Στο μπάκετ του πιστού αντιγράφου ενός αυτοκινήτου-θρύλου.

Κείμενο – Φωτογραφίες: Αλέξης Λυχναράς

Ένα φθινοπωρινό πρωινό, κοντά στην πόλη Γιορκ της Βόρειας Αγγλίας, επισκεφθήκαμε τον Χρόνη Τσιλιγκερίδη, έναν φιλόδοξο επιχειρηματία ελληνικής καταγωγής, συλλέκτη, λάτρη και κάτοχο της εντυπωσιακής ρέπλικας της ιστορικής Porsche 911 RSR. Πρόκειται για μοντέλο που από την πρώτη εμφάνισή του, το 1973, στον 24ωρο αγώνα στην Ντεϊτόνα, άφησε πολύτιμη κληρονομιά.

Η ιστορία του αυτοκινήτου-θρύλου

Το 1973 η πολύ επιτυχημένη αμερικανική αγωνιστική ομάδα Brumos Racing κατάφερε να σημειώσει την πρώτη από τις τέσσερις νίκες της στον 24ωρο αγώνα της Ντεϊτόνα. Η συνεργασία του ιδιοκτήτη της Brumos Racing, Πίτερ Χόλντεν Γκρεγκ, με τον Χάρλεϊ Χέιγουντ οδήγησε στη νίκη την 911 Carrera RSR με το χαρακτηριστικό νούμερο «59».

«Η RSR της Brumos Racing είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη “911”.»

Η Porsche εκείνη τη χρονιά είχε στείλει δύο αυτοκίνητα στην Αμερική, το ένα στην Brumos Racing και το άλλο στην Penske Team. Ο Γκρεγκ (ιδιοκτήτης της Brumos Racing), όμως, λόγω της σχολαστικότητας που τον διέκρινε, επέμεινε να «λύσει» όλο το αυτοκίνητο για προληπτικό έλεγχο πριν από τον αγώνα, γεγονός που αποδείχθηκε σοφή κίνηση, καθώς ανακάλυψε πως ο στρόφαλος δεν ήταν σφιγμένος επαρκώς.

Στη συνέχεια, λοιπόν, αποφάσισε να ειδοποιήσει τον Roger Penske για το τι είχε εντοπίσει, ωστόσο εκείνος (ο Πένσκε) με τη σειρά του υπέθεσε ότι ο Γρεγκ προσπαθούσε να βρει πρόφαση να τους αποπροσανατολίσει από το στόχο της νίκης. Αυτό αργότερα είχε ως αποτέλεσμα το αυτοκίνητο της Penske να εγκαταλείψει τον αγώνα, λόγω του συγκεκριμένου προβλήματος.

Το αυτοκίνητο της Brumos, από την άλλη, κατάφερε να κερδίσει τον αγώνα, ολοκληρώνοντας 670 γύρους στην Daytona International Speedway, με τη 2η θέση να πηγαίνει στη North American Racing Team, που κατάφερε να ολοκληρώσει μόλις 648 γύρους με την εντυπωσιακή Ferrari 365 GTB/4. Ήταν αυτή η στιγμή στην ιστορία που κατέστησε τη συγκεκριμένη RSR της Brumos Racing ως ίσως το πιο αναγνωρίσιμο μοντέλο «911» που είχε υπάρξει ποτέ.

Για την ιστορία, το 2019, τρία χρόνια μετά το κλείσιμο της Brumos Racing, η Porsche αγωνίστηκε ξανά με δύο 911 RSR-991, με εμφάνιση εμπνευσμένη από το αυτοκίνητο των Γκρεγκ και Χέιγουντ, νικητών του Ντεϊτόνα του 1973.

Η ενσάρκωση ενός παιδικού ονείρου

Με μια δόση νοσταλγίας και δημιουργικής ανησυχίας, ο Χρόνης Τσιλιγκερίδης αποφάσισε να ενσαρκώσει μια παιδική του φαντασίωση. Έχοντας περάσει χρόνια χαζεύοντας την αφίσα της θρυλικής Porsche 911 RSR στον τοίχο του δωματίου του ως παιδί, είχε έρθει η ώρα να πάρει την «τύχη» στα χέρια του, σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας ο ίδιος, με μια ομάδα πολύτιμων συνεργατών, ένα χειροποίητο, πιστό αντίγραφο του μοντέλου που έγραψε ιστορία τη δεκαετία του ’70.

Ένα φθινοπωρινό πρωινό, κοντά στην πόλη Γιορκ της Βόρειας Αγγλίας, επισκεφθήκαμε τον Χρόνη Τσιλιγκερίδη, έναν φιλόδοξο επιχειρηματία ελληνικής καταγωγής, συλλέκτη, λάτρη και κάτοχο της εντυπωσιακής ρέπλικας της ιστορικής Porsche 911 RSR.

