Το μοντέλο που ενέπνευσε τον σχεδιασμό του άρτι αφιχθέντος και αμιγώς ηλεκτρικού IONIQ 5 ήταν το πρώτο της εταιρείας ως κατασκευαστής αυτοκινήτων.

Το αυτοκίνητο που έβαλε για πρώτη φορά την κορεατική εταιρεία ως κατασκευαστή στον παγκόσμιο χάρτη της Αυτοκίνησης, ήταν ταυτόχρονα και εκείνο που ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με την κωδική ονομασία «123» (σε άλλες αγορές διανεμόταν με το όνομα «Pony»). Oι «4Τροχοί» το οδήγησαν άμεσα και τον Απρίλιο του 1978 (τεύχος 91) δημοσίευσαν την δοκιμή τους, η οποία συμπυκνώνεται στην παρακάτω φράση: «Xωρίς να κάνει τίποτε άριστα, καταφέρνει να βρίσκεται στο μέσο όρο στα περισσότερα σημεία του και να ξεπερνά αρκετά ιαπωνικά μοντέλα στην οδική συμπεριφορά, την εμφάνιση και τους χώρους». Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και στις ημέρες μας η κορεατική εταιρεία, μαζί με την ομογάλακτη Kia, είναι ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής αυτοκινήτων στον κόσμο. Όμως, ας θυμηθούμε τώρα, πώς άρχισαν όλα...

Το ξεκίνημα

Η Ηyundai ήταν ήδη ένας μεγάλος κατασκευαστικός όμιλος στη Νότια Κορέα, με εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα και δικά του ναυπηγεία πλοίων, όταν στη διάρκεια της δεκαετίας του '60 ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τα αυτοκίνητα. Στην αρχή συναρμολογούσε κατόπιν αδείας για αρκετά χρόνια λεωφορεία της Ford και της Mercedes, πριν αναλάβει να φέρει εις πέρας με επιτυχία μια τοπική γραμμή παραγωγής του Ford Cortina. Οι σκέψεις για ένα μοντέλο με τη δική της υπογραφή έκαναν την εμφάνισή τους στο ξεκίνημα της επόμενης δεκαετίας και σύντομα άρχισαν να εδραιώνονται μεταξύ των στελεχών της. Όταν το διοικητικό συμβούλιο της Hyundai έλαβε την τελική απόφαση για την ανάπτυξη του πρώτου αυτοκινήτου παραγωγής της εταιρείας, απευθύνθηκε στον George Turnbull, που ως το 1974 εργαζόταν ως διευθυντής σχεδιασμού της Austin Morris (παρακλάδι τότε της British Leyland). Εκείνος, αφού αποδέχτηκε την πρόταση, ζήτησε να δουλέψουν μαζί του πέντε συμπατριώτες του, τους οποίους ήξερε καλά και εμπιστευόταν απόλυτα. Έτσι, στο πρόγραμμα του Pony έλαβαν από την αρχή μέρος ως ειδικός στη διαμόρφωση αμαξωμάτων ο Kenneth Barnett και ως υπεύθυνος πλαισίου ο John Crosthwaite. Μαζί τους στη Νότια Κορέα ταξίδεψαν οι μηχανικοί John Simpson, Edward Chapman και ο Peter Slater ως επικεφαλής του τομέα κινητήρων. Με την εμπειρία που είχε αποκτήσει ο Turnbull από το Morris Marina, τους κινητήρες και τα κιβώτια ταχυτήτων της Mitsubishi, κάποια εξαρτήματα από το Ford Cortina που συναρμολογούσε η Hyundai στην ασιατική χώρα και τη συνεργασία της Italdesign του Giugiaro στον σχεδιασμό του αμαξώματος, δημιουργήθηκε το Pony.

