Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ανέπεμψε τον νόμο για τους χρονοδιακόπτες και το θέμα επιστρέφει στη Βουλή για επανεξέταση, με την πολιτική σκηνή να προσφέρει ακόμα ένα επεισόδιο στη γνωστή σαπουνόπερα των τροχαίων και των καμερών. Οι λόγοι της αναπομπής είναι, φυσικά, εντυπωσιακοί: το σύστημα δεν είναι συμβατό, ο χρόνος για την υλοποίηση είναι υπερβολικά περιορισμένος και φυσικά, η αύξηση των δαπανών είναι το κερασάκι στην τούρτα.

Το ενδιαφέρον, όμως, βρίσκεται στις αντιδράσεις που ακολουθούν. Κάποιοι θεωρούν ότι η Κυβέρνηση προσπαθεί απλώς να διατηρήσει το σύστημα λόγω ανικανότητας και έλλειψης εναλλακτικών λύσεων, ενώ άλλοι αναρωτιούνται για την πιθανότητα μιας προαποφασισμένης πορείας, με προτιμώμενο σύστημα ήδη καθορισμένο από τους «αρμόδιους». 

Φυσικά, εκείνοι που διαφωνούν με την αναπομπή δεν περιορίζονται απλώς στο να αναφέρουν την αδυναμία του συστήματος. Όχι, για να είναι πλήρεις, επισημαίνουν και το αδύνατο του εγχειρήματος: τα έξυπνα φώτα και οι χρονοδιακόπτες απλώς δεν τα καταφέρνουν μαζί. Ποιός, άλλωστε, περιμένει να υπάρξει μια λύση που θα δουλέψει άμεσα; Δεν πειράζει, αφήστε το να καθυστερήσει κι άλλο. Χρειάζονται μόνο περίπου ενάμιση χρόνο για να γίνουν οι «αναγκαίες» αλλαγές στο σύστημα. 

Και αν κάποιος έχει κουραστεί από αυτή την κωμωδία εις βάρος της τσέπης του λαού, ας το πει και ας καταργηθεί το σύστημα, αν είναι δυνατόν. Εντάξει, θα περιμένουμε πάλι άλλες ρυθμίσεις και παρατάσεις, γιατί για ποιον λόγο να επιλέξουμε την απλή λύση όταν μπορούμε να συνεχίσουμε με το χάος; Το θέμα είναι απλό: όταν το κράτος ξεχνά να εφαρμόσει έναν ουσιαστικό έλεγχο, εμείς συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα λάθη τους. Και πού ξέρουμε, ίσως και να "λύσουν το πρόβλημα" για άλλη μια φορά με έναν νέο νόμο που θα φέρει νέα καθυστέρηση – και φυσικά, νέες πληρωμές.

Διαβάστε ακόμη: Όταν η Suzuka δάκρυσε από περηφάνια

Παρακολουθήστε εδώ: Στο κλουβί με το λιοντάρι παρά ομόσταβλος του Max - SpeedZone EP70