάζονται με την αστυνομία για τη διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας στους δρόμους. Είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι, χωρίς τη στήριξη του κράτους και τη συνειδητή προσπάθεια όλων, η οδική ασφάλεια θα παραμείνει μια απομακρυσμένη φιλοδοξία.

Στο τέλος της ημέρας (κακά τα ψέματα)

Η κατάσταση στους κυπριακούς δρόμους είναι πραγματικά ανησυχητική και απαιτεί άμεση παρέμβαση από τις αρμόδιες αρχές αλλά και το κράτος. Η αυστηρότερη και πιο διαφανής αστυνόμευση, η αναβάθμιση των υποδομών και η προώθηση της σωστής εκπαίδευσης για την οδική ασφάλεια είναι απαραίτητες για την αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης. Οι κάμερες πρέπει να χρησιμοποιούνται για να προστατεύουν τις ζωές των πολιτών και όχι για να εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα. Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες των θανατηφόρων ατυχημάτων και να σταματήσουμε να ψάχνουμε εύκολες λύσεις που καταλήγουν να είναι αναποτελεσματικές και πολύ συχνά άδικες για τον πολίτη.

Ταχύτερος από Senna, καλύτερος από Schumacher