Ένας από τους βασικούς αυτουργούς του «στημένου» GP Σιγκαπούρης του 2008, ο πρώην διευθυντής της ομάδας της Renault, ο Flavio Briatore, ενδέχεται να επιστρέψει στην F1.

Ο Briatore, ανήρτησε στο Instagram ένα βίντεο μικρής διάρκειας, όπου εμφανίζεται παρέα με τον CEO της Formula 1, Stefano Domenicali, o οποίος προμηνύει κάποια ανακοίνωση ενόψει της σεζόν του 2022. Η ανάρτηση του Briatore υπόσχεται «να σας φέρει όλο τον ενθουσιασμό, την ψυχαγωγία και την ενέργεια που αξίζει αυτό το φανταστικό σπορ».

Σύμφωνα με τις φήμες που κυκλοφορούν στην Ιταλία, ο 71 ετών Briatore θα αναλάβει την εταιρεία που διαχειρίζεται τη φιλοξενία VIP (εταιρικών και μη) καλεσμένων στα Grand Prix, στο λεγόμενο «Paddock Club» εισιτήρια για το οποίο μπορούν να ανέλθουν σε αρκετές χιλιάδες ευρώ.

O Briatore ειδικεύεται στον τομέα της φιλοξενίας και της ψυχαγωγίας, όντας ιδιοκτήτης πολυτελούς εστιατορίου (Cipriani στο Λονδίνο), νυχτερινού κλαμπ (Billionaire στη Σαρδηνία) και θέρετρου (Lion in the Sun, στην Κένυα).

Το παρελθόν…

Το πρόβλημα είναι όμως ότι ο Briatore έχει κακή κληρονομιά στη Formula 1 -και όχι μόνο. Όντας διευθυντής της Renault, ήταν από τους βασικούς ενορχηστρωτές του σχεδίου της εσκεμμένης πρόσκρουσης του Nelsinho Piquet σε συγκεκριμένη στροφή (που δεν υπήρχε γερανός), σε συγκεκριμένο γύρο, για να παρέμβει το αυτοκίνητο ασφαλείας και η γαλλική ομάδα να καλέσει στα pits τον Fernando Alonso και να τον οδηγήσει στη νίκη.

Ο Piquet ήταν αυτός που αποκάλυψε τη «συνομωσία» ένα χρόνο αργότερα στη FIA, όταν είδε ότι θα έχανε τη θέση του στην ομάδα. Ο Briatore καθώς και ο διευθυντής μηχανολογίας της Renault, Pat Symonds, τιμωρήθηκαν από τη FIA (και τον τότε πρόεδρό της Max Mosley) στο τέλος του 2009 με απαγόρευση εισόδου τους στα paddock -και φυσικά εργασία στην F1- για τα επόμενα χρόνια όσον αφορά τον Symonds, και εφόρου ζωής για τον Briatore.

Ωστόσο ο Ιταλός ανέτρεψε την ποινή μέσω δικαστηρίου και η FIA αναγκάστηκε να συμβιβαστεί. Η «ποινή» του Briatore έληξε το 2013 και έκτοτε είχε επισκεφθεί τα paddock της F1 με τον φίλο του, Bernie Ecclestone. Άλλωστε, στον Briatore ανήκει η εταιρεία μάνατζμεντ που εξακολουθεί να διαχειρίζεται την καριέρα του Fernando Alonso. Ο Symonds εργάζεται εδώ και χρόνια για την εταιρεία που διαχειρίζεται την F1.

Το «crashgate» όπως ονομάστηκε το σκάνδαλο αυτό, ώθησε τη Renault να πουλήσει την ομάδα της F1 στην Genii Capital το Δεκέμβριο του 2009 και να παραμείνει στο σπορ μόνο ως προμηθευτής κινητήρων για τη Red Bull. Όταν η σχέση της με την αυστριακή ομάδα έφτασε το ναδίρ, η Renault αγόρασε πίσω την ομάδα, έξι χρόνια αργότερα.

