To Schlörwagen είχε συντελεστή οπισθέλκουσας (Cd) μόλις 0,186, περιττό είναι δε να αναφέρουμε πως ακόμη και σήμερα που η τεχνολογία βρίσκεται σε άλλα επίπεδα, η τιμή αυτή παραμένει μεταξύ των κορυφαίων.

Πατέρας του πρωτοτύπου με το όνομα Schlörwagen ήταν ο ευρηματικός Γερμανός μηχανικός Karl Schlör (1911-1997), που τον καιρό που το εμπνεύστηκε ζούσε και εργαζόταν σε μια περιοχή κοντά στο Mannheim. Το ασύνηθες από πλευράς εξωτερικής εμφάνισης όχημα αναπτύχθηκε στις αρχές του 1939, στην σήραγγα του Ινστιτούτου Αεροδυναμικών Ερευνών του Göttingen στην Κάτω Σαξωνία. Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής ήταν πολύ εντυπωσιακά, αφού κατέληξαν σε έναν συντελεστή οπισθέλκουσας (Cd) μόλις 0,186.

Δεκαετίες αργότερα, το 1970, οι τεχνικοί της Volkswagen χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο του αυτοκινήτου υπό κλίμακα έδειξαν πως ο συντελεστής της οπισθέλκουσας μπορεί στην πραγματικότητα να ήταν ακόμη χαμηλότερος, στο 0,15. Είναι περιττό να αναφέρουμε πως ακόμη και σήμερα, που η τεχνολογία βρίσκεται πια σε άλλα επίπεδα, οι τιμές αυτές παραμένουν μεταξύ των κορυφαίων.

Ο σχεδιασμός του Schlörwagen βασίστηκε στη μελέτη της συμπεριφοράς των πτερύγων των αεροσκαφών όταν αυτά βρίσκονταν στον αέρα και ένας από τους βασικούς του στόχους ήταν η ελάχιστη κατανάλωση καυσίμου. Την ίδια στιγμή, το αυτοκίνητο που θα προέκυπτε έπρεπε να είναι λειτουργικό και να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ευρύχωρου οικογενειακού μοντέλου.

Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ένα τροποποιημένο πλαίσιο της Mercedes-Benz 170H, ενώ το σχήματος σταγόνας αλουμινένιο αμάξωμά του διαμορφώθηκε από την εταιρεία των αδελφών Ludewig στο Essen. Το πλάτος του ήταν αναγκαστικά μεγάλο, προκειμένου το επάνω τμήμα των τροχών του αυτοκινήτου να επικαλυφθεί από το αμάξωμα.

Σε ένα test drive, όπου η Mercedes-Benz 170Η από την οποία προερχόταν το πλαίσιο χρησιμοποιήθηκε ως συγκριτικό μοντέλο, το Schlörwagen ανέπτυξε τελική ταχύτητα περίπου 135 χιλιομέτρων την ώρα, 25 περισσότερα από το αστέρι της Στουτγκάρδης. Όσο για την οικονομία σε καύσιμο, υπολογίστηκε από 20% έως 40% σε σύγκριση με εκείνο. Ο Karl Schlör επέμενε πως το όχημά του μπορούσε να φτάσει ακόμα και τα 146 χιλιόμετρα την ώρα, όμως η αεροδυναμική του σχεδίαση το καθιστούσε ιδιαίτερα ευαίσθητο στους πλευρικούς ανέμους.

Το Schlörwagen παρουσιάστηκε επίσημα στο κοινό στη Διεθνή Έκθεση του Βερολίνου το 1939. Παρά τον σάλο που δημιουργήθηκε, δεν κέρδισε το ευρύ κοινό, αφού θυσιάζοντας την εμφάνιση για χάρη της αεροδυναμικής θεωρήθηκε άσχημο από τους πολλούς. Τα όποια σχέδια για το μέλλον του τέθηκαν έτσι κι αλλιώς στο αρχείο, με το ξεκίνημα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ενώ η μαζική παραγωγή του δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Μια φωτογραφία του 1942 το δείχνει με μια έλικα προσαρμοσμένη στο πίσω μέρος του, πληροφορίες όμως για την συγκεκριμένη μετατροπή δεν βρέθηκαν ποτέ.

Το πρωτότυπο εθεάθη για τελευταία φορά το 1948 στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής του Göttingen. Αργότερα, οι Σοβιετικοί που ως ένας από τους νικητές του πολέμου είχαν τον έλεγχο της περιοχής, το μετέφεραν στη Μόσχα και από τότε η τύχη του αγνοείται (μήκος: 4.330 χλστ., πλάτος: 2.100 χλστ., ύψος: 1.480 χλστ., μεταξόνιο: 2.600 χλστ).