Σταδιοδρομία

Το πρώτο επιβατικό μοντέλο παραγωγής με το εμπορικό σήμα της Hyundai παρουσιάστηκε επίσημα για πρώτη φορά στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου του Τορίνο, τον Οκτώβριο του 1974. Τον Δεκέμβριο της επόμενης χρονιάς έκανε την εμφάνισή της η τετράθυρη sedan έκδοση, που σκοπό είχε να ανταγωνιστεί τους συντοπίτες της Kia Brisa και Saehan (μετέπειτα Daewoo) Gemini. To Pony με το pickup αμάξωμα κύλησε στους τροχούς του τον Μάιο του 1976, ενώ η estate παραλλαγή του μοντέλου κατέφθασε τον Απρίλιο του 1977. Τον Μάιο του 1980 εμφανίστηκε και η τρίθυρη hatchback έκδοση. Το 1976 η κορεατική εταιρεία εξήγαγε το μοντέλο της σε τέσσερις χώρες της Λατινικής Αμερικής (Εκουαδόρ, Αργεντινή, Χιλή, Κολομβία) και σε μία της Αφρικής (Αίγυπτος). Δύο χρόνια αργότερα το Pony αποβιβάστηκε στην Ευρώπη και έκανε την είσοδό του στην αγορά της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Ελλάδας (η χώρα μας είναι μία από τις πρώτες της γηραιάς ηπείρου που γνώρισε τα Hyundai). Η sedan έκδοση έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Φεβρουάριο του 1982 και έγινε έτσι το πρώτο κορεατικό αυτοκίνητο που ταξινομήθηκε στην αγορά του Μεγάλου Νησιού. To Pony με το pick-up αμάξωμα πήγε στην Αγγλία τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, με ωφέλιμο φορτίο 380 κιλών, ενώ ήταν διαθέσιμο μόνο με τον μικρότερο μηχανικό σύνολο, των 1.2 λίτρων. Το 1982 το μοντέλο ανανεώθηκε σημαντικά και συνέχισε να παράγεται, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές, μέχρι το 1990. 

Κινητήρες

Χρέη κινητήρων στο Pony της περιόδου 1975-1982 εκτέλεσαν τρία αξιόπιστα 4κύλινδρα σε σειρά μοτέρ της Mitsubishi. Το βασικό μηχανικό σύνολο του αυτοκινήτου (με κωδικό 4G36) είχε χωρητικότητα 1.238 κ.εκ. και ισχύ 55 ίππων, ενώ το αμέσως μεγαλύτερο (4G33) των 1.439 κ.εκ. απέδιδε 67 ίππους. Μια έκδοση του αυτοκινήτου με τον συγκεκριμένο κινητήρα δοκιμάστηκε από το βρετανικό περιοδικό Motor. Οι μετρήσεις που πραγματοποίησε έδειξαν επιτάχυνση από στάση έως τα 100 χιλιόμετρα την ώρα σε 15,3 δευτερόλεπτα και ανώτατη ταχύτητα 148 χιλιομέτρων την ώρα. Κορυφαία σε ισχύ έκδοση του αυτοκινήτου ήταν η 1.6 λίτρων (4G32), με ισχύ 110 ίππων, η οποία όμως δεν ήταν διαθέσιμη σε όλες τις αγορές. Όλοι οι κινητήρες συνδυάζονταν με χειροκίνητα κιβώτια ταχυτήτων των τεσσάρων σχέσεων.

ΗΥUNDAI PONY 1400 GLS (1979) Kινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά της Μitsubishi 4G33 Κυβισμός 1.439 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή 73 mm x 86 mm Σχέση συμπίεσης 9:1 Ισχύς 67 ίπποι στις 5.000 σ.α.λ. Ροπή 10,6 χλγμ. στις 3.000 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα 151 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα 14,6 δλ. Μήκος 3.970 χλστ. Πλάτος 1.558 χλστ. Ύψος 1.360 χλστ. Μεταξόνιο 2.340 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός 1.278 χλστ. Μετατρόχιο πίσω 1.248 χλστ. Βάρος 910 κιλά Περίοδος παραγωγής β εξάμηνο 1977-β εξάμηνο 1980.