Ο Briatore ήταν αυτός που είχε καταφέρει να πείσει τη Renault να αγοράσει την ομάδα του Enstone το 2000. Ο ίδιος, είχε κληθεί από την οικογένεια Benetton το 1989 να διακόψει ουσιαστικά, τη λειτουργία της ομώνυμης ομάδας στην F1.

O Ιταλός είχε γιγαντώσει την Benetton στη Βόρεια Αμερική, ξεκινώντας με 5 καταστήματα και το 1979 και έχοντας επεκταθεί στα 800 μέσα σε μία δεκαετία, ξεπερνώντας τη ζήτηση. Όταν προσγειώθηκε στην F1, αντιλήφθηκε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μια επικερδή επιχείρηση και έπεισε την οικογένεια Benetton να διατηρήσει την ομάδα.

Με αυτήν οδήγησε τον Michael Schumacher στους δύο πρώτους τίτλους του στην F1 το 1994 και 1995. Ωστόσο, την πρώτη χρονιά υπήρχαν αρκετές κατηγορίες για παράνομη χρήση συστήματος ελέγχου πρόσφυσης (traction control), ενώ η Benetton είχε αφαιρέσει ένα φίλτρο στην αντλία ανεφοδιασμού της για να επιταχύνει τα pit stop.

H παρατυπία αυτή, οδήγησε φλογερό ατύχημα στο pit stop του Jos Verstappen στα pits του Hockenheim, στο οποίο ευτυχώς κανείς δεν τραυματίστηκε, πέραν μερικών ελαφρών εγκαυμάτων. Έπειτα από τη μεταγραφή του Schumacher στη Ferrari, η Benetton έχασε πολύ μεγάλο μέρος του τεχνικού προσωπικού της και είδε την πορεία της να φθίνει.

Ο Briatore είδε την πόρτα της εξόδου από την Benetton, αλλά μερικά χρόνια αργότερα επέστρεψε για να αγοράσει την ομάδα με τα χρήματα της Renault και να τη διευθύνει και πάλι. Στο μεσοδιάστημα, είχε φτιάξει την Mecachrome για να διαχειρίζεται την πνευματική ιδιοκτησία της γαλλικής εταιρείας που είχε επίσημα αποχωρήσει από την F1, έπειτα από μια πολύ επιτυχημένη πορεία ως προμηθευτής κινητήρων της Williams (και της Benetton).

Υπό τη διοίκηση του Briatore, η ομάδα της Renault κατέκτησε με τον Alonso τους τίτλους του 2005 και 2006, χρησιμοποιώντας το σύστημα tuned mass damper (το οποίο αντιμετώπιζε τις ταλαντώσεις που παρήγαγαν τα ελαστικά, βελτιώνοντας την πρόσφυση), το οποίο κρίθηκε παράτυπο στα μέσα του 2006.

Πολύ πριν εισέλθει στη Formula 1, τη δεκαετία του 1970, ο Briatore συνεργαζόταν με τον επιχειρηματία Attilio Dutto, ιδιοκτήτη της βιομηχανίας χρωμάτων βαφής Paramatti Vernici. Προηγούμενος ιδιοκτήτης αυτής ήταν ο Michele Sindona, Σικελιανός τραπεζίτης της μαφίας, που «ξέπλενε» τα έσοδα από την πώληση ναρκωτικών για την περίφημη οικογένεια Gambino.

O Sindona δηλητηριάστηκε στη φυλακή, ενώ ο Dutto σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητό του το 1979. Όταν η εταιρεία κατέρρευσε, ο Briatore κατηγορήθηκε για απάτη όσον αφορά τη χρεωκοπία της και αρκετά χρόνια αργότερα καταδικάστηκε με ποινή κάθειρξης.

