Ο Max Verstappen κατάφερε να νικήσει τον Hamilton ύστερα από μια αγωνιώδη κούρσα «στρατηγικής και θεάματος» στην πίστα του Paul Ricard, προσπερνώντας τον αντίπαλό του στον τελευταίο γύρο -και κάτι- για να αυξήσει τη διαφορά που χωρίζει τους δύο στο πρωτάθλημα στους 12 βαθμούς.

Από τη στιγμή που έσβησαν τα φώτα της εκκίνησης, μέχρι και το πέσιμο της καρό σημαίας, 53 γύρους αργότερα, κανείς δεν είχε ιδέα για το ποιος τελικά θα κέρδιζε το Γαλλικό Grand Prix.

Όλα ξεκίνησαν με ένα γλίστρημα που είχε ο Verstappen στην πρώτη στροφή αμέσως μετά την εκκίνηση (ο ούριος άνεμος ίσως να έσπρωξε τη Red Bull του Max ο οποίος πάτησε τα φρένα την τελευταία στιγμή για να κρατηθεί μπροστά από τις Mercedes), γεγονός που επέτρεψε στον Hamilton να περάσει μπροστά και να ελέγξει από εκεί την κούρσα.

Τα ελαστικά θα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο όπως όλοι ανέμεναν, με τον Hamilton να αντιμετωπίζει από νωρίς προβλήματα υπερθέρμανσης και graining (μάζα ελαστικού να αποκολλάται από το πέλμα), ωστόσο, ο Verstappen ήταν εκείνος που βυθίστηκε πρώτος στα pits. O Hamilton ακολούθησε ένα γύρο αργότερα, αλλά η Red Bull του Ολλανδού πέρασε μπροστά καθώς ο Βρετανός έβγαινε απ’ τα pits, γέρνοντας έτσι την πλάστιγγα προς το μέρος των «Κόκκινων Ταύρων».  

Η Red Bull επέλεξε στρατηγική δύο στάσεων και η Mercedes στρατηγική μίας στάσης (παρά τις αντιρρήσεις του Bottas που θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αν η ομάδα του χώριζε τη στρατηγική των πιλότων της στα δύο) με τον Hamilton να προσπαθεί να βγάλει τους υπόλοιπους 33 γύρους του αγώνα με τα σκληρά ελαστικά και τον Verstappen -που θα έμπαινε μέσα για ένα νέο σετ medium ελαστικών 21 γύρους πριν από το τέλος- να πρέπει να παλέψει επίσης σκληρά για να κερδίσει.

Μέχρι να φτάσει όμως εκείνο το δεύτερο pit-stop, ο Verstappen έπρεπε να βρει τους τρόπους για να καλύψει τα νώτα του από τις δύο Mercedes που τον πίεζαν, έχοντας ως όπλο του (και απάντηση για το DRS της Mercedes) την χαμηλότερη αεροδυναμική αντίσταση με την οποία ήταν ρυθμισμένη αυτό το weekend η RB16B.

Την ίδια ώρα, ο Hamilton γνώριζε πως έπρεπε να κρατήσει τα δικά του ελαστικά σε καλή κατάσταση για το τέλος του αγώνα, μιας και δεν θα σταματούσε ξανά στα pits, αποφεύγοντας να ακολουθεί τον Verstappen από κοντά πάνω στη γρήγορη στροφή Signes και βγαίνοντας συχνά εκτός αγωνιστικής γραμμής, με στόχο να αποφύγει τον ακάθαρτο αέρα που του έστελνε στα μούτρα η βολίδα του Ολλανδού. Κάτι που ο Bottas δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο καλά.

Verstappen και Hamilton έκαναν σωστά ότι είχαν να κάνουν, η νίκη όμως δεν είχε αποφασίσει ακόμη σε ποιον απ’ τους δυο θα χαμογελούσε. Ο πιλότος της Red Bull έπρεπε να προσπεράσει και τον Bottas μετά το δεύτερο pit-stop του, κάτι που δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο λόγω των… πυροβολημένων ελαστικών του Φινλανδού, με τον μηχανολόγο του Verstappen να μην μπορεί να ακούσει τον πιλότο του στον ασύρματο, λόγω παρεμβολών στις ευθείες (στα σημεία δηλαδή όπου είναι πιο εύκολο να μιλά ένας πιλότος!).

