Πρωταθλητής είναι εκείνος που όχι μόνο δεν καταρρέει υπό πίεση αλλά βελτιώνει τις επιδόσεις του. Ποιοι άντεξαν λοιπόν και ποιοι κατέρρευσαν στην πίεση της Βαρκελώνης;

O πρώην Πρωταθλητής Nascar, Joye Logano, το 2018 έδωσε τον ακριβέστερο ορισμό του όρου «Πρωταθλητής» που έχουμε ακούσει ποτέ: «Πρωταθλητής είναι εκείνος που όχι μόνο δεν καταρρέει υπό πίεση αλλά βελτιώνει τις επιδόσεις του».

Ο Charles Leclerc βρέθηκε υπό πίεση πριν τον αγώνα της Βαρκελώνης. Προερχόταν από δύο απανωτές ήττες, οπότε έπρεπε εδώ να αποδείξει ότι είναι φτιαγμένος από υλικό Πρωταθλητή. Έχοντας στη διάθεσή του την αναβαθμισμένη Ferrari, κυριάρχησε μεν και στις τρεις περιόδους ελεύθερων δοκιμών, η πίεση όμως έφτασε σε μέγιστο βαθμό στις κατατακτήριες του Σαββάτου, όπου ένα λάθος στην αρχή του Q3 τον άφησε με μία μόνο προσπάθεια στη διάθεσή του.

Κάτω από όλη αυτή την πίεση, ο Leclerc κατόρθωσε όχι απλώς μια αξιοπρεπή εμφάνιση γράφοντας στη μοναδική του προσπάθεια τον ταχύτερο δικό του χρόνο του τριημέρου, πήρε μια εμφατική pole, αφήνοντας σε απόσταση τον Max Verstappen, που επιπλέον αντιμετώπιζε πρόβλημα με το DRS του.

Ο Leclerc άντεξε επίσης στην πίεση που του άσκησε ο Verstappen τόσο στην εκκίνηση όσο και στους πρώτους γύρους, διαχειριζόμενος μάλιστα άριστα τα ελαστικά του. Δεν ήταν αυτός που έσπασε υπό την πίεση του Παγκόσμιου Πρωταθλητή.

Αντιθέτως, ο Max έμοιαζε να καταρρέει, χρησιμοποιώντας άσχημη γλώσσα στην ενδοσυνεννόηση με τους μηχανικούς του για το ζήτημα του DRS (το οποίο πάντως προβλημάτισε και πέρσι την ομάδα) και επιπλέον χάνοντας τον έλεγχο της Red Bull στη στροφή 4, λόγω ξαφνικής ριπής ανέμου.

Η έξοδος στα χαλίκια έφερε τον Verstappen πίσω από τη Mercedes του George Russell, ο οποίος αμύνθηκε με σθένος, καθαρά και αποφασιστικά στις επιθέσεις του Πρωταθλητή, προσφέροντάς μας τις πιο όμορφες στιγμές του αγώνα. Δεδομένου του προβλήματος στο DRS, απαιτήθηκε αλλαγή στρατηγικής από την Red Bull ώστε να υπερκερασθεί το εμπόδιο του Russell, ενώ δόθηκαν εντολές προς τον Sergio Perez ώστε να αφήσει τον Max να περάσει. Πιστός στρατιώτης, ο Perez εκτέλεσε και βγήκε παραπονούμενος.

O Charles Leclerc άντεξε λοιπόν στην πίεση που δέχτηκε, και όλα έδειχναν πως οδεύει προς άνετη νίκη και νέο «γκραν σλαμ», όπως στην Αυστραλία. Όμως, η Formula 1 αποτελεί συνδυασμό ανθρώπου και μηχανής. Μολονότι άντεξε ο Leclerc στην πίεση, δεν άντεξε ο κινητήρας της Ferrari, που παρέδωσε το πνεύμα λίγο πριν τη μέση του αγώνα.

Έτσι ο Leclerc έχασε 26 πολύτιμους βαθμούς, αφού τη στιγμή της εγκατάλειψης κατείχε και το ρεκόρ ταχύτερου γύρου ενώ ο Verstappen, που πήρε την 3^η συνεχόμενη φετινή νίκη του, ευεργετήθηκε κατά 7 βαθμούς, ανεβαίνοντας πρώτος. Συνεπώς συνολικά ο Leclerc ζημιώθηκε 33 βαθμούς από την εγκατάλειψη. Ο Verstappen, όντας πίσω από τον νικητή Leclerc και στις δύο εγκαταλείψεις του, στο Μπαχρέιν και την Αυστραλία, ζημιώθηκε στη μεταξύ τους μάχη συνολικά 36 βαθμούς.

Με αυτά τα δεδομένα, έχουμε αλλαγή στην κορυφή τόσο του Πρωταθλήματος Οδηγών, με πρώτο πλέον τον Verstappen, όσο και των Κατασκευαστών, με πρώτη την Red Bull.