Για να γλιτώσει τη φυλακή, μετακόμισε στις Παρθένες Νήσους της Καραϊβικής και επωφελήθηκε από νομική αμνηστία, γεγονός που του επέτρεψε να επιστέψει στην πατρίδα του. Στο μεταξύ, ο Luciano Benetton, ιδιοκτήτης της ομώνυμης εταιρείας μόδας, τον είχε χρίσει διευθυντή του ομίλου στην Αμερική το 1979.

Η προαναφερθείσα δεν ήταν η μοναδική φορά που ο Briatore καταδικάστηκε για απάτη από τα ιταλικά δικαστήρια τη δεκαετία του 1980. Είχε καταδικαστεί και για εμπλοκή σε μια οργάνωση χαρτοκλεφτών. To 2010 κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή ύψους 3,6 εκατομμυρίων ευρώ (μέσω χρήσης offshore εταιρείας) και κατασχέθηκε το ιδιωτικό του γιοτ, το μήκους 63 μέτρων και αξίας 20 εκατομμυρίων Force Blue.

Στην προσπάθειά του να το ανακτήσει, ο Briatore κατηγορήθηκε ότι προχώρησε σε διαφθορά του διευθυντής εφορίας της Γένοβας. Καταδικάστηκε δύο φορές σε κάθειρξη, αλλά το Εφετείο αναίρεσε και τις δύο φορές την ποινή. Φέτος τον Ιούνιο, η κατάσχεση κρίθηκε παράτυπη, αλλά το ιταλικό κράτος είχε ήδη ρευστοποιήσει το γιοτ τον Ιανουάριο.

Το όνομα του Briatore εμφανίστηκε και στα Pandora Papers, για φοροδιαφυγή μέσω offshore εταιρειών. Πέραν του Ιταλού, αναφέρονται επίσης τα ονόματα των Ecclestone, Lawrence Stroll και Jacques Villeneuve.

Το σκάνδαλο με τον αγώνα της Σιγκαπούρης είχε αναγκάσει τον Briatore να παραχωρήσει τις μετοχές που κατείχε στην ποδοσφαιρική ομάδα της Queens Park Rangers, στην οποία είχε προσχωρήσει μαζί του και ο Ecclestone.

O Briatore είναι γνωστός επίσης για τις πρώην φιλενάδες του, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται τα φημισμένα μοντέλα Naomi Campbell και Heidi Klum, με την οποία έχει ένα παιδί, στου οποίου τη ζωή δε συμμετείχε. Το 2008 παντρεύτηκε την 30 χρόνια νεότερή του, Elisabetta Gregoraci (επίσης μοντέλο), με την οποία χώρισε το 2017. Έχουν ένα γιο μαζί.

Το ερώτημα…

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η Formula 1 θέλει να συνδέσει το όνομά της με αυτό του Briatore. Οι προαναφερθείσες υποθέσεις είναι αρκετοί λόγοι για να μη θέλει να το κάνει. Αλλά φαίνεται ότι αν η συμφωνία είναι καλή, η F1 είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα πια…

Η επένδυση της Liberty Media δέχθηκε πολύ σημαντικό πλήγμα με την πανδημία και φαίνεται ότι γίνεται κάθε προσπάθεια για να ανακτηθούν χρήματα. Με διοργάνωση αγώνων σε χώρες όπως το Κατάρ, με τον πολλαπλασιασμό των κατατακτήριων σπριντ, ή τη δημιουργία νέων άτυπων «βραβείων» (περισσότερων προσπερασμάτων) επειδή πληρώνει για αυτά κάποιος σπόνσορας.

Αν όντως προχωρήσει η F1 σε συνεργασία με τον Briatore, θα συνάψει σχέσεις με έναν αποδεδειγμένο απατεώνα. Αποτελεσματικό μεν, απατεώνα δε. Αν και αυτό δε φαίνεται να απασχολεί και πολύ τους ιδιοκτήτες του σπορ…_Φ.Λ.