Bizzarini Manta – η πρώτη δημιουργία της Ital Design
Με την αίγλη της πρώτης δημιουργίας της Ital Design, το «Manta» παραμένει χωρίς αμφιβολία στο πέρασμα του χρόνου ένα από τα πιο σημαντικά concept cars.
Όλα ξεκίνησαν στα μέσα του 1965, όταν ο φιλόδοξος Ιταλός μηχανικός Τζιόττο Μπιζαρίνι αποφάσισε να αναπτύξει ένα κορυφαίο αγωνιστικό αυτοκίνητο, με σκοπό να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ford και της Ferrari στους μεγάλους αγώνες αντοχής. Απώτερος στόχος του, η νίκη στις «24 ώρες» του Μαν, την οποία την περίοδο εκείνη μονοπωλούσαν τα αυτοκίνητα της Scuderia. Ο Μπιζαρίνι είχε μεγάλη συμμετοχή σε αυτές τις επιτυχίες της, αφού μέχρι πρότινος ήταν ο άνθρωπος που τελειοποιούσε τα μηχανικά μέρη των «250 GT» και «GTO». Ήξερε λοιπόν ποιες δυνατότητες είχαν οι αντίπαλοί του, γνώριζε όμως και τις δικές του. Eπομένως, είχε σοβαρούς λόγους να είναι αισιόδοξος για τη συνέχεια.
Έξι μήνες αργότερα, το πρώτο σασί του νέου αγωνιστικού ήταν έτοιμο. Η κωδική του ονομασία πρόδιδε τις καταβολές του Μπιζαρίνι, καθώς η λογική που υιοθετήθηκε γι αυτήν ήταν ίδια με εκείνη της Ferrari: «P» από το «postieriore» για τη μετάδοση της κίνησης στους πίσω τροχούς, «53» για τα 5.3 λίτρα της χωρητικότητας του κινητήρα της Chevrolet που χρησιμοποιούσε και «8» για τον αριθμό των κυλίνδρων του. Όλα τα προαναφερθέντα βέβαια ανατράπηκαν λιγάκι, όταν ο πρώτος αγοραστής παρήγγειλε το αυτοκίνητο με 4λιτρο V12 κινητήρα της Lamborghini, με το οποίο συμμετείχε αργότερα με μικρή επιτυχία σε κάποιους αγώνες στην Αμερική. Αυτό όμως ήταν μόνο μια παρένθεση, που αφορούσε την ικανοποίηση της επιθυμίας ενός πελάτη. Το πρόγραμμα του «Ρ538» συνεχιζόταν κανονικά…
Ο Μπιζαρίνι, που δήλωνε ταπεινά ότι θεωρούσε τον εαυτό του «εργάτη του αυτοκινήτου και όχι εξεζητημένο σχεδιαστή», παραδέχθηκε σε αυτό το σημείο την αποτυχία του. Ύστερα, προσπάθησε να κάνει ό,τι θα έκανε και ο κάθε λογικός άνθρωπος στη θέση του: Να το ξεφορτωθεί, πουλώντας το σε κάποιον άλλο. Και σε αυτόν τον τομέα όμως, συνάντησε μεγάλες δυσκολίες, παρά το ότι διαμόρφωσε το αμάξωμά του σε ένα περισσότερο πρακτικό coupe. Ούτε τον δούκα της Αόστα –που ήταν καλός του πελάτης- έπεισε να το αποκτήσει, ούτε και κανέναν άλλο. Τότε, σαν «από μηχανής θεός» εμφανίστηκε ο νεαρός ταλαντούχος σχεδιαστής Τζιοτζέτο Τζιουτζάρο, που τότε είχε μόλις ιδρύσει την Ιtal Design. H πρότασή του ήταν να πάρει το σασί και να διαμορφώσει το αμάξωμά του όπως εκείνος ήθελε. Ύστερα, θα το πουλούσαν και θα μοιράζονταν το κέρδος. Η εξέλιξη αυτή ήταν ότι καλύτερο για τον Τζιότο, που γνώριζε καλά τον Τζιουτζάρο από προηγούμενη επιτυχημένη συνεργασία τους στην Ιso Rivolta, όταν ο δεύτερος δούλευε αρχικά για τον Γκία και ύστερα για τον Μπερτόνε. Φυσικά, την αποδέχθηκε αμέσως.
Τα ίχνη του «Manta» χάθηκαν μετά από ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όμως στα τέλη της δεκαετίας του ’70 το «one-off» πλέον supercar εντοπίστηκε ξανά. Με το χρώμα του αλλαγμένο σε ένα πολύ όμορφο ασημένιο, πήρε μέρος στην επέτειο για τα 20 χρόνια από την ίδρυση της Ιtal Design, το 1988. Τα τελευταία χρόνια το αυτοκίνητο βρέθηκε ξανά στις ΗΠΑ, υπό νέο ιδιοκτήτη, ο οποίος μεταξύ άλλων το επανέφερε στα αρχικά του χρώματα. Το 2005, το ιταλικό σπορ τριθέσιο κέρδισε το πρώτο στην τάξη βραβείο στον διαγωνισμό «Pebble Beach Concours d’ Elegance».
TEXNIKA XAPAKTHPIΣΤΙΚΑ Body design: Giorgetto Giugaro Κινητήρας: Chevrolet V8 90o Κυβισμός: 5.359 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 101.6 mm x 82.5 mm Σχέση συμπίεσης: 11.1:1 Καρμπιρατέρ: 4 Weber 45 DCOE Ισχύς: 355 ίπποι στις 5.800 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 5 σχέσεων ZF Ανώτατη ταχύτητα: 325 χλμ/ώρα Μήκος: 4.099 χλστ. Πλάτος: 1.855 χλστ. Ύψος: 1.050 χλστ. Μεταξόνιο: 2.500 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.470 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.484 χλστ.
