Ο «άσος μπαστούνι» της Ιtal Design του Τζιορτζέτο Τζιουτζιάρο έδειξε στην ευρωπαϊκή βιομηχανία αυτοκινήτου το δρόμο για το σχεδιασμό των hatchback μοντέλων της δεκαετίας του ’80.

Το concept car με το λογότυπο της Αudi, που παρουσιάστηκε επίσημα στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 1973, ήταν ο πρώτος από τους τρεις «άσους» που σχεδίασε η Ital Design στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70. Το «Asso di Picche» (άσσος μπαστούνι) υπήρξε το πρώτο μέρος μιας σχεδιαστικής τριλογίας, εμπνευσμένης από τα κλασικά φύλλα της χαρτοπαικτικής τράπουλας, που στη συνέχεια συμπληρώθηκε με το BMW «Asso di Quadri» (άσος καρό) και το Isuzu «Αsso di Fiori» (άσος σπαθί), για να σχηματίσει στο τέλος ένα αυτοκινητιστικό «φουλ του άσου».

Αφήνοντας κατά μέρος τα όποια λογοπαίχνια προκύπτουν από την ονομασία του, θα πρέπει να πούμε ότι το «Αsso di Picche» χαρακτήρισε από τις αρχές κιόλας της δεκαετίας του ’70 τη μορφή των πραγμάτων που θα έρχονταν για την αυτοκινητοβιομηχανία της γηραιάς ηπείρου τα επόμενα χρόνια. Στοιχεία της σχεδιαστικής του φυσιογνωμίας διακρίνουμε άφθονα στο Volkswagen «Scirocco» της πρώτης γενιάς, αλλά και στις πίσω κολώνες της Lancia Delta, που αναδείχθηκε «Ευρωπαϊκό Αυτοκίνητο της Χρονιάς» το 1980. Tι ήταν όμως αυτό που ξεχώριζε περισσότερο στο σχεδόν άσημο και ελάχιστα γνωστό σήμερα στους πολλούς concept car, που έφερε το εμπορικό σήμα της γερμανικής εταιρείας;

Το αυτοκίνητο, που για την ανάπτυξή του χρησιμοποίησε το προσθιοκίνητο πλαίσιο του νέου τότε Αudi 80, ανατέθηκε στην Ιtal Design από την αμαξοποιΐα της Karmann, η οποία από ανέκαθεν ήταν ένας από τους πιο σταθερούς συνεργάτες του ομίλου Volkswagen-Audi. Στην εξωτερική του εμφάνιση υιοθέτησε πολλές ευθείες γραμμές και οξείες γωνίες, με τις οποίες πειραματιζόταν ο Τζιουτζιάρο ακριβώς εκείνη την εποχή. Τα δύο επάλληλα ισοσκελή τρίγωνα που συνθέτουν το προφίλ του, αποτελούσαν τότε τον ιδανικότερο συμβιβασμό μεταξύ συμβατικότητας και αεροδυναμικής, σύμφωνα με ό,τι είχε στο μυαλό του ο Τζιορτζέτο. «State-of-the-art» ήταν και το κυλινδρικού σχήματος ταμπλό, επάνω στο οποίο ήταν προσαρμοσμένοι οι πίνακες των οργάνων, με έναν αληθινά πρωτότυπο τρόπο. Όσο για τις θήκες των μικροαντικειμένων στα πλαϊνά των θυρών, που παρέπεμπαν σε εύκαμπτες πλαστικές σακούλες, ήταν αντιπροσωπευτικές των μοντέρνων τάσεων που επικρατούσαν στη μόδα στη δεκαετία του ’70.

Επάνω του ίσως κάποιος διακρίνει το «άρωμα» της προγενέστερης «Boomerang», ενώ θα δει και κάποιες από τις γραμμές του αρκετά μεταγενέστερου Αudi «Quattro». Όπως και να έχουν τα πράγματα, ήταν μια εποχή τόλμης για το νεοσχηματισμένο ακόμη τότε όμιλο της Volkswagen και της Audi, που είχε ξεκινήσει καλά, αλλά χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να επιβληθεί. Μια καινοφανής ιδέα ή ένα διαφορετικά επιμελημένο μοντέλο θα μπορούσε να γίνει το καταλληλότερο εφαλτήριο, για την περαιτέρω διεύρυνση της αποδοχής του από το αυτοκινητιστικό κοινό της Ευρώπης. Κι από όσο μπορούμε σήμερα να ξέρουμε, αυτό συνέβη τελικά με τη συνδρομή πολλών παραγόντων, ανάμεσα στους οποίους σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και το «Αsso di Picche». Ο «άσος μπαστούνι» έχει βρεί τη θέση του στο σύγχρονο μουσείο της Αudi στο Ingolstadt, ανάμεσα σε περισσότερο δημοφιλείς –είναι αλήθεια- σχεδιαστικές σπουδές της γερμανικής εταιρείας, όπως το «Αvus»,το «Nuvolari», το «Le Mans» και το «Pikes Peak». Η συμβολή του στο κτίσιμο της φήμης της είναι πλέον αναγνωρισμένη κι ας μη το ξέρουν αυτό πολλοί…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Aμάξωμα: δίθυρο coupe 2+2 Κινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 1.588 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 79.5 mm x 80 mm Μέγιστη ισχύς: 101 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. Μέγιστη ροπή: 16,5 χλγμ. Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων Μετάδοση κίνησης: στους εμπρός τροχούς Μήκος: 4.100 χλστ. Πλάτος: 1.640 χλστ. Ύψος: 1.205 χλστ. Μεταξόνιο: 2.470 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.380 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.375 χλστ.