Το McLaren W1 είναι ένα υπεραυτοκίνητο που συνδυάζει τεχνολογία F1, σύγχρονο υβριδισμό και απόλυτη αισθητική μηχανολογική αρτιότητα. Ένα μηχάνημα που δεν σχεδιάστηκε απλώς για να είναι γρήγορο, αλλά για να νιώθεις κάθε ένα από τους 1.234 ίππους του.

Όπως και τα μονοθέσια της Formula 1, έτσι και τα μοντέλα της σειράς "1" της McLaren βρίσκονται πάντα στην αιχμή της τεχνολογίας των υπεραυτοκινήτων. Με το W1, η McLaren ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο υψηλών επιδόσεων, αξιοποιώντας την εμπειρία που έχει αποκτήσει από τα θρυλικά F1 και P1.

Κινητήρες και επιδόσεις

Το F1 του 1992 φορούσε έναν ατμοσφαιρικό V12 της BMW, σχεδιασμένο από τον Paul Roche. Έβγαζε 618 ίππους, είχε κόφτη στις 9.000 σ.α.λ., εξατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο και... καμία απολύτως ηλεκτρονική υποβοήθηση. Μόνο ο οδηγός και η μηχανή.

Το P1 έκανε άλμα στην τεχνολογία με υβριδικό σύστημα και twin-turbo V8 3.8 λίτρων. Η ισχύς του συνολικά έφτανε τους 903 ίππους, με σημαντική βοήθεια από το ηλεκτρικό μοτέρ. Είχε επίπεδο στρόφαλο και εξαιρετικά υψηλές στροφές για turbo.

Το νέο W1 όμως ξεπερνά τα πάντα. Ο V8 4.0 λίτρων έχει σχεδιαστεί πλήρως από την ίδια τη McLaren, με στόχο όχι μόνο τις επιδόσεις (915 ίπποι μόνο από τον κινητήρα εσωτερικής καύσης), αλλά και την αίσθηση και τον ήχο. Το αναβαθμισμένο ηλεκτρικό μοτέρ προσθέτει άλλους 342 ίππους, ανεβάζοντας τη συνολική ισχύ στους 1.234 ίππους.

Υλικά και κατασκευή

Όλα τα μοντέλα βασίζονται σε ανθρακονημάτινο σασί τύπου “μονοκόκ”. Το F1 χρησιμοποιούσε χρυσό 18 καρατίων για θερμική προστασία και αγωνιστικού τύπου ρεζερβουάρ. Το P1 πήγε την τεχνολογία πιο πέρα με τη μπαταρία τοποθετημένη πίσω από τα καθίσματα.

Το W1 κάνει ακόμα μεγαλύτερο άλμα. Τα καθίσματα είναι ενσωματωμένα στο ίδιο το σασί, και εξαρτήματα της ανάρτησης κατασκευάζονται με 3D εκτύπωση, μειώνοντας το βάρος και αυξάνοντας την ακαμψία.

Επιτάχυνση

Παρά την υπερβολική ισχύ, και τα τρία αυτοκίνητα είναι πισωκίνητα. Το F1 δεν είχε κανένα σύστημα πρόσφυσης, οπότε όλα εξαρτώνταν από τον οδηγό. Το P1 εισήγαγε Launch Control, ενώ το W1 διαθέτει το πιο εξελιγμένο traction system της McLaren, αποδίδοντας την τεράστια ισχύ στους πίσω τροχούς με προβλέψιμο και διαχειρίσιμο τρόπο.

Αεροδυναμική και σχεδίαση

Το F1 είχε καθαρό και διαχρονικό σχήμα, με στόχο την ισορροπία και την τελική ταχύτητα των 241mph (388km/h). Το P1 πρόσθεσε φαντασμαγορικά αεροδυναμικά βοηθήματα και ενεργή ανάρτηση, που το έριχνε στο έδαφος σε "Track mode".

Το W1, από την ομάδα του Rob Melville, ανεβάζει τον πήχη ακόμα περισσότερο με το Active Long Tail, μια πίσω αεροτομή που επεκτείνεται έως και 30 εκατοστά για να βελτιώσει τη ροή του αέρα.

Εσωτερικό

Κανένα από τα τρία δεν φτιάχτηκε για άνεση. Το F1 είχε θέση οδήγησης στο κέντρο, το P1 έφερε λειτουργίες DRS και Pass στο τιμόνι και πανοραμικές γυάλινες επιφάνειες. Το W1 συνεχίζει τη λογική του “less is more” με έμφαση στη θέα προς τα εμπρός και στην εργονομία υψηλής απόδοσης.