Σε μια προσπάθεια μείωσης του κόστους που προκύπτει από τα περιουσιακά της στοιχεία, η Stellantis προχώρησε στην πώληση μέρους των εγκαταστάσεών του Lingotto στην Ιταλία.

Η Stellantis πούλησε ένα μέρος των εγκαταστάσεών της στο Lingotto και συγκεκριμένα μία επιφάνεια 20.000 τετραγωνικών μέτρων που αφορά αποκλειστικά σε εγκαταστάσεις γραφείων, μειώνοντας με τον τρόπο αυτό έτι περαιτέρω το κόστος των ακινήτων που έχει στην κατοχή της

Όπως είναι γνωστό, το θρυλικό κτήριο του Lingotto διαθέτει μια πίστα δοκιμών στην οροφή, σχεδιασμένη από τον Γάλλο-Ιταλό αρχιτέκτονα Giacomo Mattè-Trucco. Από το 1923 έως το 1939 λειτούργησε ως εργοστάσιο και έδρα της μάρκας Fiat, ενώ χρησιμοποιήθηκε επίσης από το Fiat Group από το 1998 έως το 2020.

Στα τέλη περίπου του 2020 το εναπομείναν προσωπικό μεταφέρθηκε στο κοντινό εργοστάσιο της μάρκας στο Mirafiori.

Εκπρόσωπος της Stellantis δήλωσε ότι οι εγκαταστάσεις γραφείων στο Lingotto πουλήθηκαν στην ιταλική εταιρεία λογισμικού Reply European car news.

Η Stellantis παραμένει συνιδιοκτήτης του πρώην εργοστασίου αυτοκινήτων που μετατράπηκε σε συνεδριακό και εμπορικό κέντρο, καθώς και της πίστας στην οροφή των εγκαταστάσεων του Lingotto αλλά και του μουσείου Casa 500 που βρίσκεται εκεί.

Η ιστορία του Lingotto

Η Fiat έχει γράψει ιστορία για πολλές κατασκευές κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, χωρίς όμως όλες να αποτελούν αυτοκίνητα. Χαρακτηριστική περίπτωση εδώ είναι το Lingotto, ένα εργοστασιακό συγκρότημα που άρχισε να κατασκευάζεται το 1916 και ολοκληρώθηκε το 1923, αποτελώντας μια πρόταση που όπως αποδείχθηκε, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της.

Συνδυάζοντας τον πρωτότυπο βιομηχανικό σχεδιασμό με πρακτικές λύσεις, το Lingotto δεν υπήρξε μόνο το μεγαλύτερο εργοστάσιο της εποχής, αλλά και μια καινοτόμα αρχιτεκτονική πρόταση, την οποία κατέθεσε ο νεαρός τότε αρχιτέκτονας Giacomo Matté Trucco. Η διαχρονικότητά του, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η οροφή του, αποτελούσε ταυτόχρονα πίστα δοκιμών οβάλ σχήματος μήκους 1,5 χιλιομέτρου. Σημειώνεται, πως εκεί γυρίστηκε η περίφημη καταδίωξη στην ταινία The Italian Job, το 1969.

Εμπνευστής του εγχειρήματος, ήταν φυσικά ο Gianni Agnelli, γιος του ιδρυτή της Fiat, Giovanni. Επιστρέφοντας από ταξίδι στις Η.Π.Α., όπου η μαζική παραγωγή είχε ήδη αναπτυχθεί, ο Agnelli οραματίστηκε ένα εργοστάσιο που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη συγκεκριμένη διαδικασία, έχοντας ωστόσο την απαραίτητη ιταλική φινέτσα. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι διάσημος αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και σχεδιαστής της εποχής, Le Corbusier, το είχε χαρακτηρίσει ως «οδηγό για το σχεδιασμό των πόλεων».

Πέραν την πίστας, το κτίριο είχε πρωτότυπο σχεδιασμό, διέθετε 5 ορόφους και εκεί, εργάζονταν σε 3 κυλιόμενες βάρδιες, περισσότεροι από 12.500 άνθρωποι. Η παραλαβή πρώτων υλών γινόταν στο ισόγειο και έπειτα, η συναρμολόγηση λειτουργούσε ασταμάτητα μέχρι την οροφή, όπου τα αυτοκίνητα έφταναν έτοιμα για τα πρώτα τους μέτρα. Λόγω μεγέθους, στην πίστα μπορούσαν να βρεθούν ταυτόχρονα έως 50 αυτοκίνητα, ενώ η σχεδίαση της διαδρομής με στροφές σε κεκλιμένο επίπεδο, επέτρεπε ανάπτυξη ταχύτητας που ξεπερνούσε ακόμη και τα 250 χλμ./ώρα, όπως στην περίπτωση του πρωτότυπου Fiat Turbina, που κατασκευάστηκε το 1954.

Από το 1926 έως το 1970, στο Lingotto κατασκευάστηκαν 80 μοντέλα, με τελευταίο εξ αυτών να είναι η Lancia Delta. Η λειτουργία του εργοστασίου σταμάτησε το 1982, ωστόσο ο σπάνιος αυτός χώρος παραμένει ορόσημο για το Τορίνο. Μετά από ανακαίνιση, την ευθύνη της οποίας είχε ο φημισμένος Ιταλός αρχιτέκτονας Renzo Piano, το Lingotto φιλοξενεί χώρους τέχνης και καταστήματα, διατηρώντας τον αρχικό σχεδιασμό του.