Όλοι το παίρνουμε στα χέρια μας καθημερινός, υπήρχαν όμως εποχές που τα αυτοκίνητα δεν ελέγχονταν με παραδοσιακό τιμόνι.

Όσο απίστευτο και αν ακούγεται σήμερα, τα πρώτα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν στον κόσμο δεν έφεραν τιμόνι. Το πρώτο τιμόνι χρησιμοποιήθηκε μια περίπου δεκαετία μετά την κατοχύρωση του πρώτου αυτοκινήτου.

Εάν γυρίσει κανείς πίσω το ρολόι και διερευνήσει καλά το θέμα, θα διαπιστώσει πως το πρώτο τιμόνι, όπως κάθε εφεύρεση που σχετίζεται με το αυτοκίνητο (για να μην πούμε το ίδιο το αυτοκίνητο!) γεννήθηκε από τους αγώνες.

To 1894 λοιπόν, στον αγώνα Παρίσι-Ρουέν στη Γαλλία, ο Alfred Vacheron διαγωνίστηκε με μια Panhard & Levassor, η οποία έφερε μια επαναστατική ιδέα, εμπνευσμένη από τον ίδιο τον πιλότο: το πρώτο στρογγυλό τιμόνι στην ιστορία.

Τα πρώτα αυτοκίνητα, που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1880, έφεραν αντί αυτού το λεγόμενο οιακοστρόφιο, που ήταν ουσιαστικά ένας μοχλός ο οποίος έλεγχε τη διεύθυνση του αυτοκινήτου. Όπως ένα χειριστήριο με λαβή δηλαδή ή ένα joystick.

Από το 1898 μέχρι και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, τα περισσότερα αυτοκίνητα έφεραν ένα απλό, στρογγυλό, ξύλινο τιμόνι, το οποίο συνδεόταν άμεσα με τον άξονα των μπροστινών τροχών. Ήταν  εξαιρετικά δύσκολο να στρίψουν, ειδικά σε χαμηλές ταχύτητες ή όταν το αυτοκίνητο ήταν σε στάση.

Παρόλο που υπήρχαν πατέντες για υδραυλικό τιμόνι από εκείνη κιόλας την περίοδο, έπρεπε να περάσει πολύς χρόνος μέχρι να χρησιμοποιηθούν αυτά τα συστήματα σε αυτοκίνητα. Στη δεκαετία του 1920, ένας μηχανικός με το όνομα Francis W. Davis, ήθελε να κάνει την οδήγηση του φορτηγού του λίγο πιο εύκολη και έτσι εφηύρε το πρώτο σύστημα υδραυλικής υποβοήθησης, με την έμπνευσή του να προέρχεται από παρόμοια τεχνολογία που χρησιμοποιούσαν τα πλοία.

Αυτό που έφερε, όμως, το σύστημα διεύθυνσης στο προσκήνιο ήταν ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο στρατός χρειαζόταν οχήματα που να ελίσσονται με ευκολία και, το 1940, ο βρετανικός στρατός άρχισε να τοποθετεί συστήματα υδραυλικής υποβοήθησης σε θωρακισμένα οχήματα της Chevrolet.

Για περίπου 60 χρόνια, το τιμόνι δεν είχε άλλη χρήση εκτός από το να ελέγχει την διεύθυνση του αυτοκινήτου, πλην της κόρνας που ήταν τοποθετημένη στη μέση του.  Το 1960, όμως, ορισμένες αυτοκινητοβιομηχανίες άρχισαν να τοποθετούν τους διακόπτες χειρισμού του cruise control στο τιμόνι, ενώ το 1990 άρχισαν να εφαρμόζονται περισσότερα gadgets και καινοτομίες στο τιμόνι.

Καθώς η τεχνολογία του αυτοκινήτου προχωρούσε, το ίδιο συνέβαινε και με την ανάγκη για περισσότερα κουμπιά και διακόπτες. Μερικά από αυτά μεταφέρθηκαν στο τιμόνι, όπως χειριστήρια για το ηχοσύστημα, τον υπολογιστή ταξιδιού και άλλα έξυπνα συστήματα τα οποία μας έφεραν στις μέρες μας. Όπως είναι για παράδειγμα το κουμπί που ενεργοποιεί τις φωνητικές εντολές και που μας οδηγεί με γρήγορη ταχύτητα στον κόσμο των αυτοκινούμενων οχημάτων, τα οποία μια μέρα δεν θα χρειάζονται τιμόνι._Δ.Γ.