Ψύχραιμος παρά την εγκατάλειψη, ο Leclerc δήλωσε κατ αρχήν ικανοποιημένος από τον ρυθμό αγώνα, που σημαίνει ότι οι αναβαθμίσεις λειτουργούν, ξεκαθάρισε όμως ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν με τέτοιον τρόπο άλλο αγώνα, αν θέλουν να είναι αυτοί οι Πρωταθλητές στο τέλος της χρονιάς.

Ο επικεφαλής της Ferrari, Mattia Binotto, παραμένει αισιόδοξος, έστω πιο συγκρατημένα σε σχέση με το Μαϊάμι, πως θα είναι αυτοί οι Πρωταθλητές, χάρη στο γεγονός ότι έχουν στη διάθεσή τους τη δυνατότητα για περισσότερες αναβαθμίσεις μέσα στο καλοκαίρι.

Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι ο Verstappen φαίνεται να έχει πλήρη και γεμάτη ουσία στήριξη από τον ομόσταυλό του, Perez, ο οποίος όχι μόνο του παρέδωσε τη νίκη στην Ισπανία, επιπλέον οδήγησε τον Leclerc στο λάθος της Ίμολα. Αντιθέτως, ο Leclerc δεν έχει βρει στον Carlos Sainz την άμυνα έναντι των Red Bull στην οποία ήλπιζε και, ως εδώ τουλάχιστον, παλεύει μόνος για το Πρωτάθλημα.

Στην πατρίδα του, Ισπανία, ο Sainz έμοιαζε άλλη μια φορά να καταρρέει υπό πίεση. Σκυθρωπός ακόμα και όταν ο πατέρας του, θρύλος του WRC, επεχείρησε να τον συγχαρεί μετά τις κατατακτήριες, έκανε κακή εκκίνηση, είχε ξανά έξοδο, από τον άνεμο στη στροφή 4, δέχτηκε προσπέραση από την Mercedes του Lewis Hamilton και περισώθηκε στην 4^η θέση του τερματισμού μόνο αφού ο Πολυπρωταθλητής υποχρεώθηκε να κόψει ρυθμό, λόγω διαρροής στο σύστημα ψύξης του κινητήρα του.

Ο Hamilton κατόρθωσε να δείξει τον χειρότερο αλλά και τον καλύτερο εαυτό του μέσα σε 90 λεπτά αγώνα. Μπλέχτηκε με τον Magnussen στον πρώτο γύρο, υποχρεώθηκε σε άμεση αλλαγή ελαστικών, βγήκε ξανά στην πίστα όταν οι άλλοι κόντευαν να του ρίξουν γύρο, κι εκεί ζήτησε από την ομάδα να εγκαταλείψουν τον αγώνα ώστε να εξοικονομήσουν ζωή στον κινητήρα. Η ομάδα, βλέποντας τον εκπληκτικό ρυθμό του Russell, κράτησε τον Hamilton στον αγώνα, κι εκεί τον είδαμε να μεταμορφώνεται, με οδήγηση υψηλού επιπέδου, σαν κι αυτή που μας έχει δώσει στις καλύτερες μέρες του.

Μάλιστα, στο τελευταίο μέρος του αγώνα, η Mercedes του ήταν το πιο γρήγορο αυτοκίνητο στην πίστα και ο επικεφαλής της ομάδας, Toto Wolff, παρουσιάστηκε αισιόδοξος πως θα μπορούσαν ακόμη και να νικήσουν, αν δεν είχε συμβεί το περιστατικό του 1^ου γύρου. Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι ο Russell, που τελικά τερμάτισε 3^ος (6^ος συνεχόμενος τερματισμός του στη νικητήρια 5αδα), τα έβαλε με τη Red Bull του Verstappen και ο Hamilton με την Ferrari του Sainz, φανερώνει ότι οι αναβαθμίσεις της Mercedes λειτουργούν και ίσως σύντομα έχουμε τρεις ομάδες να διεκδικούν τη νίκη σε κάθε αγώνα.

Γιατί, όπως λεν, όποιος είναι γρήγορος στη Βαρκελώνη, είναι γρήγορος παντού, αφού η συγκεκριμένη πίστα προσφέρει τόση ποικιλία προκλήσεων όση το μεγαλύτερο μέρος του Πρωταθλήματος –αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που εδώ γίνονται οι χειμερινές δοκιμές, σε συνδυασμό με τον ήπιο χειμώνα της Μεσογείου.

Πίσω από τις τρεις πρωτοπόρες ομάδες, ο Valtteri Bottas, ο οποίος πούλησε γυμνές φωτογραφίες του καλογυμνασμένου του σώματος στα παγωμένα νερά του Άσπεν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, έφερνε την Alfa Romeo στην αξιοπρεπέστατη 6^η θέση του τερματισμού ενώ ο Esteban Ocon ανέβασε την Alpine στη γνωστή του 7^η θέση. Ο Fernando Alonso, μολονότι εκκίνησε τελευταίος, έφερε τη δική του Alpine 9^η στον τερματισμό κι ο Yuki Tsunoda έπαιρνε τον τελευταίο βαθμό της ημέρας για λογαριασμό της Alpha Tauri.

