Στις 10 Ιουνίου 1956, πριν από 50 χρόνια, η Porsche γιόρτασε μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες νίκες της σε αγώνες. Ο Ιταλός οδηγός Umberto Maglioli έκανε την έκπληξη κερδίζοντας, με μια Porsche 550 A Spyder, στη γενική κατάταξη του Τάργκα Φλόριο. Η νεοσύστατη τότε εταιρεία κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση με τη νίκη αυτή, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ένας οδηγός με αυτοκίνητο της μικρότερης κατηγορίας έως 2 λίτρων κατάφερε να κερδίσει αυτοκίνητα μεγαλύτερου κυβισμού. Με μέση ταχύτητα 146 χλμ./ώρα και προβάδισμα σχεδόν 15 λεπτών από το δεύτερο αυτοκίνητο, ο Maglioli όχι μόνο ξεπέρασε τους συναγωνιζόμενούς του, αλλά και εξασφάλισε την πρώτη γενική νίκη για την Porsche στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.

 

Η νίκη αυτή αποτέλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη λόγω του ότι η Porsche 550 A Spyder είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο της μόλις έντεκα ημέρες πριν τον αγώνα του Τάργκα Φλόριο, σε έναν αγώνα 1.000 χιλιομέτρων στο Nürburgring. Παρακινούμενος από τη νίκη σε αυτή την κατηγορία, ο Επικεφαλής του Αγωνιστικού Τμήματος της Porsche, Huschke von Hanstein, ταξίδεψε στην Ιταλία με τον Maglioli και δύο μηχανικούς προκειμένου να δοκιμάσει για άλλη μια φορά τις αγωνιστικές δυνατότητες της ανοικτής Spyder. Σε αντίθεση με άλλους αγώνες σε δρόμο της εποχής, οι διαδρομές δεν ήταν κλειστές στη διάρκεια της προπόνησης, με αποτέλεσμα οι οδηγοί να πρέπει να είναι συνεχώς έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την κυκλοφορία και διάφορα άλλα εμπόδια. Επιπλέον, ήταν η πρώτη φορά που η Porsche συμμετείχε σε αυτόν το θρυλικό αγώνα, καθώς την εποχή εκείνη το Τάργκα Φλόριο εθεωρείτο «έδρα» των μεγάλων ιταλικών αγωνιστικών ομάδων. Ο Maglioli ολοκλήρωσε την απόσταση των 730 χιλιομέτρων χωρίς αλλαγή οδηγών σε χρόνο 7:54.52 και χάρη στην αξιοπιστία της Porsche του, στα πιτ σταμάτησε μόνο για ανεφοδιασμό.

 

Όμως ακόμα και πριν αυτή τη νίκη, το Τάργκα Φλόριο ήταν στενά συνδεδεμένο με το όνομα Porsche. Έχοντας διοργανωθεί για πρώτη φορά από τον Ιταλό Κόμη Vicenzo Florio, με περισσότερες από 6.000 καμπές και αναρίθμητες αναβάσεις, η διαδρομή των 720 χιλιομέτρων στο βουνό Madonie της Σικελίας αποτελούσε για πολλές δεκαετίες μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της διεθνούς αγωνιστικής αυτοκίνησης. Το 1922, το μικρό μοντέλο «Sascha» που είχε σχεδιάσει για την Austro-Daimler ο Ferdinand Porsche κέρδισε με άνεση στην κατηγορία των 1.100 κυβικών εκατοστών. Η επιτυχία αυτή συνεχίστηκε το 1924 με τη νίκη στη γενική κατάταξη που εξασφάλισε η αγωνιστική Mercedes Targa Florio, η οποία είχε αναπτυχθεί στο εργοστάσιο Daimler-Motoren-Gesellschaft υπό την τεχνική εποπτεία του Ferdinand Porsche.

 

Η νίκη του Umberto Maglioli το 1956 σηματοδότησε την αρχή μιας μοναδικά επιτυχημένης πορείας για την Porsche. Μετά απ’ αυτή τη νίκη-έκπληξη του Umberto Maglioli, οδηγώντας μια Porsche 718 RSK Spyder το δίδυμο Edgar Barth και Wolfgang Seidel έφερε στην εταιρεία τη δεύτερη νίκη στη γενική κατάταξη του Τάργκα Φλόριο. Το 1960, ο Joakim Bonnier και ο Hans Herrmann κέρδισαν με μια Porsche 718 RS 60 Spyder. Το 1963, οι Joakim Bonnier και Carlo Abate έφεραν νίκη με μια Porsche 718 GTR. Το 1964 ξεκίνησε μια νέα αγωνιστική εποχή για την Porsche με την 904 Carrera GTS που σχεδίασε ο Ferdinand Alexander Porsche. Τον Απρίλιο του 1964, οι οδηγοί Antonio Pucci και Colin Davis οδηγώντας ένα μοντέλο 904 άφησαν πίσω όλα τα πρωτότυπα του ανταγωνισμού πετυχαίνοντας έτσι την πέμπτη νίκη στη γενική κατάταξη.