Ενόσω συνέβαινε αυτό, ο Max θα πρέπει να είπε πολλά «ακατάλληλα» μέσα στο κράνος του και, ένα και κάτι γύρους πριν από το τέλος, έφτασε και προσπέρασε τον Hamilton για να πάρει τη νίκη, έχοντας αποθεωθεί από το πλήθος ύστερα από μια υπέροχη μάχη με τον Βρετανό.   

Αυτή ήταν η τρίτη συνεχόμενη νίκη της Red Bull στη Formula 1 (ακολούθως μετά τις νίκες του Verstappen στο Μονακό και του Perez στο Μπακού) κάτι που η ομάδα του Milton Keynes πετυχαίνει για πρώτη φορά μετά το 2013.  

Η Red Bull πήρε έτσι τη ρεβάνς και στο παιχνίδι της στρατηγικής μετά την ήττα που δέχτηκε από τη Mercedes στη Βαρκελώνη, δικαιώνοντας τον διευθυντή της, Christian Horner, ο οποίος δήλωσε πως «είμαστε η καλύτερη ομάδα στον κόσμο».  

Και μια ενδιαφέρουσα στατιστική, απ’ εκείνες που μου αρέσει πάντα να κάνω: Ο Verstappen, που μετά τη νίκη του το 2016 στην Ισπανία έγινε -στα 18 του μόλις χρόνια- ο νεαρότερος νικητής στην ιστορία της F1, κέρδισε σήμερα για πρώτη φορά το Γαλλικό Grand Prix. Πριν από ακριβώς 70 χρόνια, το 1951, ο Luigi Fagioli κέρδισε το Γαλλικό GP στην πίστα της Reims για την Alfa Romeo σε ηλικία 53 ετών, παραμένοντας μέχρι σήμερα ο μεγαλύτερος σε ηλικία νικητής στη Formula 1.  

Η μέρα που η Jordan νίκησε τα μεγαθήρια με ένα σκούτερ!

Πριν από τον σημερινό θρίαμβο της Red Bull-Honda, η προηγούμενη νίκη για έναν κινητήρα της Honda στη Γαλλία σημειώθηκε το 1999, όταν ο Heinz-Harald Frentzen κέρδισε την κούρσα στην πίστα της Magny-Cours για τη Jordan-Mugen Honda: την Ιρλανδική δηλαδή ομάδα που αποτελούσε τότε το μεγάλο outsider για τον τίτλο (φανταστείτε τη σημερινή McLaren του Norris να απειλεί τους Hamilton και Verstappen για το στέμμα) με τη νίκη αυτή να έρχεται σε μια πιο ανθρώπινη εποχή -κόντρα στη δύναμη του χρήματος και της τεχνολογίας- όπου όλα μπορούσαν να συμβούν.

Η τρανή τότε ομάδα της McLaren είχε στη διάθεσή της τα καλύτερα συστήματα δορυφορικής παρακολούθησης του καιρού, η Ferrari ένα ελικόπτερο που πετούσε όλη μέρα πάνω απ’ την περιοχή της πίστας, ενώ η Jordan είχε τον Dave: τον υπεύθυνο του catering (!) που ανέβηκε πάνω σε ένα σκούτερ την ώρα της κούρσας, είδε μερικά μαύρα σύννεφα να κατευθύνονται απειλητικά προς την πίστα και ενημέρωσε την ομάδα μέσω ασυρμάτου. Η Jordan έφερε αμέσως στα pits τον Frentzen, ανεφοδίασε και έβαλε λάστιχα βροχής, κερδίζοντας τελικά όλα τα μεγαθήρια της Formula 1 με τη βοήθεια ενός μάγειρα καβάλα σε ένα σκούτερ._Δημήτρης Γιόκκας

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΛΟΤΩΝ 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