Στους χαμένους της ημέρας, οι τρεις ομάδες που έφυγαν χωρίς βαθμό: Η Haas, παρά το γεγονός ότι είδε και τα δυο της αυτοκίνητα στο Q3, η Aston Martin που κατηγορήθηκε από τη Red Bull ότι αντέγραψε την αεροδυναμική της, πλην όμως η έρευνα της FIA ως εδώ έδειξε ότι οι τεχνικοί των δύο ομάδων απλώς κατέληξαν στα ίδια συμπεράσματα μέσα από πρωτότυπες έρευνες, και η Williams, παρά το γεγονός ότι κι ο ίδιος ο επικεφαλής της ομάδας, Jost Capito, μιμήθηκε τον Alex Albon κι έβαψε τα μαλλιά του κόκκινα, για γούρι.

O 8ος του τερματισμού, Lando Norris, έσωσε τη μέρα για τη McLaren, παρά την αμυγδαλίτιδα που τον ταλαιπωρεί, ενώ ο Ricciardo απογοήτευσε ξανά, κάνοντας πολλούς να μιλούν για πρόωρη παρακμή του οδηγού, που στα μέσα της περασμένης δεκαετίας χαιρετίστηκε ως σπουδαίο φυσικό ταλέντο. Σύντομα πάντως η McLaren θα δοκιμάσει τον νεαρό Αμερικανό Colton Herta, που τόσο εντυπωσιάζει στα Indycar, ενώ όταν προσπάθησε πέρσι στον προσομοιωτή της Alfa Romeo, αποδείχτηκε ταχύτερος τόσο από τον Kimi Raikkonen όσο και από τον Antonio Giovinazzi.

Πίσω, στον αγώνα της Βαρκελώνης, η εγκατάλειψη της Alfa Romeo του Zhou Guanyu από κινητήρα προσθέτει έναν ακόμα πονοκέφαλο στη Ferrari. Οι δύο κινητήρες, του Leclerc και του Guanyu, βρίσκονται καθ’ οδόν για το εργοστάσιο στη Μόντενα, ώστε να εντοπισθεί η ακριβής αιτία της βλάβης, σε ένα Πρωτάθλημα που ήδη μοιάζει σκληρό και τιμωρητικό σε κάθε λάθος και κάθε βλάβη –κι έχει ακόμη 16 αγώνες ως το τέλος, όσο ήταν πριν μερικά χρόνια ολόκληρο το Πρωτάθλημα.

Στα θετικά για τον Leclerc, το γεγονός ότι στις κατατακτήριες της Βαρκελώνης πήρε την 13^η του pole, όσες είχε σε όλη του την πορεία ο θρυλικός Alberto Ascari, πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής με Ferrari. Το ρεκόρ του Ascari το έσπασε ο Juan Manuel Fangio, από τον οποίο το πήρε ο Jim Clark, πριν το σπάσει ο Ayrton Senna, και ύστερα ο Michael Schumacher και ο σημερινός κάτοχός του, Lewis Hamilton. Οι pole από παράδοση θεωρούνται ως μέτρο της απόλυτης ταχύτητας ενός οδηγού και τα ονόματα που μόλις αναφέραμε βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Σε πιο εύθυμη νότα, ο Καναδός ράπερ Drake είναι γνωστός στην Αμερική για την γρουσουζιά που φέρνει σε όποιον αθλητή ποντάρει. Σύμφωνα με έγκυρο αμερικανικό δίκτυο, η «κατάρα του Drake» ξαναχτύπησε, αφού στη Βαρκελώνη στοιχημάτισε πρώτη φορά στη Formula 1, και μάλιστα 300.000 δολάρια Καναδά (περίπου 200.000 ευρώ) στη νίκη του Leclerc.

Ο Leclerc έχει πάντως κι άλλη «κατάρα» να αντιμετωπίσει αυτή την Κυριακή στο Μονακό, αφού η παράδοση τον θέλει να μην έχει ποτέ τερματίσει στον αγώνα της πατρίδας του. Μάλιστα, η κατάρα χτύπησε ξανά πριν λίγες μέρες, όπου ο Leclerc οδηγούσε τη Ferrari του Niki Lauda σε αγώνα για ιστορικά αυτοκίνητα στο Μονακό, με την οποία κατέληξε στις μπαριέρες. Ελπίζουμε να μην είναι προληπτικός ή, αν είναι, τουλάχιστον η «κατάρα» να ξεθύμανε για φέτος σε εκείνη την ιστορική Ferrari 312 Β3 του 1974._ Β. Γ.