Γοητεύει η ενότητα «Classic» κάθε μήνα στο 4TΡΟΧΟΙ, και για το Μάρτιο δεν αποφύγαμε τη σύγκρουση, γνωστή από παλιά.

Γεγονός πως παρουσιάζοντας κλασικά αυτοκίνητα υποστηρίζουμε τις περιπλανήσεις μας στο παρελθόν. Του περιοδικού και της συντακτικής του ομάδας, με τους φωτογράφους μας να μην κρύβουν το ενδιαφέρον τους, αλλά, όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα, και τον ενθουσιασμό τους…

All–time classic

Στον Διόνυσο, στέκι του πολυσύνθετου petrolhead με ενδιαφέρουσα διαδρομή από όπου και αν προσεγγίζεις δεν είναι πλέον η καφετέρια στον Άγιο Πέτρο, όπως στην εποχή μας, ζώντας δόξες και στο ΡΑ. Σήμερα, θα πας στο «Safe House». Εξαιρετικός προορισμός, με υποδειγματική υποστήριξη-σέρβις, προσεγμένο μενού την ώρα του brunch, ενώ με λίγη τύχη μπορεί να συναντήσεις σπάνιες κατασκευές. Σύγχρονα, ακόμα και supercar, αλλά και κλασικά αυτοκίνητα.

Ξαναερωτεύεσαι την Alfa, που θέλεις να την ακούς και να τη χαϊδεύεις αποφεύγοντας την άτσαλη πίεση, έχοντας πολύ ψηλά το βαθμό προστασίας της. Με την Alfa διαγράφεις τροχιές και αποφεύγεις την υπερβολή που θα σου στοιχίσει. Σημαντικό ότι τα φρένα αποδεικνύουν συνέπεια στο ρόλο τους, παρά το υψηλό βάρος, ενώ ο τρόπος που κινείται ο επιλογέας αλλάζοντας ταχύτητες δημιουργεί ανατριχίλα. Τα υπόλοιπα αφορούν τη συζήτηση μαζί της, όντας σταθμευμένη. Πολύ μπροστά, άλλωστε, από την εποχή της, θα μπορούσε να παράγεται και σήμερα όπως τότε και να είναι ανταγωνιστική.

Τη «2-2» θέλεις να την κλέψεις και να την απολαμβάνεις πιέζοντάς τη μέχρι τα βαθιά γεράματά σου. Με την Alfa κατηφορίζεις μέχρι την Ανατολή και επιστρέφεις στο στρατόπεδο, όπου τη σταθμεύεις παρατηρώντας τα όργανα στο ταμπλό-ζωγραφιά, αλλά και ακούγοντας. Είτε τον κινητήρα της στις πολύ χαμηλές στροφές, είτε αφού σβήσεις τον κινητήρα τα μέταλλα που κρυώνουν και αναπνέουν, όπως ο πολεμιστής που ολοκλήρωσε την άσκησή του με πραγματικά πυρά.

Στην ΒΜW όλα είναι διαφορετικά, προσαρμοσμένα με τον επιφανειακά αδιάφορο αλλά αξιόπιστο τρόπο που προσφέρεται για χρήση από τον οποιονδήποτε. Χωρίς ειδικές γνώσεις. Γεγονός πως τα δύο αυτά σημαντικά κουπέ, ακριβώς ή περίπου, τα συνδέει η διάταξη «κινητήρας μπροστά-μετάδοση πίσω», όπως και το ελεγχόμενο διαφορικό.

Στην Alfa το μπλοκέ, έχοντας προσαρμοστεί στη λειτουργία του, σε προστατεύει αφού σε τρομάξει. Στην ΒΜW είναι το σημείο αναφοράς για την απόλαυσή σου. Συνδεδεμένη με το άκαμπτο πλαίσιο και με τον κινητήρα όπου ο ήχος είναι διαφορετικός, πέρα από τα Dell’Orto και τα Weber, σε κάθε περίπτωση. Η λογική του petrolhead, αν επιλέξει το ένα από τα δύο, επιβάλλει Alfa. Του βετεράνου οδηγού αγώνων, που δε θα ξεπεράσει ποτέ το σύνδρομο ελέγχου της υπερστροφής, την BMW. Με την Alfa θέλεις να πας στην Τοσκάνη και να νιώσεις περήφανος για το savoir-faire του Ιταλού, με το αυτοκίνητο σημείο αναφοράς της κουλτούρας του, σχολείο της αυτοκίνησης. Με την BMW θέλεις να πας ΙΡΑ και να δώσεις στοιχεία απόλαυσης στο πεζό «σπίτι-γραφείο-σπίτι». Δεν έχουμε αμφιβολία ότι οι φίλοι μας ιδιοκτήτες τους θα ήθελαν και τα δύο, έχοντας την κουλτούρα και την ευγένεια να συνδυάσουν το ένα με το άλλο. Η μαγεία της αυτοκίνησης στις αρχές του 1970 και πριν πάρει την αρχηγία η «911» στα μέσα της ίδιας εποχής…

Κακά τα ψέματα

Το Ιστορικό αυτοκίνητο έχει τη δική του διαδρομή στον τόπο μας και το σφραγίζουν-υπογράφουν ωραίοι άνθρωποι. Γνώστες που ενίοτε, ευτυχώς σπάνια, προσπαθούν, αλλά εντέλει δε σε απογοητεύουν. Είναι οι γνώσεις τους που σε καθηλώνουν, ενώ σε περιπτώσεις όπως της παρουσίασης των Alfa και ΒΜW σε άψογη κατάσταση, αντικατοπτρίζεται η ποιότητα των ιδιοκτητών. Ζήτημα τιμής να είναι σε κατάσταση που οδηγώντας να πιστοποιούνται αρετές πενήντα ετών.

Όμορφο να ταξιδεύεις στο παρελθόν μέσω της τεχνολογίας και του σχεδιασμού, και εδώ πρόκειται για τη μαγεία της αυτοκίνησης στην τέλεια έκφρασή της. Ό,τι άλλωστε προδίδει και ευρύτερα τη διαφορά ανάμεσα στον γείτονά μας Ιταλό και στον Βαυαρό με αρκετά ιταλικά στοιχεία στο DNA του._ Σ.Χ.

Φωτογραφίες: Γιάννης Κουσκούτης