Spohn – Η πιο εκκεντρική καροσερία της Γερμανίας
Ένα convertible ήταν το κύκνειο άσμα του εκκεντρικού Γερμανού καροσερίστα Hermann Spohn, που στα χρόνια του Μεσοπολέμου συνέδεσε το όνομά του με τα πολυτελή μοντέλα του Karl Maybach.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΕΔΩ: ΝΕΟ SPEEDZONE PODCAST - ΤΑ NEA META TH JEDDAH ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΙΚΗ ΤΟΥ SENNA
Η ξεχασμένη στις ημέρες μας αμαξοποιΐα «Κarosseriebau Hermann Spohn» ιδρύθηκε το 1920 στο Ravensburg της Γερμανίας από τον ταλαντούχο σχεδιαστή Hermann Spohn, ο οποίος είχε μια εντελώς δική του άποψη για την Αυτοκίνηση. Τη δεκαετία του ’30 η φήμη της εταιρείας εκτοξεύτηκε χάρις στις πρωτοποριακές δημιουργίες του, που βασίζονταν σε εξεζητημένα μοντέλα της Bugatti, της Mercedes-Benz, της Steyr, της Hispano-Suiza και της Maybach. Τον Αύγουστο του 1931 ο Spohn ξεκίνησε τον σχεδιασμό ενός βελτιωμένου αυτοκινήτου, που φιλοδοξούσε να φέρει την επανάσταση στην τέχνη της αμαξοποιΐας.
Επτά μήνες αργότερα, στην έκθεση του Βερολίνου, παρουσίασε το «Maybach Zeppelin Spohn Stromlinie» εντυπωσιάζοντας τους πάντες. Με μεταλλικό αμάξωμα, μακρύ ρύγχος και τελείωμα του πίσω μέρους σύμφωνο με τις πιο προηγμένες αεροδυναμικές επιταγές της εποχής, το αυτοκίνητο έκρυβε κάτω από το εμπρός καπό του έναν αλουμινένιο αεροπορικό V12 κινητήρα με ισχύ 200 ίππων. Επίσης, κάποια από τα επιμέρους στοιχεία του, πολύ συνηθισμένα σήμερα, εμφανίζονταν τότε για πρώτη φορά: επιμελώς κρυμμένο εφεδρικό ελαστικό, πινακίδες κυκλοφορίας τοποθετημένες επάνω στους προφυλακτήρες, χωνευτές χειρολαβές στις πόρτες. Το «Stromlinie» του Spohn ήταν κορυφαίο και σε επιδόσεις, αφού ξεπερνούσε με άνεση σε τελική ταχύτητα το φράγμα των 160 χιλιομέτρων την ώρα.
Το απόγειο…
H συνεργασία του Herman Spohn με την Maybach ήταν απόλυτα επιτυχημένη και για τις δύο πλευρές, βοηθούμενη και από το γεγονός ότι το Ravensburg απείχε μόλις 32 χιλιόμετρα από το Friedrichshafen, όπου βρισκόταν η έδρα της Maybach. Aυτό συνέδραμε στο να επεκταθεί σε μια μεγάλη γκάμα μοντέλων της δεύτερης, εξέλιξη που εξεδήλωνε την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών. Άλλωστε, ο Hermann Spohn ήταν πια ο αγαπημένος κατασκευαστής αμαξωμάτων του Karl Maybach. Το 1936, στην Έκθεση του Βερολίνου, ο ικανότατος αμαξοποιός παρουσίασε μια ακόμη βελτιωμένη Maybach. Μπροστά από την εποχή του, το αυτοκίνητο εκείνο έμοιαζε με πρόγονο των μεταπολεμικών Studebaker, ενώ οι υαλοκαθαριστήρες που σχεδιάστηκαν να δουλέψουν στο καμπύλο παρμπρίζ του ήταν οι πρώτοι αυτού του τύπου που ο κόσμος είχε δει ποτέ. Όμως, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, συχνά από αστάθμητους παράγοντες που κανείς δεν μπορεί να αναχαιτίσει: Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος βρισκόταν πια προ των πυλών και τον Σεπτέμβριο του 1939 διέκοψε βίαια τα πάντα…
Η δεύτερη άνοιξη και το τέλος
Στις αρχές του 1945 οι γαλλικές δυνάμεις κατέλαβαν τη Βαυαρία και ανάγκασαν τον Spohn να κατασκευάσει οχήματα του γαλλικού στρατού. Μετά τον πόλεμο, το όνομα που είχε διακριθεί κάποτε, ξεχάστηκε. Στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’50 Αμερικανοί στρατιώτες που τύγχαναν και φίλοι της Αυτοκίνησης ανακάλυψαν τον Hermann Spohn, δίνοντάς του μια δεύτερη ευκαιρία να μεγαλουργήσει. Ικανοποιώντας τις απαιτήσεις τους, που συμβάδιζαν και με τις δικές του επιθυμίες, αγόραζε αυτοκίνητα που προέρχονταν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τα προσάρμοζε στις προδιαγραφές των αγοραστών τους.
Υπολογίζεται ότι κατασκεύασε περίπου 200, όλα one-off, αφού κανένα δεν ήταν ίδιο με κάποιο άλλο. Χρησιμοποίησε ως βάση πατώματα της Cadillac, της Chrysler και της Ford, ενώ πηγή έμπνευσής του ήταν κατά κύριο λόγο το concept car «LeSabre» της General Motors, που παρουσιάστηκε το 1951. Το κύκνειο άσμα του έλαβε χώρα το 1957 και ήταν ένα πολύ παράξενο στην εμφάνιση convertible, βασισμένο στο πλαίσιο ενός Ford του 1939.
Στο διαμέρισμα του τοποθετημένου εμπρός κινητήρα φιλοξενούσε έναν V8 της Cadillac, χωρητικότητας 5.424 κυβικών εκατοστών, με τη μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς να διεξάγεται μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων των τριών σχέσεων της Ford. Τη χρονιά εκείνη διαπιστώθηκε πως τα σχέδια για μια θέση στην αγορά των ΗΠΑ δεν μπορούσαν να προχωρήσουν και ο Spohn αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ύστερα από τέσσερις σχεδόν δεκαετίες αστείρευτης δημιουργίας. Όσο για την τελευταία του δουλειά, συνεχίζει να αποσπά το ενδιαφέρον και να στρέφει επάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, σε όποια νοσταλγική εκδήλωση κι αν εμφανιστεί. Έτσι συμβαίνει πάντα, με τους μοναδικούς…