Μετατροπή με τεχνικές προδιαγραφές FIA

To πρότζεκτ ξεκίνησε το 2012, με στόχο μια πιστή ρέπλικα της θρυλικής Porsche 911 RSR, η οποία να ανταποκρίνεται σε όλους τους κανονισμούς ασφαλείας της FIA, ώστε να έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί σε αγώνες Ιστορικών αυτοκινήτων. Ως βάση χρησιμοποίησαν επίσης μια Porsche 911 του 1973, η οποία είχε εισαχθεί από την Αμερική στην Αγγλία το 2011. Για τη μετατροπή του αυτοκινήτου, η πρώτη επιλογή του ήταν ο γνωστός βελτιωτής, Richard Lepley. Την εποχή ωστόσο που ξεκίνησε το πρότζεκτ, ο Ρίτσαρντ μετακόμισε στη Γαλλία, γεγονός που ανάγκασε τον Χρόνη Τσιλιγκερίδη να στραφεί σε άλλη εταιρεία στην Αγγλία, όπου ζει τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι χρόνια. Εκεί όμως ήταν που ξεκίνησαν τα προβλήματα.

Έχοντας επενδύσει ήδη πολύ χρόνο και χρήμα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, το πρότζεκτ ήρθε να σώσει ο Ρίτσαρντ Λέπλεϊ, ο οποίος, επιστρέφοντας μόνιμα πίσω στην Αγγλία, αποφάσισε και συμφώνησε τελικά να αναλάβει το έργο της μετατροπής. Το σασί ενισχύθηκε και εφοδιάστηκε με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας. Ο κινητήρας που επιλέχθηκε είναι ο αξιόπιστος 3λιτρος μπόξερ απόδοσης 300 ίππων, που είναι σύμφωνος με τους κανονισμούς της FIA για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο.

Ο ήχος του μπόξερ 6κύλινδρου κινητήρα ήταν διεγερτικός και καθηλωτικός, χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης.

Στο τιμόνι της Porsche 911 RSR

Όταν έφτασε η συναρπαστική στιγμή να ζήσουμε την εμπειρία οδήγησης του αυτοκινήτου στους επαρχιακούς δρόμους της Αγγλίας, συνειδητοποιήσαμε ότι η βόλτα μας θα είχε σύντομο και ανάλαφρο χαρακτήρα, καθώς ο φορτισμένος ουρανός που μας συντρόφευε έως τότε κατέληξε να μας χαρίσει απλόχερα… μια καταιγίδα. Ωστόσο, αν και σύντομη η περιήγηση, ήταν αρκετή ώστε να διαμορφώσουμε σφαιρική άποψη για την οδηγική του συμπεριφορά.

Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι η οδήγηση στο δρόμο ήταν κάθε άλλο παρά άνετη – τουλάχιστον όπως χαρακτηρίζουμε το «άνετο» με τα σύγχρονα δεδομένα. Τα καθίσματα μπάκετ ήταν σφιχτά, περιοριστικά και άβολα, γεγονός απόλυτα λογικό βέβαια, καθώς το αυτοκίνητο προσδιοριζόταν αυστηρά για να ανταποκριθεί στα μέτρα ασφαλείας, στις προκλήσεις και στον αγωνιστικό χαρακτήρα της πίστας. Ο ήχος του μπόξερ 6κύλινδρου κινητήρα, από την άλλη, ήταν διεγερτικός και καθηλωτικός, χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης. Η δε εκκεντρική του εμφάνιση αποτελούσε μαγνήτη για τα βλέμματα των περαστικών, που δεν μπορούσαν παρά να σαγηνευτούν από τη γοητεία της.

Μπορεί να είναι ρέπλικα, ωστόσο δεν υστερεί σε τίποτα, ούτε έχει κάτι να ζηλέψει από τα πρωτότυπα αυτοκίνητα που ξεκίνησαν την ιστορία της RSR.

Αδρεναλίνη και απογείωση σε μια άλλη εποχή

Δεμένος στο αριστερό μπάκετ της RSR, δεν μπορείς παρά να διακατέχεσαι από νοσταλγία για την εποχή που το αυτοκίνητο που ενέπνευσε τον Χρόνη για την κατασκευή της ρέπλικας κατάφερε να κερδίσει στον άκρως απαιτητικό 24ωρο αγώνα της Ντεϊτόνα, στα χέρια των Χάρλεϊ Χέιγουντ και Πίτερ Χόλντεν Γκρεγκ. Ακούγοντας το βουητό της εξάτμισης και τον χαρακτηριστικό, διαπεραστικό ήχο της εισαγωγής, δεν μπορείς παρά να συνειδητοποιήσεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε ένα αυτοκίνητο που αποτέλεσε τη γέννηση ενός θρύλου. Μπορεί να είναι ρέπλικα, ωστόσο δεν υστερεί σε τίποτα, ούτε έχει κάτι να ζηλέψει από τα πρωτότυπα αυτοκίνητα που ξεκίνησαν την ιστορία της RSR.

Η εμπειρία της οδήγησής της σε μεταφέρει σε ένα σκηνικό σχεδόν κινηματογραφικό, όπου σε διαπερνά δέος καθώς ο προβολέας γυρνά προς εσένα, στη θέση του οδηγού. Κάτω από το «φως» και τα επίμονα βλέμματα των περαστικών, με δύναμή σου το γκάζι, απογειώνεσαι για μια άλλη πραγματικότητα.

Για τον Χρόνη Τσιλιγκερίδη, το εισιτήριο για αυτήν τη καθημερινή διαφυγή είναι ανεκτίμητης αξίας, κι εμείς, ταξιδεύοντας μαζί του πίσω στο χρόνο, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε._ Α.Λ.