Σε όλους μας μπορεί να συμβεί το απροσδόκητο στον δρόμο και γι’ αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι για το πως πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.  

Η πρόληψη είναι το παν. Προτού δούμε με ποιο τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα ξαφνικό κλατάρισμα ελαστικού καθώς οδηγούμε, καλό είναι να έχουμε κατά νου πως να περιορίσουμε στο ελάχιστο την πιθανότητα να συμβεί αυτό.  

Πιέσεις! Ο συστηματικός έλεγχος των πιέσεων των ελαστικών μας (τουλάχιστον μία φορά τον μήνα) επιβάλλεται, εφόσον οι πεσμένες πιέσεις -όταν χάσει δηλαδή αέρα ένα ελαστικό- ανεβάζουν τη θερμοκρασία τους και σε συνδυασμό με την κακή κατάσταση στην οποία μπορεί να βρίσκεται εκείνη τη στιγμή το πέλμα και τα τοιχώματα του ελαστικού μας (προχωρημένη ζωή) τότε είναι πιο εύκολο να έχουμε κλατάρισμα.   

Με την επίσκεψή σας στο πρατήριο ανεφοδιασμού, μην ξεχνάτε κατά διαστήματα να ζητάτε να σας γεμίζουν με αέρα και το ελαστικό ρεζέρβα, που υπάρχει συνήθως στο πορτ-μπαγκάζ, μιας και ο πέμπτος τροχός είναι εκείνος που θα σας σώσει αν μείνετε από λάστιχο.

Πώς αντιδρούμε όταν κλατάρει ελαστικό

Δύο απλά πράγματα που θα πρέπει να θυμόμαστε: Να μην πατήσουμε απότομα το φρένο σε περίπτωση που τρέχουμε και στην περίπτωση που δεν τρέχουμε να αυξήσουμε ελαφρώς την ταχύτητά μας. Η απότομη χρήση των φρένων, ειδικά σε ψηλές ταχύτητες, μπορεί να βάλει σε γωνία το αυτοκίνητό μας, ενώ στην περίπτωση που δεν τρέχουμε καλό είναι μόλις αντιληφθούμε το κλατάρισμα να αυξήσουμε λίγο την ταχύτητά μας για να ανακτήσουμε κάποιο κράτημα.

Αφού σταθεροποιήσουμε το όχημα, σταθμεύουμε στο ασφαλέστερο σημείο που υπάρχει στο δρόμο. Αποφεύγουμε να καλύψουμε μεγάλη απόσταση με ξεφούσκωτο ελαστικό για να μην προξενήσουμε περεταίρω ζημιά σε αυτό ή στη ζάντα. Προσοχή όμως: Δεν σταθμεύουμε ποτέ στον αυτοκινητόδρομο, ειδικά εάν κλατάρει ένα από τα δεξιά μας ελαστικά, και προτιμότερο είναι να βγούμε οδηγώντας αργά από την πλησιέστερη έξοδο.  

Αλλαγή ελαστικού

Προτού αλλάξουμε το ελαστικό φροντίζουμε να κατέβουν όλοι οι επιβάτες και να σταθούν σε ένα ασφαλές σημείο. Ανάβουμε τα φώτα κινδύνου και τοποθετούμε ένα τρίγωνο (που υπάρχει στο πορτ-μπαγκάζ) σε απόσταση 100 περίπου μέτρων από το αυτοκίνητό μας. Στη συνέχεια φοράμε ένα φωσφόρο γιλέκο για να μπορούμε να γίνουμε εύκολα αντιληπτοί από τα άλλα αυτοκίνητα. Αφού πάρουμε στο χέρι μας τον «κρίκο» (ή «γρύλο»), βεβαιωνόμαστε πως θα τον τοποθετήσουμε σε ένα σταθερό σημείο κάτω από το αυτοκίνητο, που να μην βουλιάζει στο χώμα από το βάρος του αυτοκινήτου.

Αφού χαλαρώσουμε αρκετά τις βίδες («παξιμάδια») που κρατούν τον τροχό, με το ειδικό εργαλείο ή τον σταυρό, ανυψώνουμε το αυτοκίνητο και στη συνέχεια τις αφαιρούμε εντελώς. Τοποθετούμε με προσοχή τον νέο τροχό, πιέζοντάς τον να πατήσει καλά στη θέση του, και ξεκινάμε να σφίγγουμε τις βίδες χιαστί (π.χ. πρώτα την πάνω αριστερά και έπειτα την κάτω δεξιά) έτσι ώστε να εφαρμόσει σωστά ο τροχός στη θέση του. Μόλις κατεβάσουμε στο έδαφος το όχημα, σφίγγουμε καλά τις βίδες και είμαστε έτοιμοι.