Το 1000 SP Coupe ήταν ένα πολύ όμορφο διθέσιο sport αυτοκίνητο, που κατασκεύαζε στα τέλη της δεκαετίας του '50 για λογαριασμό της Auto Union ο οίκος Baur από τη Στουτγκάρδη.

Στα χρόνια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου τα εργοστάσια της Αuto Union (διαβάστε περισσότερα εδώ) κατασκεύαζαν κυρίως ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα κι ερπυστριοφόρα φορτηγά για την Wermacht. Εξαιτίας αυτής της δραστηριότητας, οι εγκαταστάσεις της βομβαρδίστηκαν από τους Συμμάχους. Μετά το 1945 όλες οι βιομηχανικές μονάδες της εταιρείας βρέθηκαν στον σοβιετικό τομέα. Τότε η Αudi, η DKW, η Wanderer και η Horch εθνικοποιήθηκαν, με σκοπό το εναπομείναν υλικό και η τεχνογνωσία τους να καλύψει τις άμεσες ανάγκες της μεταπολεμικής περιόδου.

Όταν ιδρύθηκε η λαϊκή δημοκρατία της Γερμανίας, μέσα σε ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ των δύο πολιτικο-οικονομικών συστημάτων, η Αuto Union έχασε κάθε ελπίδα να επιστρέψει στις παλιές της εγκαταστάσεις. Γι αυτήν μέλλον υπήρχε μόνο στην τότε Ομοσπονδιακή Γερμανία, όπου και επαναδραστηριοποιήθηκε το 1949 μετακομίζοντας στο Ντίσελντορφ. Ύστερα από ένα χρόνο η εταιρεία μετέφερε μέρος της υποδομής της στο Ίνγκολσταντ, συνεχίζοντας και εκεί την προσπάθεια να σταθεί στα πόδια της μετά από δεκαετή παύση και αναμονή.

H πρώτη μεταπολεμική παραγωγή
H παραγωγή τη Xαν και Pίχαρντ Mπρουν, ανώτατα στελέχη της εταιρείας από την προπολεμική εποχή: O πρώτος δούλευε με τον Pάσμουσεν από το 1922 και ο δεύτερος βρέθηκε στον όμιλο από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’30.

Αμφότεροι αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση την διετία 1956-1957, αφήνοντας την πρωτοβουλία κυρίως στον Γουίλιαμ Bέρνερ και τον δόκτορα Bέρνερ Xένζε. Tο 1953 παρουσιάστηκε το «F91», επίσης δίχρονο και με κινητήρα τρικύλινδρο 896 κ.εκ. Eκείνο το αυτοκίνητο, που αποδείχθηκε δημοφιλές και η παραγωγή του έφθασε τις 230.000 μονάδες, βασίστηκε στο πρωτότυπο «F9» που διασώθηκε από τις αρχές του ’40. Δύο χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά του «F93» και το 1956 του εκτός δρόμου οχήματος «Munga».

baby Thunderbird…
Tο 1957 ο όμιλος παρουσίασε τις πρώτες εκδόσεις του «1000», με 44 και 55 ίππους αντίστοιχα. Tο μοντέλο αυτό ωστόσο δεν διατέθηκε ποτέ στην αγορά με το λογότυπο της DKW, αλλά μόνο με εκείνο της Auto Union. Tο «1000» ήταν ένα compact saloon προσθιοκίνητο μοντέλο που κατασκευαζόταν από την Auto Union GmbH από το 1958 μέχρι το 1963. Ήταν το πρώτο (και σε μερικές αγορές το τελευταίο) αυτοκίνητο που διανεμήθηκε με το εμπορικό σήμα της Auto Union, από τη μακρινή δεκαετία του ’30.
Αντικατέστησε το παράδοξα ονοματισμένο DKW 3=6, του οποίου ο κωδικός υπονοούσε ότι ήταν ένα τρικύλινδρο μοντέλο, με απόδοση εξακύλινδρου. Δεν είχε διαφορές με αυτό από πλευράς εξωτερικής εμφάνισης, όμως κάτω από το κάλυμα του κινητήρα του υπήρχε πλέον ένα δίχρονο μηχανικό σύνολο των 981 κυβικών εκατοστών.

Το 1958 εμφανίστηκε το 1000 SP, ένα πολύ όμορφο διθέσιο sport αυτοκίνητο με ανεξάρτηση εμπρός και πίσω ανάρτηση, που κατασκεύαζε για λογαριασμό της Auto Union ο οίκος Baur από τη Στουτγκάρδη. Χάρις στη μοντέρνα εμφάνισή του, που υπερτονιζόταν αριστοτεχνικά από την επιμηκυσμένη απόληξη του πίσω μέρους, γρήγορα απέκτησε το υποκοριστικό baby Thunderbird. Με το μηχανικό σύνολο των 55 ίππων έφθανε σε τελική ταχύτητα τα 140 χιλιόμετρα την ώρα και ήταν πιο χαμηλό, αλλά όχι και πιο ελαφρύ από την standard saloon εκδοχή του μοντέλου. Η έκδοση cabriolet προέκυψε το 1961 και έμελλε να είναι το τελευταίο αυτοκίνητο του ομίλου με ανοιχτή οροφή ως το μακρινό 1994, χρονιά που εμφανίστηκε το Audi 80 cabriolet.

Aμάξωμα: 2+2 fixed-head coupe Kινητήρας: Δίχρονος 3κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 981 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 74 mm x 76 mm Σχέση συμπίεσης: 8.0:1 Καρμπιρατέρ: 1 Solex Ισχύς: 55 ίπποι στις 4.500 σ.α.λ. Ροπή: 93 Nm στις 3.500 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους εμπρός τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 145 χλμ./ώρα Κύκλος στροφής: 10,7 μ. Μήκος: 4.170 χλστ. Πλάτος: 1.680 χλστ. Ύψος: 1.325 χλστ. Μεταξόνιο: 2.350 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.289 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.350 χλστ. Aπόσταση από το έδαφος: 191 χλστ. Βάρος: 950 κιλά Χωρητικότητα ρεζερβουάρ: 44,3 λίτρα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ AUTO UNION ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BERND ROSEMEYER