Οι ενδείξεις των οργάνων του Cutlass έμοιαζαν με πολεμικού αεροπλάνου. Αντί να διατρέχουν το ταμπλό όπως στις συμβατικές κατασκευές, ξεκινούσαν από το κέντρο του και εκτείνονταν κατακόρυφα μέσω της κεντρικής κονσόλας στο πάτωμα, προτού ακολουθήσουν κατά μήκος το τούνελ της μετάδοσης.

To concept car της Oldsmobile με το παράξενο σχήμα και τον ιδιαίτερο χρωματισμό πραγματοποίησε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση τον Ιανουάριο του 1954, στο πολυτελές ξενοδοχείο «Waldorf-Astoria» της Νέας Υόρκης, στα πλαίσια της έκθεσης «General Motors Motorama». Σχεδιασμένο από τον Arthur Ross και την ομάδα του στη «GM Styling», αρχικά ήταν γνωστό ως «το F-88 με το μακρύ μεταξόνιο», αφού μοιραζόταν αρκετά στοιχεία με το συγκεκριμένο (και ιδιαίτερα επιτυχημένο, όπως αποδείχτηκε) μοντέλο της αμερικανικής εταιρείας. Το τελικό του όνομα, προερχόμενο από το μαχητικό αεροσκάφος του Ναυτικού «Chance-Vought F7U Cutlass», το έλαβε λίγο πριν την παρουσίασή του. Μη ξεχνάμε πως ακριβώς τότε βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η αυγή της «εποχής των πυραύλων», της οποίας η επίδραση στον σχεδιασμό των αμερικανικών αυτοκινήτων (και όχι μόνο) ήταν καταλυτική.

Κι αν αυτό ήταν έκδηλο στις εξωτερικές επιφάνειες αυτού του νεωτεριστικού Oldsmobile, στο εσωτερικό του το φαινόμενο ήταν κραυγαλέο, αφού οι ενδείξεις των οργάνων του έμοιαζαν με πολεμικού αεροπλάνου. Αντί να διατρέχουν το ταμπλό όπως στις συμβατικές κατασκευές, ξεκινούσαν από το κέντρο του και εκτείνονταν κατακόρυφα μέσω της κεντρικής κονσόλας στο πάτωμα, προτού ακολουθήσουν κατά μήκος το «τούνελ» της μετάδοσης. Όπως το F-88 με το κοντό μεταξόνιο, έτσι και το Cutlass με το μεταξόνιο των 2.794 χλστ., φιλοξενούσε στο διαμέρισμα του κινητήρα του τον Rocket V8 των 5.309 κ.εκ. (324 κυβικές ίντσες, σύμφωνα με τον τρόπο μέτρησης της άλλης πλευράς του Ατλαντικού), απόδοσης 250 ίππων.

Από τη λάμψη στην αφάνεια…
Το coupe με την ασυνήθιστη οροφή και τη σχεδόν κωνική απόληξη του πίσω μέρους ήταν βαμμένο σε ένα ιριδίζον μεταλλικό χρώμα, που αναπτύχθηκε ειδικά για αυτό το ονειρικό αυτοκίνητο, ενώ τα περιστρεφόμενα καθίσματά του ήταν καλυμμένα με δέρμα χοίρου. Συνεχίζοντας τις πρωτοποριακές επιλογές, ως υλικό για τη διαμόρφωση του αμαξώματός του χρησιμοποιήθηκε το fiberglass, που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στον κόσμο της Αυτοκίνησης. Τα ψηλά πτερύγια κυριαρχούσαν στην συνολική εικόνα του οχήματος, από το ξεκίνημα των πίσω πλευρικών παραθύρων ως την απόληξή του, όπου σε κάθε ένα από αυτά υπήρχε χαραγμένος ο αριθμός 88.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι κανένα από τα δύο καπό του δεν άνοιγε από έξω, καθώς η πρόσβαση σε αυτά βρισκόταν στο εσωτερικό (μέσω ενός «περάσματος» πίσω από τα καθίσματα έφτανες στο χώρο αποσκευών. Για το πώς αποκτούσες επαφή με το χώρο του κινητήρα, δεν βρήκαμε ξεκάθαρη περιγραφή). Σε αντίθεση με μερικά από τα εξωπραγματικά αυτοκίνητα που επιδεικνύονταν στο General Motors Motorama εκείνης της εποχής, η ύψους 1.308 χλστ. Cutlass ήταν λειτουργική και σύντομα απέκτησε πινακίδα κυκλοφορίας της Πολιτείας του Michigan. Μετέπειτα όμως τα ίχνη της χάθηκαν και η μοναδική πληροφορία που υπάρχει γι αυτήν είναι πως πριν από πολλά χρόνια πουλήθηκε σε κάποιον στα βορειοανατολικά. Στις ημέρες μας εξακολουθεί να αγνοείται, αν και τίποτα δεν αποκλείει την ξαφνική επιστροφή του στην επικαιρότητα, όπως τόσες και τόσες φορές έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις…

Λίγα λόγια για το Motorama
Tο «General Motors Motorama» ήταν μια πολύ σημαντική έκθεση για τον κλάδο του αυτοκινήτου στις ΗΠΑ, από το 1949 έως το 1961, που σταμάτησε να διοργανώνεται με αυτή τη μορφή. Για 12 χρόνια, στο Waldorf Astoria της Νέας Υόρκης αλλά και αλλού, ο κολοσσός της GM παρουσίαζε σε αυτήν ό,τι καινούργιο ετοίμαζαν οι εταιρείες της για τον χώρο των τεσσάρων τροχών. Μοντέλα παραγωγής, πειραματικά οχήματα και λαμπερά πρωτότυπα εμφανίζονταν στο Μotorama για πρώτη φορά, εντυπωσιάζοντας το κοινό της άλλης πλευράς του Ατλαντικού και όχι μόνο.

Ανάμεσά τους μεταξύ πολλών άλλων συμπεριλαμβάνονται οι Cadillac Series 61-62 και η Cadillac Debutante (1950), η Buick Wildcat, η Pontiac Parisienne, η Oldsmobile Starfire και η πρώτη γενιά της Chevrolet Corvette (1953), η Oldsmobile F-88, η Chevrolet Nomad (1954), η Cadillac Eldorado Brougham (1955) και η Cadillac Eldorado Biarritz convertible (1958). Το 1961 το Motorama διεξήχθη για τελευταία φορά, παρουσιάζοντας τα εκθέματά του στη Νέα Υόρκη, στο Σαν Φρανσίσκο και στο Λος Άντζελες. Υπολογίζεται ότι στα 12 χρόνια της διεξαγωγής του το επισκέφτηκαν συνολικά περίπου 11 εκατομμύρια άτομα, ενώ διάδοχός του θεωρείται η διεθνής έκθεση αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης.

Photos: General Motors