 

Η παρουσίαση της Porsche 911 το 1964 επίσης σηματοδότησε μια νέα εποχή στη μηχανολογία των αγωνιστικών αυτοκινήτων. Με τον εξακύλινδρο κινητήρα της Porsche 911, η Porsche 906 Carrera 6 αποδείχθηκε απλά ανίκητη, και όχι μόνο στην κατηγορία των σπορ αυτοκινήτων 2 λίτρων. Στο 50ό Τάργκα Φλόριο το 1966, οι Herbert Müller και Willy Mairesse κέρδισαν με αυτό το αυτοκίνητο το οποίο διέθετε πλαίσιο τύπου «space frame» και πλαστικό σασί. Η ομάδα της Porsche μπήκε στο Τάργκα Φλόριο το Μάιο του 1967 με έναν στόλο έξι πρωτοτύπων Porsche 910. Ο αγώνας τελείωσε με τριπλή νίκη, καθώς οι Rolf Stommelen και Paul Hawkins πέρασαν τη γραμμή του τερματισμού με μια Porsche 910-8, μπροστά από δύο αγωνιστικά μοντέλα 910-6. Η Porsche πέτυχε χατ τρικ το 1968 με τη νίκη των Vic Elford και Umberto Maglioli με μια 907-8. Έτσι, το ζηλευτό τρόπαιο «Coppa Florio» κατέληξε μόνιμα στα χέρια της Porsche AG και κέρδισε μια τιμητική θέση στο γραφείο του Ferry Porsche.

 

Το 1969, η Porsche απάντησε σε ένα νέο κανονισμό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κατασκευαστών με την ανάπτυξη της 908/02 Spyder. Από τις έξι Porsche 908/02 που παρατάχθηκαν στη γραμμή εκκίνησης, οι τέσσερις τερμάτισαν στις τέσσερις πρώτες θέσεις. Τη νίκη στη γενική κατάταξη πήραν οι Gerhard Mitter και Udo Schütz, οι οποίοι πέτυχαν νέο ρεκόρ με χρόνο 6:07.45. Η Porsche έστειλε την ελαφριά και ευκίνητη 908/03 Spyder στην εκκίνηση του Τάργκα Φλόριο το 1970, με αποτέλεσμα να κερδίσει και εκεί μια διπλή νίκη (Jo Siffert/Brian Redman, Pedro Rodriguez/Leo Kinnunen), η οποία κορυφώθηκε με το ρεκόρ γύρου του Kinnunen, ο οποίος οδήγησε με μέση ταχύτητα 128,57 χλμ./ώρα. Το 1973 οι Gijs van Lennep και Herbert Müller ήταν αυτοί που πέρασαν στην ιστορία των αγώνων μεγάλων αποστάσεων με μια Porsche 911 Carrera RSR. Έως την τελευταία διοργάνωση του αγώνα στα πλαίσια του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1973, η Porsche ήταν η πιο επιτυχημένη μάρκα, με σύνολο έντεκα νίκες γενικής κατάταξης στο Τάργκα Φλόριο.

 

 

Οι νίκες της Porsche στο Τarga Florio

1956        Umberto Maglioli 550 A Spyder

1959        Edgar Barth/Wolfgang Seidel 718 RSK Spyder

1960        Joakim Bonnier/Hans Herrmann 718 RS 60 Spyder

1963        Joakim Bonnier/Carlo Abate 718 GTR

1964        Colin Davis/Antonio Pucci 904 Carrera GTS

1966         Herbert Müller/Willy Mairesse 906 Carrera 6

1967         Paul Hawkins/Rolf Stommelen 910-8

1968         Vic Elford/Umberto Maglioli 907-8

1969        Gerhard Mitter/Udo Schütz 908/02 Spyder

1970        Jo Siffert/Brian Redman 908/03 Spyder

1973        Gijs van Lennep/Herbert Müller 911 Carrera RSR